သမၼာက်မ္းစာ၌ ေနာက္ဆံုးေသာကာလ၌ အျဖစ္အပ်က္မ်ားအေၾကာင္း။

ေယရႈခရစ္ေတာ္ ပေရာဖက္ျပုခ်က္မ်ား ရွင္လုကာခရစ္ဝင္က်မ္း၌ ေဖၚျပခ်က္နွင့္ ဓမၼေဟာင္က်မ္းမ်ားဆက္စပ္မႈရွိေၾကာင္း ေလ့လာျခင္း။

၁။ေယရႈခရစ္ေတာ္အဘယ္သို့အမိန့္ေတာ္မူသနည္း။

ေနာဧလက္ထက္၌ျဖစ္သကဲ့သို့လူသည္လက္ထက္၌ ျဖစ္လိမ္ ့မည္။-ေနာဧသည္ သေဘၤာထဲသို့ဝင္၍၊ေရလႊမ္းမိုးျခင္းျဖစ္သျဖင့္ လူခပ္သိမ္းတို့ကို သုတ္သင္ပယ္ရွင္းသည္ ေန့

တိုင္ေအာင္ လူမ်ားတိုသည္ စာေသာက္လ်က္၊ထိမ္းျမား စံုဖက္လ်က္ေနၾက၏။ ထိုနည္းတူ၊ေလာတလက္ထက္၌လူမ်ားတို့သည္ စားေသာက္ေရာင္းဝယ္လ်က္၊စိုက္ပ်ိူးလ်က္

အိမ္ေဆာက္လ်က္၊ ေနသကဲ့သို့၎၊ ေလာတသည္ေသာဒံုျမို႕မွထြက္ေန့၌ ေကာင္းကင္မွကန့္ႏွင့္ေရာေသာ မီးမိုးရြာ၍ထုိ လူအေပါင္းတို့ကို သုတ္သင္ပယ္ရွင္း သကဲ့သို့၎။ လူ

သားေပၚထြန္ေသာေန့၌ ျဖစ္လိမ့္မည္။ရွင္လုကာခရစ္ဝင္က်မ္း အခန္းၾကီး ၁၇းအခန္းငယ္၂၆-၃၀ ၌ေတြ့ရွိေသာအခ်က္လ်က္မ်ား။

၂။ဓမၼေဟာင္က်မ္း၌ ျဖစ္ပ်က္ျပီးေသာ အေၾကာင္း ေသာဒံုျမို႕ၾကီး ဘုရားသခင္အဘယ္သို့ သုတ္သင္ပယ္ရွင္းေတာ္မူသနည္း။

ေကာင္းကင္တမန္ ႏွစ္ပါးတို ့သည္ ညဦးအခ်ိန္၌ ေသာဒံု ျမိဳ ့သို ့ေရာက္လာ၏။ ေလာတသည္ ျမိဳ ့တံခါး၀၌ ထိုင္ လ်ွက္ သူတို ့ကိုျမင္လ်ွင္၊ ခရီးဦးႀကိဳ ျပဳေစျခင္းငွာ ထ၍ ၊ေျမ၌ ဦးညႊတ္ ခ်လ်ွက္ - အက်ြႏု ္ပ္ သခင္တို ့၊ ကိုယ္ေတာ္တို ့က ်ြ န္ုပ္အိမ္ သို ့၀င္၍ တညဥ္ ့လ ံုးေနႀကပါ။ ေျခကို ေဆးႀကပါ။ နံနက္ေစာေစာထ၍ ႀကြသြား ႀကပါေလာ့ ဟဳု ဆိုေလ၏။ ေကာင္းကင္တမန္ တို ့က ၊ငါတို ့သည္မ၀င္ ၊ တညလံုး လမ္း၌ ေနေတာ့ မည္ဟုဆို ေသာ္လည္း - က်ပ္က်ပ္ေသြးေဆာင္ ေသာေႀကာင္ ့ ၊ေလာတ ေနရာသို ့လွည့္၍ သ၏ အိမ္သို ့၀င္ႀက၏။ ေလာတလည္း သူတို ့အဖို ့ ပြဲလုပ္၍ ၊တေဆးမပါေသာမုန္ ့ကို ေပါင္းစပ္ျပီးမွ ၊သူတို ့သည္လည္း စားႀက၏။

ထို သူတို ့သည္ မအိပ္ မွီ ၊ေသာဒံု ျမိဳ ့သား ၊ေယာက္က်ားႀက႕ီးအငယ္၊ အရပ္ရပ္ က လာေသာ သူအေပါင္းတို ့သည္ အိမ္ကို ၀ိုင္း၍ ၊ေလာတကို ကို ဟစ္ ေခါ ္ လ်ွက္၊ယေန ့ညမွာ ၊သင္ ့အိမ္ကို ၀င္ေသာ သူတို ့သည္ ၊အဘယ္မွာ ရွာသနည္း။ ထို သူတို ့ႏွင့္ ငါတို ့သည္ ၊ဆက္ဆံလို သည္ ျဖစ္၍ ၊ငါတို ့ထံသို ့ထြက္ေစေလာ့ ဟု ဆို ႀက၏။

ေလာတ သည္ တံခါး အျပင္ဖက္မွာ ၊သူတို ့ထံသို ့ထြက္၍၊ မိမိေနာက္၌ တံခါးကို ပိတ္ျပီးလ်ွင္ ၊ညီအကိုတို ့ အဓမၼ မွဳ ကို ဤမ်ွ ေလာက္မျပဳ ႀကပါႏွင့္။- အ က ်ြႏုပ ္၌ ေယာက္က်ားႏွင္ ့မဆက္ဆံေသာ သမီးငယ္ႏွစ္ေယာက္ ရွိပါ ၏။ သူတို ့ကို သင္တို ့ထံသို ့ထုတ္ ရေသာအခြင္ ့ကို ေပးႀကပါေလာ့ ။သူတို ့၌ ျပဳခ်င္သမ်ွ ျပဳ ႀကပါေလာ့ ။ ဤ လူတို ့၌ အလ်ွင္း မျပဳႀကပါႏွင္ ့။ အေႀကာင္း မူကား ၊ သူတို ့သည္ အက ်ြႏုပ ္ အိမ္ မိုး အရိပ္ ကို ခိုေနပါ၏ ဟု ေတာင္းပန္ေသာ္လည္း - သူတို ့က ဆုတ္ ေလာ့ ဟု ဆို ႀက၏။ တဖန္ ကား၊ သင္သည္ တည္းခိုျခင္းငွာ သာ ၊ေရာက္ လာသည္ ႏွင္ ့၊ တရားသူႀက႕ီး လုပ္ရမည္ေလာ။၊ယခုမွာ ထို သူတို ့၌ ျပဳ သည္ ထက္ ၊ သင္၌ သာ၍ ဆိုးေသာ အမွဳကို ျပဳမည္ဟုဆို လ်ွက္ ၊ေလာတကို က်ပ္က်ပ္ ဖိ၍ ၊တံခါးကိုလည္ းေပါက္ခြဲခ်ိဳးဖဲ ့ျခင္းငွာ ခ်ဥ္း လာႀက၏။ ထို အခါေကာင္းကင္တမန္ တို ့သည္ ေလာတ ကို မိမိတို ့ေနရာ၊ အိမ္အတြင္းသို့ ဆြဲသြင္းျပီးလ်င္၊ တံခါးကို ပိတ္ႀက၏။ ။ အိမ္တံခါးနားမွာ ရွိေသာသူ ၊အႀကီးအငယ္တို ့ကို ၊မ်က္ စိကန္းေစျခင္းငွာ ဒဏ္ ခတ္ သျဖင့္ ၊သူတို ့သည္ တံခါးကို ရွာ ၍ ပင္ပန္းျခင္းသို ့ေရာက္ ႀက၏။

ေကာင္းကင္တမန္ တို ့ကလဲ ၊ဤ အရပ္၌ သင္ႏွင္ ့ဆိုင္ေသာသူ ရွိေသးသေလာ။ သားသမီး၊သမက္ ျမိဳ ့ထဲမွာ သင္ ၇ွိသမ်ွကို ဤ အရပ္ က ထုတ္ ေဆာင္ေလာ ။ ဤ အရပ္ ကို ငါတို ့သည္ ဖ်က္ဆီးရမည္။ အေႀကာင္း မူကား ၊အရပ္သားတုိ ့သည္ ထာ၀ရဘုရားေရွ ့ေတာ္မွာ ၊အလြန္ ေႀကြးေႀကာ္ျခင္းရွိသည္ ျဖစ္၍ ၊ဖ်က္ဆီးေစျခင္းငွာ ထာ၀ရဘုရားသည္ငါတို ့ကို ေစလႊတ္ေတာ္မူျပီ ဟု ေလာတ အားေျပာဆို ႀက၏။ -ေလာတ ထြက္ ၍ သမီးႏွင္ ့စံု ဖက္ေသာသူ ၊ မိမိသမက္တို ့အား၊ ထႀက၊ဤအရပ္ မွ ထြက္ သြား ႀက။ ဤ ျမိ ဳ့ ကို ထာ၀ရ ဘုရား ဖ်က္ဆီးေတာ္မူမည္ ဟု ဆိုေသာ္ လည္း ၊ က်ီစားဟန္ ရွိ သည္ဟု သမက္တို ့က ထင္၏။။

မိုဃ္းေသာက္ေသာ အခါ၊ေကာင္းကင္တမန္ တို ့သည္၊ ေလာတ ကို ေဆာ္ လ်ွက္ သင္သည္ ထ၍ ဤ အရပ္၌ ရွိေသာ မယားႏွင့္ သမီးႏွစ္ေယာက္ ကို ယူသြားေလာ့ ။ သို ့မဟုတ္ ျမို ့၏အျပစ္ ၌ ဆံုးျခင္းသို ့ေရာက္ လိမ္ ့မည္ ဟု ဆုိေသာ္လည္း၊သူသည္ ဖင္ ့ႏြဲသာအခါ၊ထာ၀ရဘုရားသနားေတာ္မးေသာေႀကာင့္ ၊ေကာင္းကင္တမန္တို ့သည္ ၊သူႏွင့္ သူ၏ မယား၊ သူ၏သမီးႏွစ္ေယာက္တို ့ကို လက္ဆါဲ ၍ ျမိဳ ့ျပင္ သို ့ထုတ္ေဆာင္ ႀက၏။

ျပင္သို ့ေရာက္ေသာ အခါ၊ သင္သည္ အသက္ခ်မ္းသာ ရာ ရျခင္းငွာ ေျပးေလာ့၊ ေနာက္သို ့လွည့္၍ မႀကည့္ ႏွင့္၊ ေျမညီေသာ အရပ္ ၌ အလ်ွင္း မေန ႏွင့္။ ေတာင္ေပါ ္သို ့ေျပးေလာ ့။ ေနာက္သို ့လွည္ ့၍ မႀကည္ ့ႏွင့္ ။ သို ့မဟုတ္ ဆံုးလိမ္ ့မည္ ဟု ဆိုေလ၏။ ေလာတ ကလည္း ၊အကြ ်ႏုပ္သခင္၊ ထို ့သို ့မဆို ပါႏွင့္ ။ -ယခုမွာ ကို ယ္ေတာ္ က ်ြန္သည္ ၊ေရွ ့ေတာ္၌ မ်က္ ႏွာ ရပါျပီ။ အက ်ြ ႏုပ္ အသက္ခ်မ္းသာ ေစသျဖင္ ့။အက ်ြ ႏုပ္ ၌ ျပဳေတာ္မူေသာ ကရုဏာ ေက ်းဇူးမ်ားျပား လွ ပါ၏။ ေဘးလႊတ္ ၍ ေတာင္ ေပါ ္သို ့မေျပးႏိုင္ပါ။ ေဘးတစံု တခုေတြ ့၍ ေသမည္ ကို စို းရိမ္ ပါ၏။ ႀကည္ ့ပါ။ ထို ျမိဳ ့နီးပါး၏ ေျပးသာပါ၏။ ငယ္ေသာ ျမိဳ ့လဲ ျဖစ္ပါ၏။ေဘးလႊတ္၍ ထို အရပ္သို့ ေျပးပါရေစ။ထို ျမိဳ ့သည္ ငယ္ေသာ ျမိဳ ့မဟုတ္ေလာ ။ သို ့ေျပးလ်ွင္ အသက္ ခ်မ္းသာ ရာ ရပါမည္ ဟု ေလ်ွာက္ဆို ၏။ထို သူကလညး္ ႀကည္ ့ပါ၊ ဤအမွဳအရာ ၌ လည္း သင္၏စကားကိုငါ နားေထာင္ေစျခင္းငွာ ၊ ထိုျမိဳ ့အတြက္ ေတာင္းပန္ ေသာ ေႀကာင္ ့ ငါ မဖ်က္ ဆီး။ ေဘးလႊတ္ျခင္းငွာ ထို ျမိ ဳ ့သို ့အလ်ွင္အျမန္ ေျပးေလာ ့။ ထို ျမိဳ ့သို ့မေရာက္မွီ ၊ငါသည္ အဘယ္ အမွဳ ကို မ်ွ မျပဳ ႏွုိင္ ဟု ဆိုေလ၏။ ထို ့ေႀကာင္ ့ထို ျမိဳ ့ကို ေဇာ ရ ျမိဳ ့ဟု သမုတ္ ႀက၏။ -ေလာတသည္ ေဇာ ရျမိဳ ့သို ့၀င္ေသာ အခါ ၊ ေျမႀကီးေပါ ္မွာ ေနထြက္ ခ်ိန္တည္း။ ထို အခါ ထာ၀ရဘု ရားသည္ ၊ေကာင္းကင္ ထက္ အထံေတာ္ မွ ၊ ေသာဒံု ျမိဳ ့ႏွင္ ့ေဂါေမာရျမိဳ ့ေပါ ္သို ့ကန္ ့ႏွႈ္ ့မီး မိုးဃ္းကို ရြာေစေတာ္မူ၏။ ထိုျမိဳ ့တို ့ကို ၎ ၊ခ်ိုင့္ အရပ္တေလ်ွာက္လ ံုးကို ၎ ၊ျမိဳ့သားအေပါင္းတို ့ကို၎၊ ေျမ၌ေပါက္သမ်ွ တို ့ကို ၎၊ ေမွာက္ လွဲေတာ္မူ၏။ -ေလာတ၏ မယားမူကား၊ေနာက္သို ့လွည့္ ႀကည့္ ၍ ဆားတိုင္ ျဖစ္ေလ၏။

နံနက္ေစာေစာ ၊အာျဗံဟံ သည္ ထ၍ ထာ၀ရဘုရားေရွ ့ေတာ္ ၌ ရပ္ေနေေသာ အရပ္ သို ့သြားျပီးလ်ွင္-ေသာဒံု ျမိဳ့ ႏွင့္ ေဂါေမာရျမိဳ့ မွစေသာ၊ ခ်ိဳင့္ အရပ္ တေလ်ွာက္ လံု းကို ႀကည့္ ရွဳ ၍ ၊မီးဖို၌ အခိုးကဲ ့သို ့ ၊ တျပည္လံုးအခိုးတက္သည္ ကို ျမင္ေလ၏။ထို သို ့ဘုရားသခင္သည္ ခ်ိဳင့္ထဲမွာ ရွိေသာ ျမိဳ တို ့ကို ဖ်က္ဆီးေသာ အခါ၊အာျဗံကို ေအာက္ေမ့ေတာ္မူ၏။ေလာတ ေနေသာျမိဳ ့တိ ု့ကို ေမွာက္ လွဲေသာအခါ ၊ေမွာက္လွဲ ရာထဲ က ေလာတ ကို လႊတ္ လိုက္ေတာ္မူ၏။

ေလာတသည္ ေဇာရျမိဳ ့မွ၊ ထြက္၍ သမီးႏွစ္ေယာက္ႏွင့္ တကြ ၊ေတာင္ေပါ္ မွာေန၏။ေဇာရျမိဳ ့၌ မေန၀ံ့ ၍ ၊သမီးႏွစ္ေယာက္ႏွင္ ့တကြ ၊ဥမွင္၌ ေန၏။ သမီးအႀကီးက ငါတို ့အဘ အိုျပီ။ ေျမႀကီးသားအေပါင္းတို ့၏ ဘာသာအတိုင္း၊ ငါတို ့ထံသို ့၀င္ရေသာ၊ေယက္က်ားတေယာက္မ်ွ ေျမေပါ ္မွာ မရွိ။ -လာႀက ၊ငါတို ့အဘကို စပ်စ္ရည္တိုက္ႀကစို ့။ ငါတို ့အဘ၏အမ်ိဳးအႏြယိကို ေစာင္ ့မ၍ သူႏွင့္ အိပ္ႀကစို ့ဟု ညီမကို ေျပာဆို၏။ ထိုေ ံန ့ညမွာ သူတို ့၏အဘကို ၊စပ်စ္ရည္တိုက္ျပီးလ်ွင္၊သမီးအႀကီးသည္ ၀င္၍ အဘႏွင့္ အိပ္ေလသည္။သူအိပ္ေႀကာင္းကို၎၊ ထေႀကာင္းကို ၎၊အဘမသိ၊ နက္ဖန္ေန ့တြင္ အႀကီးကလည္း၊ မေန ့ ံညမွာ ငါသည္ အဘႏွင္ ့အိပ္ေလျပီ။ ယေန ့ညတဖန္ သူ ့ကို စပ်စ္ ရည္ တိုက္ ႀကစို ့။ သင္သည္ ၀င္၍ အဘ၏အမ်ိဳးႏြယ္ကို ေစာင္မျခင္းငွာ၊ သူႏွင့္ အိပ္ေလာ ့ဟု ညီမကို ေျပာဆို၏။ ထို ေန ့ည ၌ လည္း ၊ သူတို ့သည္ အဘကို စပ်စ္ ရည္ တို က္ျပီးလ်ွင္ ၊အငယ္သည္ ၀င္၍ အဘႏွင္ အိပ္ေလ၏။အိပ္ ေႀကာင္း ကို ၎ ၊ထေႀကာင္း ကို ၎ ၊ အဘမသိ၊ ထို သို ့ေလာတ ၏ သမီးႏွစ္ေယာက္သည္၊ မိမိအဘအားျဖင္ ့၊ပဋိသေႏၵ စြဲေန၏။ သမီးအႀကီးသည္ သားကို ဘြား၍၊ ေမာဘ အမည္ ျဖင္ ့မည္ ့ေလသည္။ ထို သူသည္ ယေန ့တိုင္ေအာင္ ရွိေသာ၊ ေမာ ဘ အမ်ိဳးသားတို ့၏ အဘျဖစ္သတည္း။ သမီးအငယ္သည္ လည္း၊ သားကို ဘြား ၍၊ ေဗနမၼိ အမည္ျဖင္ ့မည့္ ေလသည္။ထို သူသည္ ယေန ့တိုင္ေ အာင္ရွိေသာ အမၼဳန္ အမ်ိဳးသားတို ့၏ အဘ ျဖစ္သတည္း။က မၻာဦးက်မ္း ၁၉ း ၁ - ၃၁

ေရွးကာလ၌ မိုးေကာင္းကင္ကို၎၊ ေရထဲကထြက္၍ ေရျဖင့္ တည္ေသာ ေျမႀကီးကို ၎၊ ဘုရားသခင္၏ႏွဳတ္ကပါတ္ေတာ္သည္ ျဖစ္ေစေတာ္မူ ေႀကာင္းႏွင္ ့ ျဖစ္ဘူးေသာ ေလာကဓါတ္တို ့ကို ထို ့သို ့အားျဖင္ ့ ေရ ႏွင့္ လႊမ္းျမွဳပ္ ၍ ဖ်က္ဆီးေႀကာငိးကို ထို သူတို ့သည္ မွတ္ မိခ်င္ေသာ စိတ္ မရွိ ႀက။-ယခုရွိေသာ မို းေကာင္း ကင္ႏွင္ ့ ေျမႀကီးမူကား တရားဆံုးျဖတ္၍ ၊အဓမၼ လူတို ့ကို ဖ်က္ဆီးေသာ ေန ့ရက္တိုင္ ေအာင္ ၊ထို ႏွဳတ္ကပါတ္ေတာ္ အားျဖင္ ့ ၊သိုထားလ်ွက္ ရွိ၍ ၊မီးရွိဳ ့ညခင္း အဖို ့အလို ့ငွါ ၊ေန ရစ္သတည္း။

ခ်စ္သူ တို ့၊ထာ၀ရဘုရား မွာ၊ ကာလ တရက္သည္ ၊အႏွစ္တေထာင္ကဲ့ သို ့၎ ၊ အႏွစ္တေထာင္သည္ တရက္ကဲ့ သို ့၎ ၊ ျဖစိသည့္ အရာတခု ကို မေမ့ေလ်ာ ့ႀက ႏွင့္ ။ လူအခ်ိဳ ့တို ့သည္ ေႏွး ျခင္းကို မွတ္ ထားသည့္ အတိုင္း ၊ထာ၀ရဘုရားသည္ ကတိ ေတာ္အရာမွာ ေႏွးေတာ္ မမူ။ ငါတို့ တြင္ အဘယ္သူမွွ် ၊မပ်က္စီး ဘဲ ၊ ရွိသမ်ွ တို ့သည္ ၊ေနာင္ တရေစျခင္း ငွာ ၊အလိုေတာ္ ရွိ၍ ငါတို ့ကို သည္းခံေတာ္မူ၏။ သူခိုးသည္ ညအခါ လာသကဲ့ သို ့၊ထာ၀ရဘုရား၏ေန ့ရက္သည္ လာလိမ့္မည္။ ထို ေန ့ရက္၌ မိုးေကာင္းကင္ သည္ ႀကီးစြာေသာ အသံႏွင့္ တကြ ေပ်ာက္ သြားလိမ့္မည္။ ေျမႀကီး ကိုယ္ မွစ၍ ေျမႀကီးေပါ္ မွာ ျပဳလုပ္ သမ်ွ ေသာ အရာတို ့သည္ က်ြမ္းေလာင္ ႀကလိမ့္မည္။

သို ့ျဖစ္၍ ဤအရာ အလံုးစံု တို ့သည္ ကုန္ စင္မည္ မွန္ေသာေႀကာင့္ ၊ မိုးေကာင္းကင္သည္ မီးႏွင့္ ပ်က္၍ ၊ေလာကဓါတ္တို ့သည္၊ ပူအားႀကီးလ်ွက္ အရည္က ်ိဳဳ ျခင္းကို ခံရေသာေန ့၊ တည္းဟူေသာ ဘုရားသခင္၏ေန ့ ေရာက္လိမ့္ မည္ဟု သင္တို ့သည္ ေမ်ာ္ လင့္ ေတာင့္ တ လ်ွက္ ၊သန္ ့ရွင္းေသာ အက်င့္ကို က်င့္ ျခင္း၊ ဘုရားသခင္၌ ေမႊ ့ေလ်ာ္ ျခင္းအားျဖင့္၊ အဘယ္သို ့ေသာသူ ျဖစ္အပ္ႀကသနည္း ။ ယခု ရွိသမ်ွ ေသာ အရာတို ့သည္ ပ်က္တတ္ ေသာ္ လည္း ေျဖာင့္မတ္ျခင္းတရားတည္ေနရာ ၊မိုးေကာင္းကင္သစ္ႏွင့္ ေျမႀကီးသစ္ကို ငါတို ့သည္ ဂတိေတာ္ႏွင္ ့အညီ ေျမာင္လင့္ႀက၏။

ထို ့သို ေမ်ွာ္လင့္ ျခင္း ရွိေသာေႀကာင့္ ၊ခ်စ္ သူတို ့သင္တို ့သည္ အညစ္အေႀကးႏွင့္ ကင္းစင္၍ အဘယ္အျပစ္မွမပါဘဲ ၊ေရွ ့ေတာ္ သို ့ျငိမ္၀မ္စြာ ေရာက္မည္ အေႀကာင္း ၊ ႀကို းစား အားထုတ္ ႀကေလာ့ ။ ငါတို ့ခ်စ္ေသာညီ ေပါလု သည္ ၊မိမိခံ ရေသာ ဥာဏ္ ပညာ အတိုင္း ၊သင္တို ့အား ေရး၍ ေပးလိုက္ ေသာ စာ၌၎ ၊ သူသည္ ဤအရာ မ်ားကို ေျပာ၍ စီ ရင္ေသာ ၊ ႀသ၀ါဒ ရွိသမ်ွ တို ့၌ ၎၊ ပါသည္ ႏွင့္ အညီ ၊ငါတို ့သခင္ဘုရားသည္းခံေတာ္မူျခင္း သည္ ၊ ကယ္တင္မည္အေႀကာင္းျဖစ္သည္ ဟု မွတ္ႀကေလာ့။ ရွင္ေပတရု ႀသ၀ါဒ စာ ပဌမေစာင္ ၃း ၅- ၁၅ ။

ေယာက်္ားအခ်င္းခ်င္းလိင္တူဆက္ဆံျခင္းတို့ အဘယ္သို့သာအက်ိူးအျပစ္ျဖစ္သည္ဟူ၍ သမၼာက်မ္းမွ ေဖၚျပျခင္းကိုေတြ႕ရွိနိုင္လည္းနိုင္ၾကမည္ေလာ့။

ေယာက်ားးအခ်င္းခ်င္းလိမ္တူဆက္ဆံျခင္း ၏အက်ိးအျပစ္တရား သမၼာက်မ္းစာေတာ္ျမတ္မွေဖၚျပျခင္း။

၁။ကၽြန္ပ္တို ့သည္ ကမၼာဦးစ၌ ထိမ္းျမားလက္ထပ္ျခင္း အဘယ္သို့ရွိသနည္း။

ထို သို ့ဘုရားသခင္သည္ မိမိပံုသ႑ာန္ နွင္ ့အညီ လူကို ဖန္ဆင္းေတာ္မူ၏။ ဘုရားသခင္၏ပံုသ႑ာန္ေတာ္ႏွင္ ့အညီ လူေယာက္က်ား၊လူမိန္းမ ကို ဖန္ဆင္းျပီးလ်ွင္ - အခ်င္းတို ့မ်ားျပားစြာ ေမြးဘြားႀကေလာ ့။ေျမႀကီးကို ျပည့္ေစ၍ ႏိုင္ႀကေလာ ့။ ပင္လယ္ငါးတို ့ကို ၎ ၊မိုး ေကာင္းကင္ ငွက္တို ့ ကို၎ ၊ အသက္ရွင္ ၍ ေျမ ေပါ ္မွာ လွဳပ္ရွားတတ္ေသာ ၊တိရ စၦန္ အေပါင္းတို ့ကို ၎၊ အုပ္စိုးႀကေလာ့ ဟု မိန္ ့ေတာ္မူ၍၊သူတို ့ကို ေကာင္းႀကီးေပးေတာ္မူ၏။

က မၻာဦးက်မ္း ၁ း ၂၇-၂၈။

၂။ ေယရႈခရစ္ေတာ္ေခတ္ကာလ၌ ထိမ္းျမာလက္ထပ္ျခင္းအဘယ္သို့ အမိန့္ေတာ္ရွိသနည္း။

ကိုယ္ေတာ္က၊အစအဦး၌ ဖန္ဆင္းေတာ္မူေသာသူသည္ ၊ ေယာက္က်ားႏွင့္ မိန္းမ ႏွစ္ေယာက္တည္းကို ဖန္ဆင္းေတာ္မူ၏။ ထိုအေႀကာင္းေႀကာင္ ့ ေယာက္က်ားသည္ မိဘကိုစြန္ ့၍ ၊ကိုယ္ခင္ပြန္း၌ မွီ၀ဲ သျဖင္ ့၊ထို သူႏွစ္ေယာက္တို ့သည္ တသားတကိုယ္ တည္းျဖစ္ရလိမ္ ့မည္ဟု က်မ္းဆို သည္ကို သင္တို ့မဖတ္ဖူးသေလာ။ ထို ့ေႀကာင့္ လင္မယားတို ့သည္ ႏွစ္ဦးမဟုတ္ ၊ တဦးတည္းျဖစ္၏။ ဘုရားသခင္ဖက္စပ္၍ ၊ထမ္းဘိုးတင္ေတာ္မူေသာ အရာကို လူမခြဲ ခြါေစနွင္ ့ဟု မိန္ ့ေတာ္မူ၏။

ရွင္မႆသဲခရစ္၀င္က်မ္း အခန္းၾကီး ၁၉း ၄-၆ ။

၃။ထာဝရ ဘုရားသခင္သည္ မိန္းမအားအဘယ္သို့ဖန္ဆင္း၍ သည္ဟု၍အမိန္ ့ေတာ္ရွိသနည္း။

ထာ၀ရအရွင္ ဘုရားသခင္သည္ လူကို ႀကီးေသာ အိပ္ျခင္း ျဖင္ ့၊ အိပ္ေစေတာ္မူ၍ ၊ လူသည္ အိပ္ေပ်ာ္စဥ္ ၊ နံရိုးတေခ်ာင္း ကို ဘုရားသခင္ကို ထုတ္ျပီးလ်ွင္ ၊ထို အရိုးအစား၊အသားကို ေစ ့စပ္ေစေတာ္မူ၏။ ထာ၀ရအရွင္ ၊ဘုရားသခင္သည္ လူထဲက ထုတ္ေသာ နံရိုးျဖင္ ့ ၊ လူမိန္းမကို ဖန္ဆင္း၍ လူရွိရာသို ့ေဆာင္ခဲ ့ေတာ္မူ၏။

ကမၼာဦးက်မ္း အခန္းၾကီး ၂ း အခန္းငယ္ ၂၁- ၂၂ ။

၄။ထာဝဘုရားသခင္သည္ ဤေလာကက မၻာ ၾကီးအဘယ္သို့ဖန္ဆင္းေတာ္မူ သည္ဟု၍မိန့္ ေတာ္ရွိသနည္း ။

မိုးေကာင္းကင္ ကို ဖန္ဆင္းေတာ္မူေသာ ထာ၀ရဘုရား ၊ ေျမႀကီးကို ျပဳ ျပင္ဖန္ဆင္း၍ အျမဲတည္ေစေတာ္မူေသာအရွင္ ၊အခ်ည္းနွီး ဖန္ဆင္းေတာ္မူသည္မဟုတ္၊ သတၱ ၀ါ ေနစရာ အဘို ့၊ဖန္ဆင္းေတာ္မူေသာ ဘုရားသခင္၊ မိန္ ့ေတာ္မူသည္ကား၊ ငါသည္ ထာ၀ရ ဘုရား ျဖစ္၏။ ငါမွတပါး အျခားေသာ ဘုရားမရွိ။

ေဟရွာယအနာဂတိၱက်မ္း အခန္းၾကီး ၄၅း အခန္းငယ္ ၁၈။

အခ်င္းတို ့မ်ားျပားစြာ ေမြးဘြားႀကေလာ ့။ ေျမႀကီးကို ျပည္ ့ေစ၍ ႏိုင္ ႀကေလာ့။ ေျမႀကီးကို ျပည့္ေစ၍၊ ႏိုင္ ႀကေလာ့။ ပင္လယ္ငါးတို ့ကို ၎၊ မိုးေကာင္းကင္တို ့ကို ၎၊ အသက္ရွင္၍၊ ေျမျပင္မွာ လွဳပ္ရွားတတ္ေသာ တိရ စၦန္ အေပါင္းတို ့ကို ၎၊အုပ္စိုးႀကေလာ ့ဟု မိန္ ့ေတာ္မူ၍ သူတို ့ကို ေကာင္း ခ်ီးေပးေတာ္မူ၏။ ကမၼာဦး က်မ္း အခန္းၾကီး ၁း အခန္းငယ္၂၈ ။