မိဘျပည္သူ ညီအစ္ကို ေမာင္နမမ်ား အားလံုးမဂၤလာရွိပါ။ ယေန႔ ကၽြန္ေတာ္ တင္ျပမဲ့ အေၾကာင္း အရာကေတာ့ သားရဲ၏ ရုပ္တုကို ကိုးကြယ္ျခင္း။အေၾကာင္း အရာမ်ားျဖစ္ပါတယ္။ သာရဲ့ဆိုေသာ အေၾကာင္း အရာကို ကၽြန္ပ္တို႔ မၾကားဘူး မနားဘူး သူမ်ား အတြက္ လြယ္လြယ္နွင့္ နားလည္ သေဘာက္ေပါက္ဆိုတာ အလြန္မွာ ခက္ပါတယ္။သို႔ေသာ္လည္း။ကၽြန္ပ္ ယခုတင္ေသာ ေသာက်မ္းစာမ်ားနွင့္ ခရစ္ယာန္ဘာသာေရး ေနွာက္ခံသမိုင္း မ်ားပါဝင္မွာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ နားလည္ေအာင္ အေခါက္ေခါက္အခါျပန္ဖတ္ေစခ်င္ပါတယ္။ဒါမွာနားလည္ျပီး ရွင္းရွင္းလင္းလင္းသေဘာေပါက္နိုင္ပါလည္းျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ အခုလို ဘာသာေရးအေၾကာင္းေတြေျပာျပေပးေနတာျဖစ္ပါတယ္၊ကၽြန္ေတာ္ တရားေဟာဆရာေတာ့မဟုတ္ပါဘူး သတၱမေန႔ ဥပုသ္ေန႔ အသင္းေတာ္က အသင္းသားတစ္ေယာက္ တာျဖစ္ပါတယ္။တႏွဂၤေႏြေန႔ ဝတ္ျပဳ ကိုးကြယ္ျခင္း
သားရဲ၏။ရုပ္တုတည္ဟူေသာ ကိုးကြယ္မိလွ်င္ အဘယ္သို႔ေသာအက်ိဴးအျပစ္ျဖစ္နိုင္မည္သနည္း။
အေျဖ။ထိုမွတပါး၊ တတိယေကာင္းကင္တမန္က၊ အၾကင္သူသည္ သားရဲႏွင့္ သူ၏ရုပ္တုကို ကိုးကြယ္၍၊ သူ၏တံဆိပ္ လက္မွတ္ကို နဖူး၌ခံသည္ျဖစ္ေစ၊ လက္၌ခံသည္ျဖစ္ေစ၊ထိုသူသည္ ဘုရားသခင္၏ ေဒါသဖလား၌ ေလာင္းေသာအမ်က္ေတာ္ စပ်စ္ရည္စစ္ကို ေသာက္ရလိမ့္မည္။ သန္႔ရွင္းေသာ ေကာင္းကင္တမန္တို႔ေရွ႔၊ သိုးသငယ္ေရွ႔တြင္ ကန္႔ႏွင့္ေရာေသာမီးထဲမွာ ျပင္းစြာေသာညွဥ္းဆဲျခင္းကို ခံရလိမ့္မည္။ဗ်ာဒိတ္က်မ္း၁၄း၉-၁၀
ေလာက၌ အမွတ္တြဆပ္ဆိုေသာ အရာမ်ားသည္မ်ားျပားလွေပးသည္။သို႔ရာတြင္ ကၽြပ္တို႔ ေလာက၌ မ်ားစြာေသာသူအေပါင္းတို႔သည္ သားရဲ၏ အမွတ္တံဆပ္တည္ဟူေသာ အမွတ္တံဆပ္ကို လက္ထားၾကေသာသူမ်ား မ်ားစြာရွိၾကာေသာ္လည္း
ထိုသူတို႔သည္။ အလွ်င့္နားမလည္းၾကသည္ျဖစ္၍။သားရဲ၏။ရုပ္တုေနွာက္လိုက္၍ မိမိကို ယံုၾကည္ျခင္း ကိုးကြယ္ျခင္းသည္စစ္မွန္ေသာ ယံုၾကည္ျခင္းကဲ့သို႔ထင္မွတ္တတ္ၾက၏။
ဘုရားသခင္သည္ ေလာကီသားတို႔ ေမတၱာစစ္နွင့္ ခ်စ္ေတာ္မူေသာေၾကာင့္။ဘုရားသခင္၏ကၽြန္တို႔အား ဗ်ာဒိတ္ေတာ္ကိုေပး၍။အနာဂတၱိစကားေတာ္မ်ား ဖတ္ရြတ္ေသာသူမ်ား နားေထာင္ေစျခင္း အအလိုေတာ္ရွိေတာ္မူ၏။ ဗ်ာဒိတ္က်မ္း၁း၃ဖတ္ပါ။ဗ်ာဒိတ္က်မ္းသခန္းစာ ၁၀ကိုဖတ္ပါ ဘုရားသခင္၏ အမွတ္တံဆိပ္
၁။သားရဲ၏။လကၡဏာ အဘယ္သို႔ေသာအရာျဖစ္သနည္း။
ပင္လယ္နား၌ သဲေပၚမွာငါရပ္၍၊ သားရဲတေကာင္သည္ ေခါင္းခုနစ္လံုး၊ ခ်ိဳဆယ္ေခ်ာင္းႏွင့္တကြ ခ်ိဳေပၚ၌ သရဖူဆယ္ဆူကို ေဆာင္းလ်က္၊ ေခါင္းေပၚ၌လည္း ဘုရားသခင္၏ အသေရေတာ္ကို ရႈတ္ခ်ေသာ နာမရွိလ်က္၊ ပင္လယ္ထဲက တက္သည္ကိုျမင္၏။
ထိုသို႔ ငါျမင္ေသာသားရဲသည္ က်ားသစ္ႏွင့္တူ၏။ သူ၏ေျခသည္ ဝံေျခကဲ့သို႔ျဖစ္၏။ သူ၏ႏႈတ္သည္လည္း ျခေသၤ့ႏႈတ္ကဲ့သို႔ျဖစ္၏။ နဂါးသည္ မိမိတန္ခိုးႏွင့္ မိမိပလႅင္ကို၎ ႀကီးစြာ ေသာအာဏာစက္ကို၎ သားရဲ၌အပ္ေပး၏။
သားရဲ၏ေခါင္းတလံုးသည္ ေသေအာင္ကြပ္မ်က္ၿပီးသကဲ့သို႔ ျဖစ္၍၊ ေသေစေသာဒဏ္ခ်က္သည္ ေပ်ာက္လ်က္ရွိ၏။ ေျမႀကီးသား အေပါင္းတို႔သည္ သားရဲေနာက္သို႔လိုက္၍ အံ့ၾသၾက၏။
ထိုသားရဲ၌ အာဏာစက္ကိုအပ္ေပးေသာ နဂါးကိုကိုး ကြယ္ၾက၏။ သားရဲကိုလည္း ကိုးကြယ္၍။ အဘယ္သူသည္ သားရဲႏွင့္တူသနည္း။ အဘယ္သူသည္ သူ႔ကိုစစ္ၿပိဳင္ႏိုင္သနည္းဟု ေျပာဆိုၾက၏။
ထိုသားရဲသည္လည္း ႀကီးစြာေသာစကားကို၎၊ ဘုရားသခင္ကို ျပစ္မွားေသာစကားကို၎ ေျပာတတ္ေသာႏႈတ္ႏွင့္ ျပည့္စံု၍ လေလး ဆယ္ႏွစ္လပတ္လံုး စီရင္ရေသာ အခြင့္ကို ရ၏။
ဘုရားသခင္ကို ျပစ္မွားေသာစကားအားျဖင့္ နာမေတာ္ႏွင့္ တဲေတာ္ကို၎၊ ေကာင္းကင္သားတို႔ကို၎ ျပစ္မွားျခင္းငွါ ႏႈတ္ကိုဖြင့္ထား၏။
သန္႔ရွင္းသူတို႔ကိုစစ္တိုက္၍ ႏိုင္ရေသာ အခြင့္ကုိရ၏။ အသီးအသီးဘာသာစကားကို ေျပာေသာလူအမ်ိဳးအႏႊယ္ခပ္သိမ္းတို႔ကို အုပ္စိုးရေသာ အခြင့္ကို လည္းရ၏။
ကြပ္မ်က္ေသာ သိုးသငယ္၏အသက္စာေစာင္၌ ကမၻာဦးကပင္ စာရင္းမဝင္ေသာ ေျမႀကီးသားအေပါင္း တို႔သည္ သားရဲကိုကိုးကြယ္ၾက၏။
နားရွိေသာသူမည္သည္ကား ၾကားပါေစ။
သူတပါးကို ဘမ္းဆီးယူသြားေသာ သူသည္ ကိုယ္တိုင္ဘမ္းဆီးယူသြားျခင္းကို ခံရလိမ့္မည္။ ထားျဖင့္သတ္တတ္ေသာသူသည္လည္း ကိုယ္တိုင္ထား ျဖင့္ေသရမည္။ ဤအရာ၌ သန္႔ရွင္းသူတို႔ သည္လည္း ခံရာအေၾကာင္း၊ ယံုၾကည္စရာအေၾကာင္းရွိ၏။ဗ်ာဒိတ္က်မ္း ၁၃း၁း၁၀
အနာဂတိၱိက်မ္းစာ၌ သားရဲ့၏။အနက္အဓိပၸါယ္မွာ မည္သို႔ေသာအရာကိုဆိုသနည္း။
အေျဖ။ထုိသူကလည္း၊ စတုတၳသားရဲသည္ ေျမႀကီးေပၚမွာ အျခားေသာႏုိင္ငံရွိသမွ်တို႔ထက္ ထူးျခားေသာ စတုတၳ ႏုိင္ငံျဖစ္၏။ ထုိႏုိင္ငံသည္ ေျမႀကီးရွိသမွ်ကိုကိုက္စားခ်ဳိးဖဲ့နင္းေခ်လိမ့္မည္။
အေျဖ။ထုိသူကလည္း၊ စတုတၳသားရဲသည္ ေျမႀကီးေပၚမွာ အျခားေသာႏုိင္ငံရွိသမွ်တို႔ထက္ ထူးျခားေသာ စတုတၳ ႏုိင္ငံျဖစ္၏။ ထုိႏုိင္ငံသည္ ေျမႀကီးရွိသမွ်ကိုကိုက္စားခ်ဳိးဖဲ့နင္းေခ်လိမ့္မည္။
ထုိႏုိင္ငံ၌ ေပါက္ေသာ ခ်ဳိဆယ္ေခ်ာင္း သည္ ေပၚလတ့ံေသာ မင္းႀကီးဆယ္ပါးျဖစ္၏။ သူတို႔ေနာက္အျခားေသာ မင္းႀကီးေပၚလာ လိမ့္မည္။ အရင္မင္းႀကီး ထက္ထူးျခား၍ သံုးပါးတို႔ကုိ ႏွိမ့္ခ်လိမ့္မည္။
ဒံေယလအနာဂတိၱိက်မ္း၇း၂၃
မွတ္ခ်က္။သားဆိုေသာ အဓိပၸါယ္ မွာေလာကီ အရွင္ဘုရားမ်ား ကိုဆိုလိုသတည္း။နိုင္ငံေတာ္၏။ေခါင္း
ေဆာင္မ်ား။အရွင္ဘုရင္မ်ားကို သားရဲဟူ၎ေဖၚျပထားသည္။အနာဂတိၱက်မ္းစကားအရာ စတၱဳသားရဲ
ဆိုေသာအခါအဓိပၸါယ္ မွာေရာမနိုင္ငံ ေရာမအာင္ဘာရာၾကီးဆိုလို
ျခင္းျဖစ္သည္။
သားရဲသားသည္ ေရးထဲကတက္လာသည္ဟူအဓိပၸါယ္မွာ အဘယ္သို႔ အရာကိုဆိုလိုသနည္း။အေျဖ။
ပင္လယ္နား၌ သဲေပၚမွာငါရပ္၍၊ သားရဲတေကာင္သည္ ေခါင္းခုနစ္လံုး၊ ခ်ိဳဆယ္ေခ်ာင္းႏွင့္တကြ ခ်ိဳေပၚ၌ သရဖူဆယ္ဆူကို ေဆာင္းလ်က္၊ ေခါင္းေပၚ၌လည္း ဘုရားသခင္၏ အသေရေတာ္ကို ရႈတ္ခ်ေသာ နာမရွိလ်က္၊ ပင္လယ္ထဲက တက္သည္ကိုျမင္၏။ဗ်ာဒိတ္က်မ္း၁၃း၁
ယခုျမင္၍ ျပည္တန္ဆာ ထိုင္ေသာေရကား၊ အသီးသီးဘာသာစကားကိုေျပာေသာ လူအမ်ိဳးမ်ိဳးအစုစုျဖစ္သတည္းဗ်ာဒိတ္က်မ္း ၁၇း၁၅
အသီးအသီး ဘာသာစကားကိုေျပာေသာ လူအမ်ိဳးအႏႊယ္တို႔သည္ သံုးရက္ခြဲပတ္လံုး အေလာင္းေကာင္တို႔ကိုျမင္ရ၍၊ သၿဂႋဳဟ္ျခင္းကို ျမစ္တားၾကလိမ့္မည္။ဗ်ာဒိတ္က်မ္း၁၁း၉
မွတ္ခ်က္။အနာဂိတိၱိက်မ္းစာ၌ သဲဟူ၍၎ ေရဟူ၍၎ ဆိုေသာအရာ၌အနက္အဓိပၸါယ္မွာ
လူမ်ိဴး စု အသီးသီး ဘာသာစကားကိုေျပာလူမ်ိဴးမ်ားျဖစ္သည္။
ထိုအေၾကာင္းအရာ ၉မ်ိဴး၌ အနက္အဓိပၸါယ္ အဘယ္သို႔ေဖၚျပထားသနည္း။
၁။ ပင္လယ္နား၌ သဲေပၚမွာငါရပ္၍၊ သားရဲတေကာင္သည္ ေခါင္းခုနစ္လံုး၊ ခ်ိဳဆယ္ေခ်ာင္းႏွင့္တကြ ခ်ိဳေပၚ၌ သရဖူဆယ္ဆူကို ေဆာင္းလ်က္၊ ေခါင္းေပၚ၌လည္း ဘုရားသခင္၏ အသေရေတာ္ကို ရႈတ္ခ်ေသာ နာမရွိလ်က္၊ ပင္လယ္ထဲက တက္သည္ကိုျမင္၏။
ထိုသို႔ ငါျမင္ေသာသားရဲသည္ က်ားသစ္ႏွင့္တူ၏။ သူ၏ေျခသည္ ဝံေျခကဲ့သို႔ျဖစ္၏။ သူ၏ႏႈတ္သည္လည္း ျခေသၤ့ႏႈတ္ကဲ့သို႔ျဖစ္၏။ နဂါးသည္ မိမိတန္ခိုးႏွင့္ မိမိပလႅင္ကို၎ ႀကီးစြာ ေသာအာဏာစက္ကို၎ သားရဲ၌အပ္ေပး၏။
သားရဲ၏ေခါင္းတလံုးသည္ ေသေအာင္ကြပ္မ်က္ၿပီးသကဲ့သို႔ ျဖစ္၍၊ ေသေစေသာဒဏ္ခ်က္သည္ ေပ်ာက္လ်က္ရွိ၏။ ေျမႀကီးသား အေပါင္းတို႔သည္ သားရဲေနာက္သို႔လိုက္၍ အံ့ၾသၾက၏။
ထိုသားရဲ၌ အာဏာစက္ကိုအပ္ေပးေသာ နဂါးကိုကိုး ကြယ္ၾက၏။ သားရဲကိုလည္း ကိုးကြယ္၍။ အဘယ္သူသည္ သားရဲႏွင့္တူသနည္း။ အဘယ္သူသည္ သူ႔ကိုစစ္ၿပိဳင္ႏိုင္သနည္းဟု ေျပာဆိုၾက၏။
ထိုသားရဲသည္လည္း ႀကီးစြာေသာစကားကို၎၊ ဘုရားသခင္ကို ျပစ္မွားေသာစကားကို၎ ေျပာတတ္ေသာႏႈတ္ႏွင့္ ျပည့္စံု၍ လေလး ဆယ္ႏွစ္လပတ္လံုး စီရင္ရေသာ အခြင့္ကို ရ၏။
ဘုရားသခင္ကို ျပစ္မွားေသာစကားအားျဖင့္ နာမေတာ္ႏွင့္ တဲေတာ္ကို၎၊ ေကာင္းကင္သားတို႔ကို၎ ျပစ္မွားျခင္းငွါ ႏႈတ္ကိုဖြင့္ထား၏။
သန္႔ရွင္းသူတို႔ကိုစစ္တိုက္၍ ႏိုင္ရေသာ အခြင့္ကုိရ၏။ အသီးအသီးဘာသာစကားကို ေျပာေသာလူအမ်ိဳးအႏႊယ္ခပ္သိမ္းတို႔ကို အုပ္စိုးရေသာ အခြင့္ကို လည္းရ၏။
ကြပ္မ်က္ေသာ သိုးသငယ္၏အသက္စာေစာင္၌ ကမၻာဦးကပင္ စာရင္းမဝင္ေသာ ေျမႀကီးသားအေပါင္း တို႔သည္ သားရဲကိုကိုးကြယ္ၾက၏။
နားရွိေသာသူမည္သည္ကား ၾကားပါေစ။
သူတပါးကို ဘမ္းဆီးယူသြားေသာ သူသည္ ကိုယ္တိုင္ဘမ္းဆီးယူသြားျခင္းကို ခံရလိမ့္မည္။ ထားျဖင့္သတ္တတ္ေသာသူသည္လည္း ကိုယ္တိုင္ထား ျဖင့္ေသရမည္။ ဤအရာ၌ သန္႔ရွင္းသူတို႔ သည္လည္း ခံရာအေၾကာင္း၊ ယံုၾကည္စရာအေၾကာင္းရွိ၏။ဗ်ာဒိတ္က်မ္း၁၃း၁း၁၀
ေကာင္းကင္တမန္ကလည္း၊ သင္သည္အသီးအသီးဘာသာစကားကုိ ေျပာေသာလူအမ်ဳိးမ်ဳိးတို႔၌၎၊ ရွင္ဘုရင္တို႔၌၎၊ တဖန္ပေရာဖက္ျပဳ၍ ေဟာေျပာရမည္ဟု ဆိုေလ၏။ဗ်ာဒိတ္က်မ္း
၁၀း၁၀
၂။ ထုိႏုိင္ငံ၌ ေပါက္ေသာ ခ်ဳိဆယ္ေခ်ာင္း သည္ ေပၚလတ့ံေသာ မင္းႀကီးဆယ္ပါးျဖစ္၏။ သူတို႔ေနာက္အျခားေသာ မင္းႀကီးေပၚလာ လိမ့္မည္။ အရင္မင္းႀကီး ထက္ထူးျခား၍ သံုးပါးတို႔ကုိ ႏွိမ့္ခ်လိမ့္မည္။ဒံေယလအနာဂတၱိက်မ္း ၇း၂၄
၃။သားရဲ၏ေခါင္းတလံုးသည္ ေသေအာင္ကြပ္မ်က္ၿပီးသကဲ့သို႔ ျဖစ္၍၊ ေသေစေသာဒဏ္ခ်က္သည္ ေပ်ာက္လ်က္ရွိ၏။ ေျမႀကီးသား အေပါင္းတို႔သည္ သားရဲေနာက္သို႔လိုက္၍ အံ့ၾသၾက၏။
ထိုသားရဲ၌ အာဏာစက္ကိုအပ္ေပးေသာ နဂါးကိုကိုး ကြယ္ၾက၏။ သားရဲကိုလည္း ကိုးကြယ္၍။ အဘယ္သူသည္ သားရဲႏွင့္တူသနည္း။ အဘယ္သူသည္ သူ႔ကိုစစ္ၿပိဳင္ႏိုင္သနည္းဟု ေျပာဆိုၾက၏။
ထိုသားရဲသည္လည္း ႀကီးစြာေသာစကားကို၎၊ ဘုရားသခင္ကို ျပစ္မွားေသာစကားကို၎ ေျပာတတ္ေသာႏႈတ္ႏွင့္ ျပည့္စံု၍ လေလး ဆယ္ႏွစ္လပတ္လံုး စီရင္ရေသာ အခြင့္ကို ရ၏။
ဘုရားသခင္ကို ျပစ္မွားေသာစကားအားျဖင့္ နာမေတာ္ႏွင့္ တဲေတာ္ကို၎၊ ေကာင္းကင္သားတို႔ကို၎ ျပစ္မွားျခင္းငွါ ႏႈတ္ကိုဖြင့္ထား၏။
သန္႔ရွင္းသူတို႔ကိုစစ္တိုက္၍ ႏိုင္ရေသာ အခြင့္ကုိရ၏။ အသီးအသီးဘာသာစကားကို ေျပာေသာလူအမ်ိဳးအႏႊယ္ခပ္သိမ္းတို႔ကို အုပ္စိုးရေသာ အခြင့္ကို လည္းရ၏။ဗ်ာဒိတ္က်မ္း၁၃း၃း၇
၄။စတၳဳဘုရင္၏ ကမၻာေပၚ၌ သူ၏ အုပ္ခ်ဳပ္ျခင္း အခ်ိန္အဘယ္မွ်ေလာက္ၾကာျမင့္ခဲ့သနည္း
အျမင့္ဆံုးေသာဘုရားကိုဆန္းၾကင္ဘက္ျပဳ၍ ဘုရားသခင္၏ သန္႔ရွင္းေသာသူတို႔ သန္႔ရွင္းသူတို႔ကုိ ညွဥ္းဆဲႏွိပ္စက္ျခင္းအခ်ိန္ကာလ အဘယ္မွ်ေလာက္ၾကာျမင္စြာ ညွဥ္းဆဲနိပ္စက္ခဲ့သနည္း
အေျဖ။အျမင့္ဆံုးေသာဘုရားကုိ ဆန္႔က်င္ဘက္ျပဳ၍၊ ႀကီးစြာေသာစကားကုိ ေျပာလိမ့္မည္။ အျမင့္ဆံုးေသာဘုရား၏ သန္႔ရွင္းသူတို႔ကုိ ညွဥ္းဆဲႏွိပ္စက္လိမ့္မည္။ ကာလအခ်ိန္ႏွင့္ ပညတ္တရား တို႔ကုိ ေျပာင္းလဲေစျခင္းငွါ ၾကံစည္လိမ့္မည္။ တကာလ၊ ႏွစ္ကာလ၊ ကာလတဝက္ပတ္လံုးသူသည္ အခြင့္ရလိမ့္မည္။
ဒံေယလအနာဂတၱိက်မ္း ၇း၂၅
မွတ္ခ်က္။ အထက္ပါသမၼာက်မ္းစာ၌ (တစ္ကာလ) (နွစ္ကာလ) (ကာလတစ္ဝက္) တို႔သည္ ဒံေလအနာဂတိၱက်မ္း၁၂း၇
တပါးကလည္း၊ အံ့ဘြယ္ေသာဤအမႈအရာတို႔သည္ မကုန္စင္မွီ အဘယ္မွ်ေလာက္ၾကာလိမ့္မည္နည္း ဟု ပိတ္ေခ်ာကုိ ဝတ္လ်က္၊ ျမစ္ေရေပၚမွာရွိေသာ လူကုိေမးျမန္း၏၊
ပိတ္ေခ်ာကိုဝတ္လ်က္၊ ျမစ္ေရေပၚမွာရွိေသာ လူကလည္း၊ တကာလ၊ ႏွစ္ကာလ၊ ကာလတဝက္ပတ္လံုး ျဖစ္လိမ့္မည္။ သန္႔ရွင္းေသာသူတို႔၏ အစြမ္းသတၱိကုိ အရပ္ရပ္သို႔ ျဖန္႔လႊင့္ျခင္းအမႈ ၿပီးေသာအခါ၊ ထိုအမႈအရာအလံုးစံုတို႔သည္ ကုန္စင္ၾကလိမ့္မည္ဟု လက္ႏွစ္ဘက္ ကိုေကာင္းကင္သို႔ ခ်ီလ်က္၊ ကမၻာအဆက္ဆက္အသက္ရွင္ေတာ္မူေသာ ဘုရားကုိတိုင္တည္၍ က်ိန္ဆုိသည္ကုိ ငါၾကား၏။
ဗ်ာဒိတ္က်မ္း၁၂း၁၄
မိန္းမသည္ ထိုေျမြႏွင့္လြတ္၍၊ တကာလ၊ ႏွစ္ကာလ၊ ကာလတဝက္ပတ္လံုး ေကြၽးေမြးျခင္းကို ခံရာ အရပ္တည္းဟူေသာ ေတာအရပ္သို႔ ပ်ံႏိုင္မည္အေၾကာင္း၊ ေရႊလင္းတႀကီး၏ အေတာင္ႏွစ္ဘက္ကိုရေလ၏။
အထက္ပါသမၼာက်မ္း၌ေဖၚျပခ်က္မ်ား၌ တစ္ကာလ နွစ္ကာလ ကာလတစ္ဝက္ ဒံေယလက်မ္း ၁၂း၇ ဗ်ာဒိတ္က်မ္း၁၂း၁၄ တို႔အတြင္ပါေသာ ကာလတို႔နွင့္၊အတူတူပင္ပင္ျဖစ္သည္ ယုဒလူမ်ိဴးတို႔၏။ တစ္နွစ္သည္တစ္ကာလျဖစ္၏။ တစ္နွစ္မွာ ရက္ေပါင္း ၃၆၀ ရွိသည္။ ထိုေၾကာင့္၊ တစ္ကာလ၊ နွစ္ကာလ၊ ကာလတစ္ဝက္တို႔သည္။ အနာဂတိၱိစကားတို႔၌ သံုးနွစ္ခဲြျဖစ္၍။ ရက္ေပါင္း ၁၂၆၀ျဖစ္၏။
ထိုသမၼာက်မ္းမ်ားကိုဖတ္ပါ။( ေတာလည္ရာက်မ္း ၁၄း၃၄)(ေယဇေက်လအနာဂတၱိက်မ္း၄း၆)ထိုျပည္ကို စူးစမ္းရာေန႔ရက္ေပါင္း အရက္ေလးဆယ္ႏွင့္အညီ၊ တရက္ကိုတႏွစ္ထား၍ အႏွစ္ေလးဆယ္ ပတ္လံုး ကိုယ္အျပစ္ကို ေဆာင္လ်က္၊ ငါစြန္႔ျပစ္ျခင္းကို သိရၾကလိမ့္မည္။
ထိုေန႔ ရက္ေစ့ၿပီးမွ၊ တဖန္လက်္ာ နံေစာင္းျဖင့္အိပ္၍၊ အရက္ေလးဆယ္ပတ္လံုး ယုဒအမ်ိဳး၏ အျပစ္ကိုခံဦးေလာ့။ ႏွစ္အ စား၌ ရက္ကိုငါထားၿပီ။(ေယဇေက်လအနာဂတၱိက်မ္း၄း၆ ခရစ္ေတာ္၏သကၠရဇ္ ၅၃၈ ခုနွစ္၌ မိမိရန္သူကိုေအာင္ျမင္သည္ကာလမွ၊စ၍ ၁၇၉၈တြင္ ပုပ္ရဟန္းမင္း ကို ျပင္သစ္စစ္ဗိုလ္ၾကီး ဘာသီအာသည္ ေခၚ နပိုလယံ သည္ ပုပ္ရဟန္ၾကီးထမ္းဆီယူေဆာင္သြားျပီးေနွာက္ ပုပ္ရဟန္းမင္း
ၾကီး၏ သာသနာ ၾကီးဆိုးျခင္း အနွစ္ကုန္ဆံုးခဲ့သည္။ ပုပ္ရဟန္ၾကီးသာသနာ ကမၻာကိုပုခ်ဳဳပ္ခဲ့ေသာ နွစ္ေပါင္း ၁၂၆၀ၾကားျမင့္ခဲ့သည္
သမၼာက်မ္းစာ၌ ပုပ္ရဟန္မင္းၾကီး အခ်ိန္ကာ အဘယ္ေတာ့ ကုန္ဆံုးမည္ဟူ၍ေဖၚျပသနည္။
ထုိေနာက္မွ တရားစီရင္ျခင္း ျဖစ္လိမ့္မည္။ ထိုအခါ သူ၏တန္ခိုးအာဏာကုိ ႏႈတ္၍ရွင္းရွင္းဖ်က္ဆီးၾကလိမ့္မည္။ဒံေလလအနာဂတိၱိက်မ္း၇း၂၆း
538 A.D. TO 1798 A.D.
A period of only 1260 literal days, only 3 1/2 years, falls absurdly short of fulfilling the requirements of the 1260-day prophecies in regard to the Papacy. But when, by the year-day principle is extended to 1260 years, the prophecy meets a unique fulfillment.
In 538 A.D. the Ostragoths abandoned their siege of Rome -- and this left the Bishop of Rome to excercise the perogatives of Justinian's decree of 533 A.D. the power and the authority of the Papacy grew, and grew, and grew.
Exactly 1260 years later the Papcy suffered its "deathblow."
The spectacular victories of the armies of Napoleon in Italy placed the Pope at the mercy of the French Revolutionary Government, which now advised that the Roman Religion would always be a persistant enemy of the Republic.
The government urged Napoleon to destroy the center of unity of the Roman church, and Napoleon did just that.
In 1798 the French general Berthier, with a French army, marched into Rome and proclaimed the political rule of the Papcy at an end and took the Pope prisoner. The Pope was removed to France where he died in exile.
The 1260 year rule of the Papacy was finished.
ပုပ္ရဟန္မင္း၏။သာသနာသည္ထာဝရ ဘုရားသခင္၏ နံမေတာ္မ်ားရႉံခ်
ေသာနံမရွိခဲ့သလား။
အေျဖ။ဗ်ာဒိတ္က်မ္း၁၃း၅း၆
၅။ထိုသားရဲသည္လည္း ႀကီးစြာေသာစကားကို၎၊ ဘုရားသခင္ကို ျပစ္မွားေသာစကားကို၎ ေျပာတတ္ေသာႏႈတ္ႏွင့္ ျပည့္စံု၍ လေလး ဆယ္ႏွစ္လပတ္လံုး စီရင္ရေသာ အခြင့္ကို ရ၏။
ဘုရားသခင္ကို ျပစ္မွားေသာစကားအားျဖင့္ နာမေတာ္ႏွင့္ တဲေတာ္ကို၎၊ ေကာင္းကင္သားတို႔ကို၎ ျပစ္မွားျခင္းငွါ ႏႈတ္ကိုဖြင့္ထား၏။
၆။ဓားဒဏ္ေၾကာင့္ ေသသားရဲသည္ အသက္ျပန္ရွင္ေသာခြင့္ရွိနိုင္မည္ေလာ့။
ႀကီးစြာေသာ နိမိတ္လကၡဏာတို႔ကိုလည္း ျပ၏။ လူတို႔မ်က္ေမွာက္၌ ေကာင္းကင္က ေျမႀကီးအေပၚသို႔ မီးကိုဆင္းေစ၏။
ပထမသားရဲေရွ႔၌ ျပပိုင္ေသာနိမိတ္ လကၡဏာတို႔အားျဖင့္ ေျမႀကီးသားတို႔ကို လွည့္ျဖား၏။ ထားႏွင့္ခုတ္ေသာဒဏ္ခ်က္ကို ခံရ၍ အသက္ရွင္ ေသးေသာသားရဲ၏ ရုတ္တုကိုလုပ္ေစျခင္းငွါ ေျမႀကီး သားတို႔ကိုမွာထား၏။
သားရဲ၏ရုတ္တုသည္ စကားေျပာႏိုင္မည္အေၾကာင္းႏွင့္၊ မိမိကိုမကိုးကြယ္ေသာသူ ရွိသမွ် တို႔ကို သတ္ျခင္းငွါ ျပဳႏိုင္မည္အေၾကာင္း၊ ရုတ္တု၌ အသက္ကိုသြင္းေပးရေသာ အခြင့္ကိုလည္းရ၏။ဗ်ာဒိတ္က်မ္း၁၃း၃း၇
၇။
သားရဲ၏ေခါင္းတလံုးသည္ ေသေအာင္ကြပ္မ်က္ၿပီးသကဲ့သို႔ ျဖစ္၍၊ ေသေစေသာဒဏ္ခ်က္သည္ ေပ်ာက္လ်က္ရွိ၏။ ေျမႀကီးသား အေပါင္းတို႔သည္ သားရဲေနာက္သို႔လိုက္၍ အံ့ၾသၾက၏။
ထိုသားရဲ၌ အာဏာစက္ကိုအပ္ေပးေသာ နဂါးကိုကိုး ကြယ္ၾက၏။ သားရဲကိုလည္း ကိုးကြယ္၍။ အဘယ္သူသည္ သားရဲႏွင့္တူသနည္း။ အဘယ္သူသည္ သူ႔ကိုစစ္ၿပိဳင္ႏိုင္သနည္းဟု ေျပာဆိုၾက၏။ဗ်ာဒိတ္က်မ္း၁၃း၃း၄ သူတပါးကို ဘမ္းဆီးယူသြားေသာ သူသည္ ကိုယ္တိုင္ဘမ္းဆီးယူသြားျခင္းကို ခံရလိမ့္မည္။ ထားျဖင့္သတ္တတ္ေသာသူသည္လည္း ကိုယ္တိုင္ထား ျဖင့္ေသရမည္။ ဤအရာ၌ သန္႔ရွင္းသူတို႔ သည္လည္း ခံရာအေၾကာင္း၊ ယံုၾကည္စရာအေၾကာင္းရွိ၏။ဗ်ာဒိတ္က်မ္း၁၃း၁း၁၀
ေကာင္းကင္တမန္ကလည္း၊ သင္သည္အသီးအသီးဘာသာစကားကုိ ေျပာေသာလူအမ်ဳိးမ်ဳိးတို႔၌၎၊ ရွင္ဘုရင္တို႔၌၎၊ တဖန္ပေရာဖက္ျပဳ၍ ေဟာေျပာရမည္ဟု ဆိုေလ၏။ဗ်ာဒိတ္က်မ္း
၁၀း၁၀
၂။ ထုိႏုိင္ငံ၌ ေပါက္ေသာ ခ်ဳိဆယ္ေခ်ာင္း သည္ ေပၚလတ့ံေသာ မင္းႀကီးဆယ္ပါးျဖစ္၏။ သူတို႔ေနာက္အျခားေသာ မင္းႀကီးေပၚလာ လိမ့္မည္။ အရင္မင္းႀကီး ထက္ထူးျခား၍ သံုးပါးတို႔ကုိ ႏွိမ့္ခ်လိမ့္မည္။ဒံေယလအနာဂတၱိက်မ္း ၇း၂၄
၃။သားရဲ၏ေခါင္းတလံုးသည္ ေသေအာင္ကြပ္မ်က္ၿပီးသကဲ့သို႔ ျဖစ္၍၊ ေသေစေသာဒဏ္ခ်က္သည္ ေပ်ာက္လ်က္ရွိ၏။ ေျမႀကီးသား အေပါင္းတို႔သည္ သားရဲေနာက္သို႔လိုက္၍ အံ့ၾသၾက၏။
ထိုသားရဲ၌ အာဏာစက္ကိုအပ္ေပးေသာ နဂါးကိုကိုး ကြယ္ၾက၏။ သားရဲကိုလည္း ကိုးကြယ္၍။ အဘယ္သူသည္ သားရဲႏွင့္တူသနည္း။ အဘယ္သူသည္ သူ႔ကိုစစ္ၿပိဳင္ႏိုင္သနည္းဟု ေျပာဆိုၾက၏။
ထိုသားရဲသည္လည္း ႀကီးစြာေသာစကားကို၎၊ ဘုရားသခင္ကို ျပစ္မွားေသာစကားကို၎ ေျပာတတ္ေသာႏႈတ္ႏွင့္ ျပည့္စံု၍ လေလး ဆယ္ႏွစ္လပတ္လံုး စီရင္ရေသာ အခြင့္ကို ရ၏။
ဘုရားသခင္ကို ျပစ္မွားေသာစကားအားျဖင့္ နာမေတာ္ႏွင့္ တဲေတာ္ကို၎၊ ေကာင္းကင္သားတို႔ကို၎ ျပစ္မွားျခင္းငွါ ႏႈတ္ကိုဖြင့္ထား၏။
သန္႔ရွင္းသူတို႔ကိုစစ္တိုက္၍ ႏိုင္ရေသာ အခြင့္ကုိရ၏။ အသီးအသီးဘာသာစကားကို ေျပာေသာလူအမ်ိဳးအႏႊယ္ခပ္သိမ္းတို႔ကို အုပ္စိုးရေသာ အခြင့္ကို လည္းရ၏။ဗ်ာဒိတ္က်မ္း၁၃း၃း၇
၄။စတၳဳဘုရင္၏ ကမၻာေပၚ၌ သူ၏ အုပ္ခ်ဳပ္ျခင္း အခ်ိန္အဘယ္မွ်ေလာက္ၾကာျမင့္ခဲ့သနည္း
အျမင့္ဆံုးေသာဘုရားကိုဆန္းၾကင္ဘက္ျပဳ၍ ဘုရားသခင္၏ သန္႔ရွင္းေသာသူတို႔ သန္႔ရွင္းသူတို႔ကုိ ညွဥ္းဆဲႏွိပ္စက္ျခင္းအခ်ိန္ကာလ အဘယ္မွ်ေလာက္ၾကာျမင္စြာ ညွဥ္းဆဲနိပ္စက္ခဲ့သနည္း
အေျဖ။အျမင့္ဆံုးေသာဘုရားကုိ ဆန္႔က်င္ဘက္ျပဳ၍၊ ႀကီးစြာေသာစကားကုိ ေျပာလိမ့္မည္။ အျမင့္ဆံုးေသာဘုရား၏ သန္႔ရွင္းသူတို႔ကုိ ညွဥ္းဆဲႏွိပ္စက္လိမ့္မည္။ ကာလအခ်ိန္ႏွင့္ ပညတ္တရား တို႔ကုိ ေျပာင္းလဲေစျခင္းငွါ ၾကံစည္လိမ့္မည္။ တကာလ၊ ႏွစ္ကာလ၊ ကာလတဝက္ပတ္လံုးသူသည္ အခြင့္ရလိမ့္မည္။
ဒံေယလအနာဂတၱိက်မ္း ၇း၂၅
မွတ္ခ်က္။ အထက္ပါသမၼာက်မ္းစာ၌ (တစ္ကာလ) (နွစ္ကာလ) (ကာလတစ္ဝက္) တို႔သည္ ဒံေလအနာဂတိၱက်မ္း၁၂း၇
တပါးကလည္း၊ အံ့ဘြယ္ေသာဤအမႈအရာတို႔သည္ မကုန္စင္မွီ အဘယ္မွ်ေလာက္ၾကာလိမ့္မည္နည္း ဟု ပိတ္ေခ်ာကုိ ဝတ္လ်က္၊ ျမစ္ေရေပၚမွာရွိေသာ လူကုိေမးျမန္း၏၊
ပိတ္ေခ်ာကိုဝတ္လ်က္၊ ျမစ္ေရေပၚမွာရွိေသာ လူကလည္း၊ တကာလ၊ ႏွစ္ကာလ၊ ကာလတဝက္ပတ္လံုး ျဖစ္လိမ့္မည္။ သန္႔ရွင္းေသာသူတို႔၏ အစြမ္းသတၱိကုိ အရပ္ရပ္သို႔ ျဖန္႔လႊင့္ျခင္းအမႈ ၿပီးေသာအခါ၊ ထိုအမႈအရာအလံုးစံုတို႔သည္ ကုန္စင္ၾကလိမ့္မည္ဟု လက္ႏွစ္ဘက္ ကိုေကာင္းကင္သို႔ ခ်ီလ်က္၊ ကမၻာအဆက္ဆက္အသက္ရွင္ေတာ္မူေသာ ဘုရားကုိတိုင္တည္၍ က်ိန္ဆုိသည္ကုိ ငါၾကား၏။
ဗ်ာဒိတ္က်မ္း၁၂း၁၄
မိန္းမသည္ ထိုေျမြႏွင့္လြတ္၍၊ တကာလ၊ ႏွစ္ကာလ၊ ကာလတဝက္ပတ္လံုး ေကြၽးေမြးျခင္းကို ခံရာ အရပ္တည္းဟူေသာ ေတာအရပ္သို႔ ပ်ံႏိုင္မည္အေၾကာင္း၊ ေရႊလင္းတႀကီး၏ အေတာင္ႏွစ္ဘက္ကိုရေလ၏။
အထက္ပါသမၼာက်မ္း၌ေဖၚျပခ်က္မ်ား၌ တစ္ကာလ နွစ္ကာလ ကာလတစ္ဝက္ ဒံေယလက်မ္း ၁၂း၇ ဗ်ာဒိတ္က်မ္း၁၂း၁၄ တို႔အတြင္ပါေသာ ကာလတို႔နွင့္၊အတူတူပင္ပင္ျဖစ္သည္ ယုဒလူမ်ိဴးတို႔၏။ တစ္နွစ္သည္တစ္ကာလျဖစ္၏။ တစ္နွစ္မွာ ရက္ေပါင္း ၃၆၀ ရွိသည္။ ထိုေၾကာင့္၊ တစ္ကာလ၊ နွစ္ကာလ၊ ကာလတစ္ဝက္တို႔သည္။ အနာဂတိၱိစကားတို႔၌ သံုးနွစ္ခဲြျဖစ္၍။ ရက္ေပါင္း ၁၂၆၀ျဖစ္၏။
ထိုသမၼာက်မ္းမ်ားကိုဖတ္ပါ။( ေတာလည္ရာက်မ္း ၁၄း၃၄)(ေယဇေက်လအနာဂတၱိက်မ္း၄း၆)ထိုျပည္ကို စူးစမ္းရာေန႔ရက္ေပါင္း အရက္ေလးဆယ္ႏွင့္အညီ၊ တရက္ကိုတႏွစ္ထား၍ အႏွစ္ေလးဆယ္ ပတ္လံုး ကိုယ္အျပစ္ကို ေဆာင္လ်က္၊ ငါစြန္႔ျပစ္ျခင္းကို သိရၾကလိမ့္မည္။
ထိုေန႔ ရက္ေစ့ၿပီးမွ၊ တဖန္လက်္ာ နံေစာင္းျဖင့္အိပ္၍၊ အရက္ေလးဆယ္ပတ္လံုး ယုဒအမ်ိဳး၏ အျပစ္ကိုခံဦးေလာ့။ ႏွစ္အ စား၌ ရက္ကိုငါထားၿပီ။(ေယဇေက်လအနာဂတၱိက်မ္း၄း၆ ခရစ္ေတာ္၏သကၠရဇ္ ၅၃၈ ခုနွစ္၌ မိမိရန္သူကိုေအာင္ျမင္သည္ကာလမွ၊စ၍ ၁၇၉၈တြင္ ပုပ္ရဟန္းမင္း ကို ျပင္သစ္စစ္ဗိုလ္ၾကီး ဘာသီအာသည္ ေခၚ နပိုလယံ သည္ ပုပ္ရဟန္ၾကီးထမ္းဆီယူေဆာင္သြားျပီးေနွာက္ ပုပ္ရဟန္းမင္း
ၾကီး၏ သာသနာ ၾကီးဆိုးျခင္း အနွစ္ကုန္ဆံုးခဲ့သည္။ ပုပ္ရဟန္ၾကီးသာသနာ ကမၻာကိုပုခ်ဳဳပ္ခဲ့ေသာ နွစ္ေပါင္း ၁၂၆၀ၾကားျမင့္ခဲ့သည္
သမၼာက်မ္းစာ၌ ပုပ္ရဟန္းမင္းၾကီး အခ်ိန္ကာ အဘယ္ေတာ့ ကုန္ဆံုးမည္ဟူ၍ေဖၚျပသနည္။
ထုိေနာက္မွ တရားစီရင္ျခင္း ျဖစ္လိမ့္မည္။ ထိုအခါ သူ၏တန္ခိုးအာဏာကုိ ႏႈတ္၍ရွင္းရွင္းဖ်က္ဆီးၾကလိမ့္မည္။ဒံေလလအနာဂတိၱိက်မ္း၇း၂၆း
ပုပ္ရဟန္းၾကီး၏ သာသနား ေနာက္တဖန္ အသက္ဝင္၍။ ကပ္သလစ္ဘာသာ တရား
တစ္ကမၻာလံုး ဆိုင္ရင္ အဘယ္သို႔ေသာ ဥပေဒ တရပ္ထုပ္ျပန္ဦးမသနည္း။
ပုပ္ရဟန္းၾကီး၏ သာသနား ေနာက္တဖန္ အသက္ဝင္၍။ ကပ္သလစ္ဘာသာ တရား
တစ္ကမၻာလံုး ဆိုင္ရင္ အဘယ္သို႔ေသာ ဥပေဒ တရပ္ထုပ္ျပန္ဦးမသနည္း။
ထိုသားရဲ၌ အာဏာစက္ကိုအပ္ေပးေသာ နဂါးကိုကိုး ကြယ္ၾက၏။ သားရဲကိုလည္း ကိုးကြယ္၍။ အဘယ္သူသည္ သားရဲႏွင့္တူသနည္း။ အဘယ္သူသည္ သူ႔ကိုစစ္ၿပိဳင္ႏိုင္သနည္းဟု ေျပာဆိုၾက၏။ဗ်ာဒိတ္က်မ္း၁၃း၄
 |
| နဂါးဆိုေသာ စကားသည္ USA |
၈။ဘုရားသခင္၏ သန္႔ရွင္းသူတို႔ အဘယ္ညွင္းဆဲနိပ္စက္ဦးမည္းသနည္း။
သန္႔ရွင္းသူတို႔ကိုစစ္တိုက္၍ ႏိုင္ရေသာ အခြင့္ကုိရ၏။ အသီးအသီးဘာသာစကားကို ေျပာေသာလူအမ်ိဳးအႏႊယ္ခပ္သိမ္းတို႔ကို အုပ္စိုးရေသာ အခြင့္ကို လည္းရ၏။ဗ်ာဒိတ္က်မ္း၁၃း၇
၉။သားရဲသည္ သူ၏ နံဘတ္ ၆၆၆ပါ၏ သူသည္ ဗ်ာဒိတ္က်မ္း၁၃း။၁၅း၁၈
သားရဲ၏ရုတ္တုသည္ စကားေျပာႏိုင္မည္အေၾကာင္းႏွင့္၊ မိမိကိုမကိုးကြယ္ေသာသူ ရွိသမွ် တို႔ကို သတ္ျခင္းငွါ ျပဳႏိုင္မည္အေၾကာင္း၊ ရုတ္တု၌ အသက္ကိုသြင္းေပးရေသာ အခြင့္ကိုလည္းရ၏။
ေငြရတတ္ ေသာသူ၊ ဆင္းရဲေသာသူ၊ ကြၽန္ခံရေသာသူ၊ လြတ္ေသာသူ၊ အႀကီးအငယ္ရွိသမွ်တို႔သည္ လက္်ာလက္၌ျဖစ္ေစ၊ နဖူး၌ျဖစ္ေစ၊ တံဆိပ္လက္မွတ္ကို ခံေစျခင္းငွါ၎၊
ထိုတံဆိပ္လက္မွတ္တည္းဟူေသာ သားရဲ၏နာမျဖစ္ေစ၊ နာမ၏အေရအတြက္ျဖစ္ေစ၊ တခုခုကိုမခံေသာသူတေယာက္မွ် မေရာင္းမဝယ္ေစျခင္းငွါ၎ စီရင္၏။
ဤအရာ၌ ပညာရွိ၏ ဥာဏ္ရွိေသာသူသည္ သားရဲ၏အေရအတြက္ကို ေရတြက္ေစ။ လူ၏အေရအတြက္ျဖစ္၏။ ေျခာက္ရာေျခာက္ဆယ္ေျခာက္ လည္းျဖစ္၏။
သန္႔ရွင္းသူတို႔ကုိ ညွဥ္းဆဲႏွိပ္စက္ျခင္းအခ်ိန္ကာလ အဘယ္မွ်ေလာက္ၾကာျမင္စြာ ညွဥ္းဆဲနိပ္စက္ခဲ့သနည္
အေျဖ။အျမင့္ဆံုးေသာဘုရားကုိ ဆန္႔က်င္ဘက္ျပဳ၍၊ ႀကီးစြာေသာစကားကုိ ေျပာလိမ့္မည္။ အျမင့္ဆံုးေသာဘုရား၏ သန္႔ရွင္းသူတို႔ကုိ ညွဥ္းဆဲႏွိပ္စက္လိမ့္မည္။ ကာလအခ်ိန္ႏွင့္ ပညတ္တရား တို႔ကုိ ေျပာင္းလဲေစျခင္းငွါ ၾကံစည္လိမ့္မည္။ တကာလ၊ ႏွစ္ကာလ၊ ကာလတဝက္ပတ္လံုးသူသည္ အခြင့္ရလိမ့္မည္။
ဒံေယလအနာဂတၱိက်မ္း ၇း၂၅
မွတ္ခ်က္။ အထက္ပါသမၼာက်မ္းစာ၌ (တစ္ကာလ) (နွစ္ကာလ) (ကာလတစ္ဝက္) တို႔သည္ ဒံေလအနာဂတိၱက်မ္း၁၂း၇
တပါးကလည္း၊ အံ့ဘြယ္ေသာဤအမႈအရာတို႔သည္ မကုန္စင္မွီ အဘယ္မွ်ေလာက္ၾကာလိမ့္မည္နည္း ဟု ပိတ္ေခ်ာကုိ ဝတ္လ်က္၊ ျမစ္ေရေပၚမွာရွိေသာ လူကုိေမးျမန္း၏၊
ပိတ္ေခ်ာကိုဝတ္လ်က္၊ ျမစ္ေရေပၚမွာရွိေသာ လူကလည္း၊ တကာလ၊ ႏွစ္ကာလ၊ ကာလတဝက္ပတ္လံုး ျဖစ္လိမ့္မည္။ သန္႔ရွင္းေသာသူတို႔၏ အစြမ္းသတၱိကုိ အရပ္ရပ္သို႔ ျဖန္႔လႊင့္ျခင္းအမႈ ၿပီးေသာအခါ၊ ထိုအမႈအရာအလံုးစံုတို႔သည္ ကုန္စင္ၾကလိမ့္မည္ဟု လက္ႏွစ္ဘက္ ကိုေကာင္းကင္သို႔ ခ်ီလ်က္၊ ကမၻာအဆက္ဆက္အသက္ရွင္ေတာ္မူေသာ ဘုရားကုိတိုင္တည္၍ က်ိန္ဆုိသည္ကုိ ငါၾကား၏။
ဗ်ာဒိတ္က်မ္း၁၂း၁၄
မိန္းမသည္ ထိုေျမြႏွင့္လြတ္၍၊ တကာလ၊ ႏွစ္ကာလ၊ ကာလတဝက္ပတ္လံုး ေကြၽးေမြးျခင္းကို ခံရာ အရပ္တည္းဟူေသာ ေတာအရပ္သို႔ ပ်ံႏိုင္မည္အေၾကာင္း၊ ေရႊလင္းတႀကီး၏ အေတာင္ႏွစ္ဘက္ကိုရေလ၏။
အထက္ပါသမၼာက်မ္း၌ေဖၚျပခ်က္မ်ား၌ တစ္ကာလ နွစ္ကာလ ကာလတစ္ဝက္ ဒံေယလက်မ္း ၁၂း၇ ဗ်ာဒိတ္က်မ္း၁၂း၁၄ တို႔အတြင္ပါေသာ ကာလတို႔နွင့္၊အတူတူပင္ပင္ျဖစ္သည္ ယုဒလူမ်ိဴးတို႔၏။ တစ္နွစ္သည္တစ္ကာလျဖစ္၏။ တစ္နွစ္မွာ ရက္ေပါင္း ၃၆၀ ရွိသည္။ ထိုေၾကာင့္၊ တစ္ကာလ၊ နွစ္ကာလ၊ ကာလတစ္ဝက္တို႔သည္။ အနာဂတိၱိစကားတို႔၌ သံုးနွစ္ခဲြျဖစ္၍။ ရက္ေပါင္း ၁၂၆၀ျဖစ္၏။
ထိုသမၼာက်မ္းမ်ားကိုဖတ္ပါ။( ေတာလည္ရာက်မ္း ၁၄း၃၄)(ေယဇေက်လအနာဂတၱိက်မ္း၄း၆)ထိုျပည္ကို စူးစမ္းရာေန႔ရက္ေပါင္း အရက္ေလးဆယ္ႏွင့္အညီ၊ တရက္ကိုတႏွစ္ထား၍ အႏွစ္ေလးဆယ္ ပတ္လံုး ကိုယ္အျပစ္ကို ေဆာင္လ်က္၊ ငါစြန္႔ျပစ္ျခင္းကို သိရၾကလိမ့္မည္။
ထိုေန႔ ရက္ေစ့ၿပီးမွ၊ တဖန္လက်္ာ နံေစာင္းျဖင့္အိပ္၍၊ အရက္ေလးဆယ္ပတ္လံုး ယုဒအမ်ိဳး၏ အျပစ္ကိုခံဦးေလာ့။ ႏွစ္အ စား၌ ရက္ကိုငါထားၿပီ။(ေယဇေက်လအနာဂတၱိက်မ္း၄း၆ ခရစ္ေတာ္၏သကၠရဇ္ ၅၃၈ ခုနွစ္၌ မိမိရန္သူကိုေအာင္ျမင္သည္ကာလမွ၊စ၍ ၁၇၉၈တြင္ ပုပ္ရဟန္းမင္း ကို ျပင္သစ္စစ္ဗိုလ္ၾကီး ဘာသီအာသည္ ေခၚ နပိုလယံ သည္ ပုပ္ရဟန္ၾကီးထမ္းဆီယူေဆာင္သြားျပီးေနွာက္ ပုပ္ရဟန္းမင္း
ၾကီး၏ သာသနာ ၾကီးဆိုးျခင္း အနွစ္ကုန္ဆံုးခဲ့သည္။ ပုပ္ရဟန္ၾကီးသာသနာ ကမၻာကိုပုခ်ဳဳပ္ခဲ့ေသာ နွစ္ေပါင္း ၁၂၆၀ၾကားျမင့္ခဲ့သည္
သမၼာက်မ္းစာ၌ ပုပ္ရဟန္မင္းၾကီး အခ်ိန္ကာ အဘယ္ေတာ့ ကုန္ဆံုးမည္ဟူ၍ေဖၚျပသနည္။
ထုိေနာက္မွ တရားစီရင္ျခင္း ျဖစ္လိမ့္မည္။ ထိုအခါ သူ၏တန္ခိုးအာဏာကုိ ႏႈတ္၍ရွင္းရွင္းဖ်က္ဆီးၾကလိမ့္မည္။ဒံေလလအနာဂတိၱိက်မ္း၇း၂၆း
538 A.D. TO 1798 A.D.\A period of only 1260 literal days, only 3 1/2 years, falls absurdly short of fulfilling the requirements of the 1260-day prophecies in regard to the Papacy. But when, by the year-day principle is extended to 1260 years, the prophecy meets a unique fulfillment.
538 A.D. TO 1798 A.D.\A period of only 1260 literal days, only 3 1/2 years, falls absurdly short of fulfilling the requirements of the 1260-day prophecies in regard to the Papacy. But when, by the year-day principle is extended to 1260 years, the prophecy meets a unique fulfillment.
In 538 A.D. the Ostragoths abandoned their siege of Rome -- and this left the Bishop of Rome to excercise the perogatives of Justinian's decree of 533 A.D. the power and the authority of the Papacy grew, and grew, and grew.
Exactly 1260 years later the Papcy suffered its "deathblow."
The spectacular victories of the armies of Napoleon in Italy placed the Pope at the mercy of the French Revolutionary Government, which now advised that the Roman Religion would always be a persistant enemy of the Republic.
The government urged Napoleon to destroy the center of unity of the Roman church, and Napoleon did just that.
In 1798 the French general Berthier, with a French army, marched into Rome and proclaimed the political rule of the Papcy at an end and took the Pope prisoner. The Pope was removed to France where he died in exile.
The 1260 year rule of the Papacy was finished.
ထိုသတင္းစကား အဘယ္သူထံမွာလားသနည္း။
အေျဖ။ဗ်ာဒိတ္က်မ္း၃း၁၉
ငါ၏နာမကိုလည္း မစြန္႔မပယ္။ ယုဒလူျဖစ္ေယာင္ ေဆာင္၍ အမွန္မဟုတ္ဘဲ၊ မုသာစကားကိုေျပာေသာသူတည္း ဟူေသာ၊ စာတန္၏ အေပါင္းအသင္းဝင္သူ အခ်ဳိ႔တို႔ကို သင္၌ငါအပ္ေပးမည္။ သူတို႔သည္လာ၍ သင္၏ေျခရင္း၌ ျပပ္ဝပ္ေစျခင္းငွါ၎၊ ငါသည္ သင့္ကိုခ်စ္သည္ဟု သိေစျခင္းငွါ၎ ငါျပဳမည္။
သင္သည္ငါ၏ သည္းခံျခင္းႏွင့္စပ္ဆုိင္ ေသာ ႏႈတ္ကပတ္ တရားကို ေစာင့္ေရွာက္ေသာေၾကာင့္၊ ေျမႀကီးအေပၚ၌ေနေသာသူတို႔ကို စံုစမ္းေစျခင္းငွါ၊ ေလာကီ ႏုိင္ငံအရပ္ရပ္တို႔ကို ႏွံ႔ျပားလသတံ့ေသာစံုစမ္းရာ ကာလတြင္၊ သင့္ကိုငါေစာင့္ေရွာက္မည္။
ငါသည္အလ်င္ အျမန္လာမည္။ သင္၏သရဖူကို အဘယ္သူမွ်မယူေစျခင္းငွါ၊ ရခဲ့ၿပီးေသာအရာကိုစဲြကိုင္ေလာ့။ဗ်ာဒိတ္က်မ္း ၃း၁၉
သားရဲ၏ အမွတ္တံဆိပ္ လကၡဏာ မည္ေသာအရာျဖစ္သနည္း။
The Catholic Church designated Sunday
ကပ္သလစ္ အသင္းေတာ္မွ ဘုရားသခင္ကိုဆန္းၾကင္ဘက္ျပဳ၍ ပညတ္တရားမ်ားနွင့္ အခ်ိန္ကာလမ်ား ေျပာင္းလဲခဲ့ပါသလား
အေျဖ။အျမင့္ဆံုးေသာဘုရားကုိ ဆန္႔က်င္ဘက္ျပဳ၍၊ ႀကီးစြာေသာစကားကုိ ေျပာလိမ့္မည္။ အျမင့္ဆံုးေသာဘုရား၏ သန္႔ရွင္းသူတို႔ကုိ ညွဥ္းဆဲႏွိပ္စက္လိမ့္မည္။ ကာလအခ်ိန္ႏွင့္ ပညတ္တရား တို႔ကုိ ေျပာင္းလဲေစျခင္းငွါ ၾကံစည္လိမ့္မည္။ တကာလ၊ ႏွစ္ကာလ၊ ကာလတဝက္ပတ္လံုးသူသည္ အခြင့္ရလိမ့္မည္။ဒံေယလအနာဂတိၱိက်မ္း၇း၂၅
ကပ္သလစ္ အသင္းေတာ္မွ ဘုရားသခင္ပစ္မ်ားေသာ စကားမ်ား အမွအစင္စစ္ေပာခဲ့ပါသလား
အေျဖ။ ပင္လယ္နား၌ သဲေပၚမွာငါရပ္၍၊ သားရဲတေကာင္သည္ ေခါင္းခုနစ္လံုး၊ ခ်ိဳဆယ္ေခ်ာင္းႏွင့္တကြ ခ်ိဳေပၚ၌ သရဖူဆယ္ဆူကို ေဆာင္းလ်က္၊ ေခါင္းေပၚ၌လည္း ဘုရားသခင္၏ အသေရေတာ္ကို ရႈတ္ခ်ေသာ နာမရွိလ်က္၊ ပင္လယ္ထဲက တက္သည္ကိုျမင္၏။
ဗ်ာဒိတ္က်မ္း ၁၃း၁
Catholic
“It is well to remind the Presbyterians, Baptists, Methodists, and all other Christians, that the Bible does not support them anywhere in their observance of Sunday.
Sunday
is an institution of theRoman Catholic Church
, and those who observe the day observe a commandment of theCatholic Church
.” Priest Brady, in an address, reported in the Elizabeth, NJ ‘News’ on March 18,1903.
"Protestants ... accept Sunday rather than Saturday as the day for public worship after the Catholic Church made the change... But the Protestant mind does not seem to realize that ... in observing Sunday, they are accepting the authority of the spokesman for the Church,
“Of course these two old quotations are exactly correct. The Catholic Church designated Sunday as the day for corporate worship and gets full credit – or blame – for the change.” This Rock, The Magazine of Catholic Apologetics and Evangelization, p.8, June 1997
Q. Have you any other proofs that they(Protestants) are not guided by the Scripture?
A. Yes; so many, that we cannot admit more than a mere specimen into this small work. They reject much that is clearly contained in Scripture, and profess more that is nowhere discoverable in that Divine Book.
Q. Give some examples of both?
A. They should, if the Scripture were their only rule, wash the feet of one another, according to the command of Christ, in the 13th chap. of St. John; —they should keep, not the Sunday, but the Saturday, according to the commandment, "Remember thou keep holy the SABBATH-day;" for this commandment has not, in Scripture, been changed or abrogated;... Rev. Stephen Keenan, A Doctrinal Catechism; New York in 1857, page 101 Imprimatuer
Q. Have you any other way of proving that the Church has power to institute festivals of precept?
A. Had she not such power, she could not have done that in which all modern religionists agree with her; —she could not have substituted the observance of Sunday the first day of the week, for the observance of Saturday the seventh day, a change for which there is no Scriptural authority. Rev. Stephen Keenan, A Doctrinal Catechism; New York in 1857, page 174
Q. In what manner can we show a Protestant, that he speaks unreasonably against fasts and abstinences?
A. Ask him why he keeps Sunday, and not Saturday, as his day of rest, since he is unwilling either to fast or to abstain. If he reply, that the Scripture orders him to keep the Sunday, but says nothing as to fasting and abstinence, tell him the Scripture speaks of Saturday or the Sabbath, but gives no command anywhere regarding Sunday or the first day of the week. If, then he neglects Saturday as a day of rest and holiness, and substitutes Sunday in its place, and this merely because such was the usage of the ancient Church, should he not, if he wishes to act consistently, observe fasting and abstinence, because the ancient Church so ordained? Rev. Stephen Keenan, A Doctrinal Catechism; New York in 1857, page 181
Question: Which is the Sabbath day?
Answer: Saturday is the Sabbath day.
Question: Why do we observe Sunday instead of Saturday?
Answer: We observe Sunday instead of Saturday because the Catholic Church transferred the solemnity from Saturday to Sunday.” -Rev. Peter Geiermann C.SS.R., The Convert’s Catechism of Catholic Doctrine, p. 50
Q. Must not a sensible Protestant doubt seriously, when he finds that even the Bible is not followed as a rule by his co-religionists?
A. Surely, when he sees them baptize infants, abrogate the Jewish Sabbath, and observe Sunday for which [pg. 7] there is no Scriptural authority; when he finds them neglect to wash one another's feet, which is expressly commanded, and eat blood and things strangled, which are expressly prohibited in Scripture. He must doubt, if he think at all. ...
Q. Should not the Protestant doubt when he finds that he himself holds tradition as a guide?
A. Yes, if he would but reflect that he has nothing but Catholic Tradition for keeping the Sunday holy; ... Controversial Catechism by Stephen Keenan, New Edition, revised by Rev. George Cormack, published in London by Burns & Oates, Limited - New York, Cincinnati, Chicago: Benzinger Brothers, 1896, pages 6, 7.
"The Church, on the other hand, after changing the day of rest from the Jewish Sabbath, or seventh day of the week, to the first, made the Third Commandment refer to Sunday as the day to be kept holy as the Lord's Day. The Council of Trent (Sess. VI, can. xix) condemns those who deny that the Ten Commandments are binding on Christians." The Catholic Encyclopedia, Commandments of God, Volume IV, © 1908 by Robert Appleton Company, Online Edition © 1999 by Kevin Knight, Nihil Obstat - Remy Lafort, Censor Imprimatur - +John M. Farley, Archbishop of New York, page 153.
''The [Roman Catholic] Church changed the observance of the Sabbath to Sunday by right of the divine, infallible authority given to her by her founder, Jesus Christ. The Protestant claiming the Bible to be the only guide of faith, has no warrant for observing Sunday. In this matter the Seventh-day Adventist is the only consistent Protestant.'' The Catholic Universe Bulletin, August 14, 1942, p. 4.
"All of us believe many things in regard to religion that we do not find in the Bible. For example, nowhere in the Bible do we find that Christ or the Apostles ordered that the Sabbath be changed from Saturday to Sunday. We have the commandment of God given to Moses to keep holy the Sabbath Day, that is the 7th day of the week, Saturday. Today most Christians keep Sunday because it has been revealed to us by the Church outside the Bible." The Catholic Virginian, "To Tell You The Truth,” Vol. 22, No. 49 (Oct. 3, 1947).
"... you may read the Bible from Genesis to Revelation, and you will not find a single line authorizing the sanctification of Sunday. The Scriptures enforce the religious observance of Saturday, a day which we never sanctify." The Faith of Our Fathers, by James Cardinal Gibbons, Archbishop of Baltimore, 88th edition, page 89. Originally published in 1876, republished and Copyright 1980 by TAN Books and Publishers, Inc., pages 72-73.
'Deny the authority of the Church and you have no adequate or reasonable explanation or justification for the substitution of Sunday for Saturday in the Third - Protestant Fourth - Commandment of God... The Church is above the Bible, and this transference of Sabbath observance is proof of that fact.'' Catholic Record, September 1, 1923.
"But since Saturday, not Sunday, is specified in the Bible, isn't it curious that non-Catholics who profess to take their religion directly from the Bible and not the Church, observe Sunday instead of Saturday? Yes, of course, it is inconsistent; but this change was made about fifteen centuries before Protestantism was born, and by that time the custom was universally observed. They have continued the custom, even though it rests upon the authority of the Catholic Church and not upon an explicit text in the Bible. That observance remains as a reminder of the Mother Church from which the non-Catholic sects broke away - like a boy running away from home but still carrying in his pocket a picture of his mother or a lock of her hair."The Faith of Millions
"Perhaps the boldest thing, the most revolutionary change the Church ever did, happened in the first century. The holy day, the Sabbath, was changed from Saturday to Sunday. "The Day of the Lord" (dies Dominica) was chosen, not from any directions noted in the Scriptures, but from the Church's sense of its own power. The day of resurrection, the day of Pentecost, fifty days later, came on the first day of the week. So this would be the new Sabbath. People who think that the Scriptures should be the sole authority, should logically become 7th Day Adventists, and keep Saturday holy." Sentinel, Pastor's page, Saint Catherine Catholic Church, Algonac, Michigan, May 21, 1995
"...pastoral intuition suggested to the Church the christianization of the notion of Sunday as "the day of the sun", which was the Roman name for the day and which is retained in some modern languages.(29) This was in order to draw the faithful away from the seduction of cults which worshipped the sun, and to direct the celebration of the day to Christ, humanity's true "sun"." John Paul II, Dies Domini, 27. The day of Christ-Light, 1998 (Prominent protestant leaders agree with this statement - See here for a statement by Dr. E. T. Hiscox, author of the ‘Baptist Manual’)
the pope
."Our Sunday Visitor
, February 5th, 1950.“Of course these two old quotations are exactly correct. The Catholic Church designated Sunday as the day for corporate worship and gets full credit – or blame – for the change.” This Rock, The Magazine of Catholic Apologetics and Evangelization, p.8, June 1997
Q. Have you any other proofs that they(Protestants) are not guided by the Scripture?
A. Yes; so many, that we cannot admit more than a mere specimen into this small work. They reject much that is clearly contained in Scripture, and profess more that is nowhere discoverable in that Divine Book.
Q. Give some examples of both?
A. They should, if the Scripture were their only rule, wash the feet of one another, according to the command of Christ, in the 13th chap. of St. John; —they should keep, not the Sunday, but the Saturday, according to the commandment, "Remember thou keep holy the SABBATH-day;" for this commandment has not, in Scripture, been changed or abrogated;... Rev. Stephen Keenan, A Doctrinal Catechism; New York in 1857, page 101 Imprimatuer
Q. Have you any other way of proving that the Church has power to institute festivals of precept?
A. Had she not such power, she could not have done that in which all modern religionists agree with her; —she could not have substituted the observance of Sunday the first day of the week, for the observance of Saturday the seventh day, a change for which there is no Scriptural authority. Rev. Stephen Keenan, A Doctrinal Catechism; New York in 1857, page 174
Q. In what manner can we show a Protestant, that he speaks unreasonably against fasts and abstinences?
A. Ask him why he keeps Sunday, and not Saturday, as his day of rest, since he is unwilling either to fast or to abstain. If he reply, that the Scripture orders him to keep the Sunday, but says nothing as to fasting and abstinence, tell him the Scripture speaks of Saturday or the Sabbath, but gives no command anywhere regarding Sunday or the first day of the week. If, then he neglects Saturday as a day of rest and holiness, and substitutes Sunday in its place, and this merely because such was the usage of the ancient Church, should he not, if he wishes to act consistently, observe fasting and abstinence, because the ancient Church so ordained? Rev. Stephen Keenan, A Doctrinal Catechism; New York in 1857, page 181
Question: Which is the Sabbath day?
Answer: Saturday is the Sabbath day.
Question: Why do we observe Sunday instead of Saturday?
Answer: We observe Sunday instead of Saturday because the Catholic Church transferred the solemnity from Saturday to Sunday.” -Rev. Peter Geiermann C.SS.R., The Convert’s Catechism of Catholic Doctrine, p. 50
Q. Must not a sensible Protestant doubt seriously, when he finds that even the Bible is not followed as a rule by his co-religionists?
A. Surely, when he sees them baptize infants, abrogate the Jewish Sabbath, and observe Sunday for which [pg. 7] there is no Scriptural authority; when he finds them neglect to wash one another's feet, which is expressly commanded, and eat blood and things strangled, which are expressly prohibited in Scripture. He must doubt, if he think at all. ...
Q. Should not the Protestant doubt when he finds that he himself holds tradition as a guide?
A. Yes, if he would but reflect that he has nothing but Catholic Tradition for keeping the Sunday holy; ... Controversial Catechism by Stephen Keenan, New Edition, revised by Rev. George Cormack, published in London by Burns & Oates, Limited - New York, Cincinnati, Chicago: Benzinger Brothers, 1896, pages 6, 7.
"The Church, on the other hand, after changing the day of rest from the Jewish Sabbath, or seventh day of the week, to the first, made the Third Commandment refer to Sunday as the day to be kept holy as the Lord's Day. The Council of Trent (Sess. VI, can. xix) condemns those who deny that the Ten Commandments are binding on Christians." The Catholic Encyclopedia, Commandments of God, Volume IV, © 1908 by Robert Appleton Company, Online Edition © 1999 by Kevin Knight, Nihil Obstat - Remy Lafort, Censor Imprimatur - +John M. Farley, Archbishop of New York, page 153.
''The [Roman Catholic] Church changed the observance of the Sabbath to Sunday by right of the divine, infallible authority given to her by her founder, Jesus Christ. The Protestant claiming the Bible to be the only guide of faith, has no warrant for observing Sunday. In this matter the Seventh-day Adventist is the only consistent Protestant.'' The Catholic Universe Bulletin, August 14, 1942, p. 4.
"All of us believe many things in regard to religion that we do not find in the Bible. For example, nowhere in the Bible do we find that Christ or the Apostles ordered that the Sabbath be changed from Saturday to Sunday. We have the commandment of God given to Moses to keep holy the Sabbath Day, that is the 7th day of the week, Saturday. Today most Christians keep Sunday because it has been revealed to us by the Church outside the Bible." The Catholic Virginian, "To Tell You The Truth,” Vol. 22, No. 49 (Oct. 3, 1947).
"... you may read the Bible from Genesis to Revelation, and you will not find a single line authorizing the sanctification of Sunday. The Scriptures enforce the religious observance of Saturday, a day which we never sanctify." The Faith of Our Fathers, by James Cardinal Gibbons, Archbishop of Baltimore, 88th edition, page 89. Originally published in 1876, republished and Copyright 1980 by TAN Books and Publishers, Inc., pages 72-73.
'Deny the authority of the Church and you have no adequate or reasonable explanation or justification for the substitution of Sunday for Saturday in the Third - Protestant Fourth - Commandment of God... The Church is above the Bible, and this transference of Sabbath observance is proof of that fact.'' Catholic Record, September 1, 1923.
"But since Saturday, not Sunday, is specified in the Bible, isn't it curious that non-Catholics who profess to take their religion directly from the Bible and not the Church, observe Sunday instead of Saturday? Yes, of course, it is inconsistent; but this change was made about fifteen centuries before Protestantism was born, and by that time the custom was universally observed. They have continued the custom, even though it rests upon the authority of the Catholic Church and not upon an explicit text in the Bible. That observance remains as a reminder of the Mother Church from which the non-Catholic sects broke away - like a boy running away from home but still carrying in his pocket a picture of his mother or a lock of her hair."The Faith of Millions
"Perhaps the boldest thing, the most revolutionary change the Church ever did, happened in the first century. The holy day, the Sabbath, was changed from Saturday to Sunday. "The Day of the Lord" (dies Dominica) was chosen, not from any directions noted in the Scriptures, but from the Church's sense of its own power. The day of resurrection, the day of Pentecost, fifty days later, came on the first day of the week. So this would be the new Sabbath. People who think that the Scriptures should be the sole authority, should logically become 7th Day Adventists, and keep Saturday holy." Sentinel, Pastor's page, Saint Catherine Catholic Church, Algonac, Michigan, May 21, 1995
“If Protestants would follow the Bible, they would worship God on the Sabbath Day. In keeping the Sunday they are following a law of the Catholic Church.” Albert Smith, Chancellor of the Archdiocese of Baltimore, replying for the Cardinal, in a letter dated February 10, 1920.“The observance of Sunday by the Protestants is homage they pay, in spite of themselves, to the authority of the [Catholic] Church.” Monsignor Louis Segur, ‘Plain Talk about the Protestantism of Today’, p. 213.
What Important Question Does the Papacy Ask Protestants?Protestants have repeatedly asked the papacy, "How could you dare to change God's law?" But the question posed to Protestants by the Catholic church is even more penetrating.
Here it is officially: ""You will tell me that Saturday was the Jewish Sabbath, but that the Christian Sabbath has been changed to Sunday. Changed! but by whom? Who has authority to change an express commandment of Almighty God? When God has spoken and said, Thou shalt keep holy the seventh day, who shall dare to say, Nay, thou mayest work and do all manner of worldly business on the seventh day; but thou shalt keep holy the first day in its stead?
This is a most important question, which I know not how you can answer. You are a Protestant, and you profess to go by the Bible and the Bible only; and yet in so important a matter as the observance of one day in seven as a holy day, you go against the plain letter of the Bible, and put another day in the place of that day which the Bible has commanded.
The command to keep holy the seventh day is one of the ten commandments; you believe that the other nine are still binding; who gave you authority to tamper with the fourth? If you are consistent with your own principles, if you really follow the Bible and the Bible only, you ought to be able to produce some portion of the New Testament in which this fourth commandment is expressly altered."" *Library of Christian Doctrine: Why Don't You Keep Holy the Sabbath-Day? (London: Burns and Oates, Ltd.), pp. 3, 4.
"There is but one church on the face of the earth which has the power, or claims power, to make laws binding on the conscience, binding before God, binding under penalty of hell-fire. For instance, the institution of Sunday. What right has any other church to keep this day? You answer by virtue of the third commandment (the papacy did away with the 2nd regarding the worship of graven images, and called the 4th the 3rd), which says 'Remember that thou keep holy the Sabbath day.' But Sunday is not the Sabbath. Any schoolboy knows that Sunday is the first day of the week. I have repeatedly offered one thousand dollars to anyone who will prove by the Bible alone that Sunday is the day we are bound to keep, and no one has called for the money. It was the holy Catholic Church that changed the day of rest from Saturday, the seventh day, to Sunday, the first day of the week." - T. Enright, C.S.S.R., in a lecture delivered in 1893.
''Of course the Catholic Church claims that the change was her act. And the act is a mark of her ecclesiastical power and authority in religious matters.'' C. F. Thomas, Chancellor of Cardinal Gibbons, in answer to a letter regarding the change of the Sabbath, November 11, 1895.
“Tradition, not Scripture, is the rock on which the church of Jesus Christ is built.” Adrien Nampon, Catholic Doctrine as Defined by the Council of Trent, p. 157
"The Pope is of so great authority and power that he can modify, explain, or interpret even divine law". The pope can modify divine law, since his power is not of man, but of God, and he acts a vicegerent of God upon earth" Lucius Ferraris, Prompta Bibliotheca, art. Papa, II, Vol. VI, p. 29.
"The leader of the Catholic church is defined by the faith as the Vicar of Jesus Christ (and is accepted as such by believers). The Pope is considered the man on earth who "takes the place" of the Second Person of the omnipotent God of the Trinity." John Paul II, Crossing the Threshold of Hope, p. 3, 1994 What Important Question Does the Papacy Ask Protestants?Protestants have repeatedly asked the papacy, "How could you dare to change God's law?" But the question posed to Protestants by the Catholic church is even more penetrating.
Here it is officially: ""You will tell me that Saturday was the Jewish Sabbath, but that the Christian Sabbath has been changed to Sunday. Changed! but by whom? Who has authority to change an express commandment of Almighty God? When God has spoken and said, Thou shalt keep holy the seventh day, who shall dare to say, Nay, thou mayest work and do all manner of worldly business on the seventh day; but thou shalt keep holy the first day in its stead?
This is a most important question, which I know not how you can answer. You are a Protestant, and you profess to go by the Bible and the Bible only; and yet in so important a matter as the observance of one day in seven as a holy day, you go against the plain letter of the Bible, and put another day in the place of that day which the Bible has commanded.
The command to keep holy the seventh day is one of the ten commandments; you believe that the other nine are still binding; who gave you authority to tamper with the fourth? If you are consistent with your own principles, if you really follow the Bible and the Bible only, you ought to be able to produce some portion of the New Testament in which this fourth commandment is expressly altered."" *Library of Christian Doctrine: Why Don't You Keep Holy the Sabbath-Day? (London: Burns and Oates, Ltd.), pp. 3, 4.
"There is but one church on the face of the earth which has the power, or claims power, to make laws binding on the conscience, binding before God, binding under penalty of hell-fire. For instance, the institution of Sunday. What right has any other church to keep this day? You answer by virtue of the third commandment (the papacy did away with the 2nd regarding the worship of graven images, and called the 4th the 3rd), which says 'Remember that thou keep holy the Sabbath day.' But Sunday is not the Sabbath. Any schoolboy knows that Sunday is the first day of the week. I have repeatedly offered one thousand dollars to anyone who will prove by the Bible alone that Sunday is the day we are bound to keep, and no one has called for the money. It was the holy Catholic Church that changed the day of rest from Saturday, the seventh day, to Sunday, the first day of the week." - T. Enright, C.S.S.R., in a lecture delivered in 1893.
''Of course the Catholic Church claims that the change was her act. And the act is a mark of her ecclesiastical power and authority in religious matters.'' C. F. Thomas, Chancellor of Cardinal Gibbons, in answer to a letter regarding the change of the Sabbath, November 11, 1895.
“Tradition, not Scripture, is the rock on which the church of Jesus Christ is built.” Adrien Nampon, Catholic Doctrine as Defined by the Council of Trent, p. 157
"The Pope is of so great authority and power that he can modify, explain, or interpret even divine law". The pope can modify divine law, since his power is not of man, but of God, and he acts a vicegerent of God upon earth" Lucius Ferraris, Prompta Bibliotheca, art. Papa, II, Vol. VI, p. 29.
"...pastoral intuition suggested to the Church the christianization of the notion of Sunday as "the day of the sun", which was the Roman name for the day and which is retained in some modern languages.(29) This was in order to draw the faithful away from the seduction of cults which worshipped the sun, and to direct the celebration of the day to Christ, humanity's true "sun"." John Paul II, Dies Domini, 27. The day of Christ-Light, 1998 (Prominent protestant leaders agree with this statement - See here for a statement by Dr. E. T. Hiscox, author of the ‘Baptist Manual’)
ျဖစ္ျဖစ္ေၾကာင္း သမၼာက်မ္းစာ၌ ရွိပါရဲ႔လား
အေျဖ။ ထိုသားရဲသည္လည္း ႀကီးစြာေသာစကားကို၎၊ ဘုရားသခင္ကို ျပစ္မွားေသာစကားကို၎ ေျပာတတ္ေသာႏႈတ္ႏွင့္ ျပည့္စံု၍ လေလး ဆယ္ႏွစ္လပတ္လံုး စီရင္ရေသာ အခြင့္ကို ရ၏။ဘုရားသခင္ကို ျပစ္မွားေသာစကားအားျဖင့္ နာမေတာ္ႏွင့္ တဲေတာ္ကို၎၊ ေကာင္းကင္သားတို႔ကို၎ ျပစ္မွားျခင္းငွါ ႏႈတ္ကိုဖြင့္ထား၏။ဗ်ာဒိတ္က်မ္း ၁၃း၅
အျမင့္ဆံုးေသာဘုရားကုိ ဆန္႔က်င္ဘက္ျပဳ၍၊ ႀကီးစြာေသာစကားကုိ ေျပာလိမ့္မည္။ အျမင့္ဆံုးေသာဘုရား၏ သန္႔ရွင္းသူတို႔ကုိ ညွဥ္းဆဲႏွိပ္စက္လိမ့္မည္။ ကာလအခ်ိန္ႏွင့္ ပညတ္တရား တို႔ကုိ ေျပာင္းလဲေစျခင္းငွါ ၾကံစည္လိမ့္မည္။ တကာလ၊ ႏွစ္ကာလ၊ ကာလတဝက္ပတ္လံုးသူသည္ အခြင့္ရလိမ့္မည္။ဒံေယလအနာဂတိၱိက်မ္း၇း၂၅
EXPLAINING "TO CHANGE TIMES AND LAWS"
EXS"Moses spent forty days and forty nights atop of Mount Sinai. That was where the Lord wrote the Ten Commandments upon the tablets of stone.
The Ten Commandments are God's "Laws." His ETERNAL and UNCHANGEABLE laws.
Incidently, the ten commandments are typically depicted as two stone tablets containing 5 commandments each. Actually the first contained 4 and the second 6. The first set are guildlines for our interaction and relationship to God; following these brings us into a better relationship with God. The second set are guidelines for out interaction with other men; following these brings us into a better relationship with those around us. And as a side note to ponder, since the Hebrews wrote right to left, the start of the commandsments could have been on what we consider the second tablet.
However, there are those around who feel that such guidelines infringe upon their personal rights. Darn tootin'; just imagine how awful the world would be if our parents treated us with respect and we did the same to them, how awful it would be to walk the streets without the fear of murder, a rotten world where we choose our spouces carefully and respected them and were able to have complete trust in them, how unfair it would be not to be able to take something from someone else, how unprofitable it would be to actually offer truth in testimony, and how much unfun it would be to being content with that around us and not having to worry about what someone else may have or running off with what have. These 'commandments' must really be out of line, we wouldn't have need for most of the laws and punishments we currently got! If you need a better example of sarcasm, I'd be happy to dig one up because isn't all this the whole goal our civilation is looking for within its cries for peace? Ironic.
So, in any case, has there been any world power that has thought to CHANGE God's laws? The answer to that is "yes."
For most people who call themselves Christians, they are shocked and appalled when the see the following. How could anyone ever have the audacity to change and rewrite the Lord's Ten Commandments? Yet, it was done.
And then it all become very, very clear. All it took was having one extremely large and powerful group with the settled conviction that they had the "authority" to CHANGE even Divine Laws.
At least in THREE places, the Church of Rome altered the handwriting of God that originally appeared on the tablets of stone to more accurately reflect their compromising attitude toward Paganism. [ Paganism relied heavily on Sun-Worship and Idol-Worship, so by changing these Laws the Church of Rome found it easier to accomodate the Pagan peoples they had conquered into the church. ]
| THE LAW OF GOD The Ten Commandments in The Old Testament | The Law of God As Changed By The Papacy |
| I. Thou shall have NO OTHER gods before me. | I. You shall have no strange gods before me. |
| II. Thou shall not make any graven images. | ...commandment against images is gone!..renumbering time. |
| III. Thou shall not take the name of the Lord in vain. | II. You shall not take the name of the Lord in vain. |
| IV. Remember the Sabbath Day and keep it Holy. Six days shall thou labor, but the seventh day of the Lord thy God. Do no work on that day. | III. Keep holy the Sabbath day. ( Although it is now called Sunday... ) |
| V. Honor thy father and mother. | IV. Honor your father and mother. |
| VI. Do not kill. | V. Do not kill. |
| VII. Do not commit adultery. | VI. Do not commit adultery. |
| VIII. Do not steal. | VII. Do not steal. |
| IX. Do not bear false witness. | VIII. Do not bear false witness. |
| X. Do not covet thy neighbor's house or wife, or anything that is thy neighbor's. | ... unless something was done there would be a commandment missing. Solution: split one of them.IX. Do not covet you neighbor's wife. |
| X. Do not covert your neighbor's goods. |
See EXODUS 20:3-17 for complete text! (Naturally it now becomes dangerous to let people read the Bible for themselves and a good idea to start doing religious ceremonies in a language not understood by commoners....)
As for the changing of "times," notice that in chapter 2, verse 21 that Daniel gives credit to God, how God "changes the times and the seasons," how God "removes kings and sets up kings..." It is God's prerogative to "change times." It is God who has the destiny of nation's under His control.
For the "little horn" to endeavor to change times would indicate a deliberate attempt to exercise the prerogative of God in shaping the course of human history.
Did the Papacy ever think to exercise this type of control in the world? Most definately.
In the eleventh century Pope Gregory VII proclaimed the perfection of the Roman Church. Aming the propositions which he put forth was one declaring that the church had NEVER ERRED, nor WOULD IT EVER ERR. The proud pontiff also claimed the power to DEPOSE EMPERORS, and declared that no sentence which he pronounced could be reversed by anyone, but that it was HIS prerogative to reverse the decision of all others.
A striking illustration of the tyrannical character of this advocate of infallibility was given in his treatment of the German emperor, Henry IV. For presuming to disregard the Pope's authority, this monarch was declared to be excommunicated and dethroned. Terrified by the desertion and threats of his own princes, who were encouraged in rebellion against him by the Papal mandate, Henry felt the necessity of making his peace with Rome. In company with his wife and a faithful servant he crossed the alps in mid-winter, that he might humble himself before the Pope...
Upon reaching the castle where Pope Gregory was staying, Henry was conducted into an outer court without his guards, and there, in the severe cold of winter, uncovered and naked feet and in miserable dress, he awaited the Pope's permission to come into his presence...
Not until he had continued three days fasting and making confession, did the pontiff condescend to grant a pardon.
... even then it was only upon the condition that the emperor should await the sanction of the Pope before resuming the insignia or excerising the power of royality. And Gregory, ELATED WITH HIS TRIUMPH, BOASTED THAT IT WAS HIS DUTY TO PULL DOWN THE PRIDE OF KINGS. This event took place in January of the year 1077.
WHO CHANGED THE SABBATH TO SUNDAY?
ain [uselessness] they do worship Me, teaching for doctrines the commandments of men” (Matthew 15:9; Mark 7:7).
Further, “To the law and to the testimony: if they speak not according to this word [the Bible], it is because there is no light in them” (Isaiah 8:20).
“Prove to me from the Bible alone that I am bound to keep Sunday holy. There is no such law in the Bible. It is a law of the Catholic Church alone. The Catholic Church says, by my divine power I abolish the Sabbath day and command you to keep holy the first day of the week. And lo! The entire civilized world bows down in reverent obedience to the command of the Holy Catholic Church” (Thomas Enright, CSSR, President, Redemptorist College [Roman Catholic], Kansas City, MO, Feb. 18, 1884).
“The Pope has power to change times, to abrogate laws, and to dispense with all things, even the precepts of Christ. The Pope has authority and has often exercised it, to dispense with the command of Christ” (Decretal, de Tranlatic Episcop).
It is a matter of Biblical and secular history that God never changed His holy Sabbath or transferred its solemnity to Sunday. Who did?
Rome, in concert with the Roman Catholic Church, changed Sabbath to Sunday!
What will you believe? Whom will you follow? The God of your Bible—or the traditions of men?The choice, dear reader, is yours.
There can be no doubt that Christ, His disciples, and the first-century Christians kept Saturday, the seventh-day Sabbath. Yet, today, most of the Christian professing world keeps Sunday, the first day of the week, calling it the Sabbath. Who made this change, and how did it occur?
No serious student of the Scriptures can deny that God instituted the Sabbath at creation and designated the seventh day to be kept holy. “And on the seventh day God ended His work which He had made; and He rested on the seventh day from all His work which He had made. And God blessed the seventh day, and sanctified it: because that in it He had rested from all His work which God created and made” (Genesis 2:2–3). It was later codified as the Fourth Commandment (Exodus 20:8–11).
The Word of God makes it expressly clear that Sabbath observance is a special sign or “mark” between God and His people. There is also no uncertainty that Christ, His disciples, and the first-century Christians kept the seventh-day Sabbath as commanded—the day we now call “Saturday” (Mark 2:28; Luke 4:16).
Is There Any Biblical Support for Sunday Observance?
459960255.jpg
There is absolutely no New Testament text stating that God, Jesus, or the apostles changed the Sabbath to Sunday—not a text, not a word, not even a hint or suggestion. If there were, those chapters and verses would be loudly heralded by Sabbath opposers. Had Paul or any other apostle taught a change from Sabbath to Sunday, the first day of the week, an absolute firestorm of protest would have arisen from conservative Jewish Christians. The Pharisees and scribes would have insisted that Paul or any other person even suggesting such a thing be stoned to death for the sin of Sabbath-breaking. This would have been a much larger issue than the controversy over circumcision!
The self-righteous Pharisees had already falsely accused Christ of breaking the Sabbath because He violated the added man-made rules and traditions they placed upon the Sabbath (Mark 2:24). The total absence of any such controversy over a change in the day of worship is one of the best evidences showing the apostles and other New Testament Christians did not change the day. On the contrary, we have a record of many Sabbaths that Paul and his traveling companions kept long after the resurrection of Jesus Christ. Read of them in your own Bible in Acts 13:14, 27, 42–44; 15:21; 16:13; 17:2; and 18:4. Acts 13:42–44 is especially significant in that Paul and Barnabas, when speaking at a Jewish synagogue, were invited to speak again the next Sabbath. This would have been Paul’s golden opportunity to tell the people to meet with him the next day rather than waiting a whole week for the Sabbath. But, “on the next Sabbath almost the whole city [Jews and Gentiles alike] gathered to hear the word of the Lord.”
Yet today, most of the Christian professing world keeps Sunday, the first day of the week, calling it the Sabbath. The question arises then, who changed the Sabbath to Sunday, and how did it occur? The answer may amaze you!
Biblical Testimony
The New Testament plainly shows we are to continue keeping the commandments (Mathew 5:17–18; 19:17; 28:20)—all ten of them. Where, then, do men get the “authority” to change the Fourth Commandment by substituting Sunday for the original Sabbath Christ and the apostles kept?
The Bible prophesied many centuries earlier that the time would come when men would think to change times and laws (Daniel 7:25). Many Bible prophecies are “dual” in nature—that is, they have a type and antitype, an earlier and a later fulfillment. Though speaking specifically of the soon-coming antichrist, we can see the forerunner type documented in history.
The Watering Down of the Sabbath in the First 300 Years
The Christians during the apostolic era, from about 35 to 100 A.D., kept Sabbath on the designated seventh day of the week. For the first 300 years of Christian history, when the Roman emperors regarded themselves as gods, Christianity became an “illegal religion,” and God’s people were scattered abroad (Acts 8:1). Judaism, however, was regarded at that time as “legal,” as long as they obeyed Roman laws. Thus, during the apostolic era, Christians found it convenient to let the Roman authorities think of them as Jews, which gained them legitimacy with the Roman government. However, when the Jews rebelled against Rome, the Romans put down their rebellion by destroying Jerusalem in A.D. 70 and again in A.D. 135. Obviously, the Roman government’s suppression of the Jews made it increasingly uncomfortable for Christians to be thought of as Jewish. At that time, Sunday was the rest day of the Roman Empire, whose religion was Mithraism, a form of sun worship. Since Sabbath observance is visible to others, some Christians in the early second century sought to distance themselves from Judaism by observing a different day, thus “blending in” to the society around them.
During the Empire-wide Christian persecutions under Nero, Maximin, Diocletian, and Galerius, Sabbath-keeping Christians were hunted down, tortured, and, for sport, often used for entertainment in the Colisseum.
Constantine Made Sunday a Civil Rest Day
ThinkstockPhotos-497565994.jpg
When Emperor Constantine I—a pagan sun-worshipper—came to power in A.D. 313, he legalized Christianity and made the first Sunday-keeping law. His infamous Sunday enforcement law of March 7, A.D. 321, reads as follows: “On the venerable Day of the Sun let the magistrates and people residing in cities rest, and let all workshops be closed.” (Codex Justinianus 3.12.3, trans. Philip Schaff, History of the Christian Church, 5th ed. (New York, 1902), 3:380, note 1.)
The Sunday law was officially confirmed by the Roman Papacy. The Council of Laodicea in A.D. 364 decreed, “Christians shall not Judaize and be idle on Saturday but shall work on that day; but the Lord’s day they shall especially honour, and, as being Christians, shall, if possible, do no work on that day. If, however, they are found Judaizing, they shall be shut out from Christ” (Strand, op. cit., citing Charles J. Hefele, A History of the Councils of the Church, 2 [Edinburgh, 1876] 316).
Cardinal Gibbons, in Faith of Our Fathers, 92nd ed., p. 89, freely admits, “You may read the Bible from Genesis to Revelation, and you will not find a single line authorizing the sanctification of Sunday. The Scriptures enforce the religious observance of Saturday, a day which we [the Catholic Church] never sanctify.”
Again, “The Catholic Church, … by virtue of her divine mission, changed the day from Saturday to Sunday” (The Catholic Mirror, official publication of James Cardinal Gibbons, Sept. 23, 1893).
“Protestants do not realize that by observing Sunday, they accept the authority of the spokesperson of the Church, the Pope” (Our Sunday Visitor, February 5, 1950).
“Of course the Catholic Church claims that the change [Saturday Sabbath to Sunday] was her act... And the act is a mark of her ecclesiastical authority in religious things” (H.F. Thomas, Chancellor of Cardinal Gibbons).
“Sunday is our mark of authority… the church is above the Bible, and this transference of Sabbath observance is proof of that fact” (Catholic Record of London, Ontario Sept 1, 1923).
What a shocking admission!
A Prophecy Come to Pass!
At this point we need to note an amazing prophecy. Daniel 7:25 foretold, “And he shall speak great words against the most High, and shall wear out the saints of the most High, and think to change times and laws.” Quoting Daniel 7:25, Adam Clarke’s Commentary on the Bible says:
“He shall speak great words against the Most High] Literally, Sermones quasi Deus loquetur; “He shall speak as if he were God.” So Jerome quotes from Symmachus. To none can this apply so well or so fully as to the popes of Rome. They have assumed infallibility, which belongs only to God. They profess to forgive sins, which belongs only to God. They profess to open and shut heaven, which belongs only to God. They profess to be higher than all the kings of the earth, which belongs only to God. And they go beyond God in pretending to loose whole nations from their oath of allegiance to their kings, when such kings do not please them! And they go against God when they give indulgences for sin. This is the worst of all blasphemies!
And shall wear out the saints] By wars, crusades, massacres, inquisitions, and persecutions of all kinds. What in this way have they not done against all those who have protested against their innovations, and refused to submit to their idolatrous worship? Witness the exterminating crusades published against the Waldenses and Albigenses. Witness John Huss, and Jerome of Prague. Witness the Smithfield fires in England! Witness God and man against this bloody, persecuting, ruthless, and impure Church!
And think to change times and laws] Appointing fasts and feasts; canonizing persons whom he chooses to call saints; granting pardons and indulgences for sins; instituting new modes of worship utterly unknown to the Christian Church; new articles of faith; new rules of practice; and reversing, with pleasure, the laws both of God and man.–Dodd” (Emphasis his; Clarke’s Commentary on the Bible, Volume IV, p. 594).
Who Changed the Sabbath to Sunday?
Your Bible says, “But in v
ယဇ္ပုေရာဟိတ္တို႔သည္လည္း ငါ၏တရားကို ဖ်က္၍၊ ငါ၏ သန္႔ရွင္းရာဌာကိုလည္း ညစ္ညဴးေစၾက၏။ သန္႔ရွင္း ေသာအရာ၊ မသန္႔ရွင္းေသာအရာ တို႔ကို မပိုင္းျခား၊ စင္ၾကယ္ေသာအရာ၊ မစင္ၾကယ္ေသာ အရာတို႔ကို ေရာေႏွာ ၾက၏။ ငါ၏ ဥပုသ္ေန႔တို႔မွ လည္းမ်က္ႏွာ လဲႊၾက၏။ သူတို႔အလယ္၌ ငါသည္ ရႈတ္ခ်ျခင္းကို ခံရ၏။မင္းတို႔ သည္ လည္း အေကာင္ကို ကိုက္ျဖတ္ေသာ ေတာေခြးကဲ့သို႔ ျပည္အလယ္၌ျဖစ္၍၊ မတရားေသာ စီးပြားကိုရွာ လိုေသာငွာ လူအသက္ကို သတ္၍၊ သူတပါးတို႔ကို သုတ္သင္ပယ္ရွင္းတတ္ၾက၏။ပေရာဖက္တို႔ကလည္း၊ အရွင္ထာဝရဘုရား မိန္႔ေတာ္မူသည္ဟု ထာဝရဘုရား မိန္႔ေတာ္မမူဘဲ၊ အခ်ည္းႏွီးေသာ အရာကိုျမင္၍၊ မုသားစကားကို ေဟာေျပာလ်က္၊ သူတို႔ကို အဂၤေတႏွင့္ မြမ္းမံၾက၏။ ျပည္သူျပည္သား တို႔သည္လည္း ညွဥ္းဆဲျခင္း၊ ဓားျပတိုက္ျခင္း၊ ဆင္းရဲ ငတ္မြတ္ေသာ သူတို႔ကို ႏွိပ္စက္ျခင္း၊ တပါးအမ်ိဳးသားတို႔အား မတရားသျဖင့္ ညွဥ္းဆဲျခင္းကို ျပဳၾက၏။ေယဇေက်လအနာဂတၱိက်မ္း၂၂း၂၆း၂၉
သင္သည္ ငါ၏သန္႔ရွင္းေသာအရာတို႔ကို မထီမဲ့ျမင္ျပဳၿပီ။ ငါ၏ ဥပုသ္ေန႔တို႔ကို ရႈတ္ခ်ၿပီ။သင့္အလယ္၌ လူအသက္ကို သတ္လို၍ ကုန္းတိုက္ေသာသူ၊ ေတာင္ေပၚမွာ စားေသာသူ၊ အဓမၼအမႈကို ျပဳေသာသူ ရွိၾက၏။ေယဇေက်လအနာဂတိၱက်မ္း၂၂း၈း၉တစ္ကမၻာလံုးဆိုင္ရာ တႏွဂၤေႏြေန႔ ဝတ္ျပဳကိုးကိုးျခင္း ဥပုသ္ေး ေနာက္တေဂ်ာ႕
သင္သည္ ငါ၏သန္႔ရွင္းေသာအရာတို႔ကို မထီမဲ့ျမင္ျပဳၿပီ။ ငါ၏ ဥပုသ္ေန႔တို႔ကို ရႈတ္ခ်ၿပီ။သင့္အလယ္၌ လူအသက္ကို သတ္လို၍ ကုန္းတိုက္ေသာသူ၊ ေတာင္ေပၚမွာ စားေသာသူ၊ အဓမၼအမႈကို ျပဳေသာသူ ရွိၾက၏။ေယဇေက်လအနာဂတိၱက်မ္း၂၂း၈း၉တစ္ကမၻာလံုးဆိုင္ရာ တႏွဂၤေႏြေန႔ ဝတ္ျပဳကိုးကိုးျခင္း ဥပုသ္ေး ေနာက္တေဂ်ာ႕
ျပန္လည္း၍ အဘယ္သူ ထုပ္ျခင္း ျဖစ္လာနိုင္မည္သနည္း။
ပင္လယ္နား၌ သဲေပၚမွာငါရပ္၍၊ သားရဲတေကာင္သည္ ေခါင္းခုနစ္လံုး၊ ခ်ိဳဆယ္ေခ်ာင္းႏွင့္တကြ ခ်ိဳေပၚ၌ သရဖူဆယ္ဆူကို ေဆာင္းလ်က္၊ ေခါင္းေပၚ၌လည္း ဘုရားသခင္၏ အသေရေတာ္ကို ရႈတ္ခ်ေသာ နာမရွိလ်က္၊ ပင္လယ္ထဲက တက္သည္ကိုျမင္၏။
ထိုသို႔ ငါျမင္ေသာသားရဲသည္ က်ားသစ္ႏွင့္တူ၏။ သူ၏ေျခသည္ ဝံေျခကဲ့သို႔ျဖစ္၏။ သူ၏ႏႈတ္သည္လည္း ျခေသၤ့ႏႈတ္ကဲ့သို႔ျဖစ္၏။ နဂါးသည္ မိမိတန္ခိုးႏွင့္ မိမိပလႅင္ကို၎ ႀကီးစြာ ေသာအာဏာစက္ကို၎ သားရဲ၌အပ္ေပး၏။
သားရဲ၏ေခါင္းတလံုးသည္ ေသေအာင္ကြပ္မ်က္ၿပီးသကဲ့သို႔ ျဖစ္၍၊ ေသေစေသာဒဏ္ခ်က္သည္ ေပ်ာက္လ်က္ရွိ၏။ ေျမႀကီးသား အေပါင္းတို႔သည္ သားရဲေနာက္သို႔လိုက္၍ အံ့ၾသၾက၏။
ထိုသားရဲ၌ အာဏာစက္ကိုအပ္ေပးေသာ နဂါးကိုကိုး ကြယ္ၾက၏။ သားရဲကိုလည္း ကိုးကြယ္၍။ အဘယ္သူသည္ သားရဲႏွင့္တူသနည္း။ အဘယ္သူသည္ သူ႔ကိုစစ္ၿပိဳင္ႏိုင္သနည္းဟု ေျပာဆိုၾက၏။
ထိုသားရဲသည္လည္း ႀကီးစြာေသာစကားကို၎၊ ဘုရားသခင္ကို ျပစ္မွားေသာစကားကို၎ ေျပာတတ္ေသာႏႈတ္ႏွင့္ ျပည့္စံု၍ လေလး ဆယ္ႏွစ္လပတ္လံုး စီရင္ရေသာ အခြင့္ကို ရ၏။
ဘုရားသခင္ကို ျပစ္မွားေသာစကားအားျဖင့္ နာမေတာ္ႏွင့္ တဲေတာ္ကို၎၊ ေကာင္းကင္သားတို႔ကို၎ ျပစ္မွားျခင္းငွါ ႏႈတ္ကိုဖြင့္ထား၏။
သန္႔ရွင္းသူတို႔ကိုစစ္တိုက္၍ ႏိုင္ရေသာ အခြင့္ကုိရ၏။ အသီးအသီးဘာသာစကားကို ေျပာေသာလူအမ်ိဳးအႏႊယ္ခပ္သိမ္းတို႔ကို အုပ္စိုးရေသာ အခြင့္ကို လည္းရ၏။
ကြပ္မ်က္ေသာ သိုးသငယ္၏အသက္စာေစာင္၌ ကမၻာဦးကပင္ စာရင္းမဝင္ေသာ ေျမႀကီးသားအေပါင္း တို႔သည္ သားရဲကိုကိုးကြယ္ၾက၏။ ဗ်ာဒိတ္က်မ္း၁၃း ၁း၈
နားရွိေသာသူမည္သည္ကား ၾကားပါေစ။
သူတပါးကို ဘမ္းဆီးယူသြားေသာ သူသည္ ကိုယ္တိုင္ဘမ္းဆီးယူသြားျခင္းကို ခံရလိမ့္မည္။ ထားျဖင့္သတ္တတ္ေသာသူသည္လည္း ကိုယ္တိုင္ထား ျဖင့္ေသရမည္။ ဤအရာ၌ သန္႔ရွင္းသူတို႔ သည္လည္း ခံရာအေၾကာင္း၊ ယံုၾကည္စရာအေၾကာင္းရွိ၏။
အျခားေသာ သားရဲတေကာင္သည္၊ သိုးသားငယ္၏ခ်ိဳႏွင့္ တူေသာခ်ိဳႏွစ္ေခ်ာင္းရွိ၍၊ နဂါးကဲ့သို႔ စကား ေျပာလ်က္၊ ေျမႀကီးထဲကထြက္သည္ကို ငါျမင္၏။
United States government
ထိုသားရဲသည္ သူ႔အရင္ျဖစ္ေသာ ပဌမသားရဲ၏ အာဏာစက္ ရွိသမွ်ကို သံုးစြဲ၏။ ေသေစေသာဒဏ္ခ်က္ ေပ်ာက္ခဲ့ၿပီးေသာ ပဌမသားရဲကို ေျမႀကီးမွစ၍ ေျမႀကီးသားတို႔သည္ ကိုးကြယ္ေစျခင္းငွါ ျပဳ၏။
ႀကီးစြာေသာ နိမိတ္လကၡဏာတို႔ကိုလည္း ျပ၏။ လူတို႔မ်က္ေမွာက္၌ ေကာင္းကင္က ေျမႀကီးအေပၚသို႔ မီးကိုဆင္းေစ၏။
ပထမသားရဲေရွ႔၌ ျပပိုင္ေသာနိမိတ္ လကၡဏာတို႔အားျဖင့္ ေျမႀကီးသားတို႔ကို လွည့္ျဖား၏။ ထားႏွင့္ခုတ္ေသာဒဏ္ခ်က္ကို ခံရ၍ အသက္ရွင္ ေသးေသာသားရဲ၏ ရုတ္တုကိုလုပ္ေစျခင္းငွါ ေျမႀကီး သားတို႔ကိုမွာထား၏။
သားရဲ၏ရုတ္တုသည္ စကားေျပာႏိုင္မည္အေၾကာင္းႏွင့္၊ မိမိကိုမကိုးကြယ္ေသာသူ ရွိသမွ် တို႔ကို သတ္ျခင္းငွါ ျပဳႏိုင္မည္အေၾကာင္း၊ ရုတ္တု၌ အသက္ကိုသြင္းေပးရေသာ အခြင့္ကိုလည္းရ၏။
ေငြရတတ္ ေသာသူ၊ ဆင္းရဲေသာသူ၊ ကြၽန္ခံရေသာသူ၊ လြတ္ေသာသူ၊ အႀကီးအငယ္ရွိသမွ်တို႔သည္ လက္်ာလက္၌ျဖစ္ေစ၊ နဖူး၌ျဖစ္ေစ၊ တံဆိပ္လက္မွတ္ကို ခံေစျခင္းငွါ၎၊ထိုတံဆိပ္လက္မွတ္တည္းဟူေသာ သားရဲ၏နာမျဖစ္ေစ၊ နာမ၏အေရအတြက္ျဖစ္ေစ၊ တခုခုကိုမခံေသာသူတေယာက္မွ် မေရာင္းမဝယ္ေစျခင္းငွါ၎ စီရင္၏။ဤအရာ၌ ပညာရွိ၏ ဥာဏ္ရွိေသာသူသည္ သားရဲ၏အေရအတြက္ကို ေရတြက္ေစ။ လူ၏အေရအတြက္ျဖစ္၏။ ေျခာက္ရာေျခာက္ဆယ္ေျခာက္ လည္းျဖစ္၏။ဗ်ာဒိန္က်မ္း၁၃း ၉း၁၈
။ ဗ်ာဒိတ္ ၁၄း၁၄ တြင္ ဘာအေၾကာင္းၾကီးကိုေျပာသနည္း။
ျခင္း၌၊ သတၱမေန႔ ဥပုသ္ေန႔ စေနေန႔ အစစ္အမွန္ျဖစ္ေၾကာင္း ျပန္လည္၍ မိုးမွန္ျပဳ ျပင္ရန္ ဘုရားသခင္သည္အလိုေတာ္ရွိသနည္း။
အေျဖ။သင္၏အမ်ဳိးအႏႊယ္သည္
ေရွးၿပိဳပ်က္ရာတုိ႔ကုိ ျပဳျပင္ၾကလိမ့္မည္။ ေရွးကာလ၌ တည္ဘူးေသာ
တုိက္ျမစ္မ်ား အေပၚမွာထပ္ဆင့္၍ တည္ေဆာက္ၾကလိမ့္မည္။
သင္သည္လည္း
ၿပိဳပ်က္ေသာၿမိဳ႔ရုိးကုိ ျပဳျပင္ေသာသူ၊ လူေနရာ လမ္းမ်ားကုိ ျပင္ဆင္ေသာသူဟူ၍
သမုတ္ျခင္းကုိခံရလိမ့္မည္။ သင္သည္ဥပုသ္ေန႔ကို မရႈတ္ခ်။ ငါသန္႔ရွင္း
ေသာေန႔မွာ ကုိယ္အလုိသူ႔မလိုက္၊ ဥပုသ္ေန႔ကုိ ေမြ႔ေလ်ာ္ရာေန႔၊
ထာဝရဘုရားအဘုိ႔ သန္႔ရွင္းေသာေန႔၊ ရုိေသဘြယ္ေသာ ေန႔ဟူ၍ေခၚသျဖင့္
ကုိယ္အမႈကုိမျပဳ၊ ကုိယ္အလုိသုိ႔မလုိက္၊ ကုိယ္စကားကုိမေျပာဘဲေန၍ ထုိေန႔ကုိ
ရုိေသလွ်င္၊သင္သည္ ထာဝရဘုရား၌ ေပ်ာ္ေမြ႔ရလိမ့္မည္။ ေျမႀကီးေပၚမွာျမင့္ေသာ
အရပ္တုိ႔ကုိငါစီးေစ၍၊ သင့္အဘယာကုပ္၏ အေမြဥစၥာႏွင့္ ငါေကြၽးမည္ဟု ထာဝရဘုရား၏
ႏႈတ္ေတာ္ထြက္အမိန္႔ေတာ္ရွိ၏။ေဟရွာယအနာဂတိၱက်မ္း၅၈း၁၂း၁၄
ထာဝရဘုရားမိန္႔ေတာ္မူသည္ကား၊
တရားကိုေစာင့္၍ ေျဖာင့္မတ္စြာက်င့္ေလာ့။ ငါ၏ကယ္တင္ျခင္း
ေက်းဇူးေရာက္ခ်ိန္ႏွင့္ ငါ၏ေျဖာင့္မတ္ျခင္းတရားတုိ႔ ထင္ရွားခ်ိန္
ေရာက္လုနီးၿပီ။
ထုိသို႔ျပဳေသာသူ၊ အၿမဲစြဲလမ္းေသာ လူသားသည္၊
ဥပုသ္ေန႔ကိုမရႈတ္ခ်။ ေစာင့္ေရွာက္၍ ဒုစရုိက္ကို မျပဳမည္အေၾကာင္း၊
မိမိလက္ကိုခ်ဳပ္တည္းလွ်င္လည္း မဂၤလာရွိ၏။
ထာဝရဘုရား၌မွီဝဲေသာ
တပါးအမ်ဳိးသားက၊ ထာဝရဘုရားသည္ ငါ့ကိုမိမိလူမ်ဳိးႏွင့္ရွင္းလင္း ခြဲထားေတာ္
မူၿပီဟုမဆိုေစႏွင့္။ မိန္းမလွ်ာကလည္း၊ ငါသည္ေသြ႔ေျခာက္ေသာအပင္ျဖစ္သည္ဟု
မဆိုေစႏွင့္။တဖန္ငါၾကည့္လွ်င္ ျဖဴေသာမိုးတိမ္ရွိ၏။လူသားေတာ္နွင့္တူေသာသူသည္
ေခါင္းေတာ္၌ ေရႊသရဖူကိုေဆာင္းလွ်က္ထက္ေသာတံစဥ္ကို ကိုင္လွ်က္
မိုးတိမ္ေပၚမွာထိုင္ေတာ္မူ၏။ ဗ်ာဒိတ္က်မ္း ၁၄း၁၄။
ေကာင္းကင္တမန္တပါးသည္
ဗိမာန္ေတာ္ထဲကထြက္၍ကိုယ္ေတာ္၏တံစဥ္ကိုလႊတ္၍
စပါးကိုရိတ္ေတာ္မူပါ။ရိတ္ရေသာအခ်ိန္ေရာက္ပါျပီ။ေျမၾကီး၌ရိတ္စရာစပါးမွည့္ပါျပီဟုမိုဃ္းတိမ္ေပၚမွာထိုင္ေသာသူကိုၾကီးေသာ
အသံနွင့္ဟစ္ေလ၏။မိုဃ္းတိမ္ေပၚမွာထိုင္ေသာသူသည္မိမိတံစဥ္ကိုေျမၾကီး၌သြင္း၍ေျမၾကီး၏စပါးကိုရိတ္ေတာ္မူ၏။ေကာင္းကင္တမန္တပါးသည္ေကာင္းကင္ဘံု၌ရွိေသာဗိမာန္ေတာ္ထဲကထြက္၍သူ၌လည္းထက္
ေသာတံစဥ္ပါ၏။မီးကိုအစိုးရေသာေကာင္းကင္တမန္တပါးသည္ယဇ္ပုလႅင္ထဲကထြက္၍ထက္ေသာတံစဥ္ပါေသာသူကိုၾကီးစြာေသာေၾကြးေၾကာ္ျခင္းနွင့္
ေခၚလွ်က္သင္၏ထက္ေသာတံစဥ္ကိုလႊတ္၍ေျမၾကီး၏စပ်စ္သီး
ျပြတ္တို့ကိုရိတ္ေလာ့။အသီးမွည့္ျပီဟုေျပာဆို၏။ေကာင္းကင္တမန္သည္လည္းမိမိတံစဥ္ကိုေျမၾကီး၌သြင္း၍ေျမၾကီး၏စပ်စ္သီးကိုရိတ္ျပီးမွ
ဘုရားသခင္၏အမ်က္ေတာ္တည္းဟူေသာနယ္ရာတန္ဆာၾကီးထဲသို့ခ်ေလ
၏။
ျမို့ျပင္၌နယ္ရာတန္ဆာကိုဖိနင္း၍အေသြးသည္တဆယ္ေျခာက္ယူဇနာခရီးတေလွ်ာက္လံုး၌ျမင္းဇက္ၾကိုးကိုမွီသည္တိုင္ေအာင္နယ္ရာတန္ဆာထဲကထြက္ေလ၏။
ဗ်ာဒိတ္က်မ္း ၁၄း၁၅-၂၀။
၂။လူသားသည္ၾကြလာေတာ္မမူမီ ေလာကီသားအေပါင္းတိ့ုအား ဘာသတင္းတရားမ်ားေဟာၾကားၾကမည္နည္း။
အေျဖ။ေကာင္းကင္တမန္သံုးပါးတို့၏သတင္းတရားမ်ားေဟာရမည္။ေျမၾကီးေပၚမွာေနေသာသူတည္းဟူေသာအသီးသီးဘာသာစကားကိုေျပာေသာလူမ်ိဳးအႏြယ္ခပ္သိမ္းတို့အား
ထာ၀ရဧ၀ံေဂလိတရားကိုေဟာရေသာေကာင္းကင္တမန္ပါးက၊ဘုရားသခင္ကိုေၾကာက္ရြ့ံ၍ခ်ီးမြမ္းၾကေလာ့။တရားစီရင္ေတာ္မူေသာအခ်ိန္ေရာက္လာျ႔ပီ။ေကာင္းကင္ေျမၾကီး၊သမုဒၵရာ
နွင့္စမ္းေရတြင္းတို့ကိုဖန္ဆင္း
ေတာ္မူေသာအရွင္ကိုကိုးကြယ္ၾကေလာ့ဟု၊ၾကီးေသာအသံနွင့္ေျပာဆို၍ေကာင္းကင္အလယ္၍ပ်ံ၀ဲလွ်က္ရွိသည္ကိုငါျမင္၏။ေကာင္းကင္တမန္တပါးကလည္းဗာဗုလုန္ျမိဳ့ၾကီးျပိဳလဲျပီ။မိမိမတရားေသာေမထုန္၏အဆိပ္
အေတာက္တည္းဟူေသာစပ်စ္ရည္ကိုလူမ်ိဳးအေပါင္းတို့အားတိုက္ေလျပီးေသာဗာဗုလုန္ျမိဳ့ၾကီးျပိဳလဲျပီဟုလိုက္၍ေျပာဆို၏။ထိုမွတပါး
တတိယေကာင္းကင္တမန္ကအၾကင္သူသည္သားရဲနွင့္သူ၏ရုပ္တုကိုးကြယ္
၍သူ၏တံဆိပ္လက္မွတ္ကိုနဖူး၌ခံသည္ျဖစ္ေစလက္၌ခံသည္ျဖစ္ေစ၊ထိုသူသည္ဘုရားသခင္၏ေဒါသဖလား၌ေလာင္းေသာအမ်က္ေတာ္စပ်စ္ရည္စစ္ကိုေသာက္ရလိမ့္မည္။သန့္ရွင္းေသာေကာင္းကင္တမန္တိ့ုေရွ့၊
သိုးသူငယ္ေရွ့တြင္၊ကန့္နွင့္ေရာေသာမီးထဲမွာျပင္းစြာေသာညဥ္းဆဲျခင္းကိုခံရလိမ့္မည္။ထိုညဥ္းဆဲျခင္း၏မီးခိုးသည္ကမၻာအဆက္ဆက္တက္လွ်က္ရွိ၏။သားရဲနွင့္သူ၏ရုပ္တုကိုကိုးကြယ္၍၊သူ၏နာမတံဆိပ္လက္မွတ္
ကိုခံေသာသူတို့သည္ေန့ည၌မျပတ္သက္သာမရဟုလိုက္၍ၾကီးေသာအသံနွင့္ေျပာဆို၏။ဘုရားသခင္၏ပညတ္တို့ကို၎၊ေယရႈ၏ယံုၾကည္ျခင္းက္ု၎၊ေစာင့္ေရွာက္ေသာသန့္ရွင္းသူတို့သည္ဤအရာကိုသည္း
ခံစရာအေၾကာင္းရွိ၏။ ဗ်ာဒိတ္က်မ္း ၁၄း၆-၁၂။
ဤသတင္းတရားသည္ခရစ္ေတာ္ဒုတိယအၾကိမ္မေပၚထြန္းမီကာလ၌ေနာက္ဆံုးသတင္းတရားျဖစ္သည္။ထို့ေၾကာင့္ကိုယ္ေတာ္ၾကြလာေတာ္မူေသာအခါအသက္ရွင္လွ်က္ရွိေနေသာသူတို့သည္၎းသတင္းတရား
မ်ားကိုအထူးသတိျပဳ၍ဂရုစိုက္ျပီးလွ်င္ေလ့က်က္အပ္ၾကရသည္။
၃။ပထမေကာင္းကင္တမန္သည္ဘာသတင္းကိုေၾကာ္ျငာသနည္း။
ေျမၾကီးေပၚမွာေနေသာသူတည္းဟူေသာအသီးသီးဘာသာစကားကိုေျပာေသာလူမ်ိဳးအႏြယ္ခပ္သိမ္းတို့အားထာ၀ရဧ၀ံေဂလိတရားကိုေဟာရေသာေကာင္းကင္တမန္ပါးက၊ဘုရားသခင္ကိုေၾကာက္ရြ့ံ၍ခ်ီးမြမ္းၾကေလာ့။
တရားစီရင္ေတာ္မူေသာအခ်ိန္ေရာက္လာျ႔ပီ။ေကာင္းကင္ေျမၾကီး၊သမုဒၵရာ
နွင့္စမ္းေရတြင္းတို့ကိုဖန္ဆင္းေတာ္မူေသာအရွင္ကိုကိုးကြယ္ၾကေလာ့ဟု၊ၾကီးေသာအသံနွင့္ေျပာဆို၍ေကာင္းကင္အလယ္၍ပ်ံ၀ဲလွ်က္ရွိ
သည္ကိုငါျမင္၏။ဗ်ာဒိတ္က်မ္း ၁၄း၆-၇။
၄။ဘုရားသခင္သည္တရားစစ္ေၾကာစီရင္မည့္အခ်ိန္ကိုခ်ိန္းခ်က္ေတာ္မူသေလာ။
အေၾကာင္းမူကားခန့္ထားေတာ္မူေသာသူအားျဖင့္
ေလာကီသားတို့ကိုေျဖာင့္မတ္ျခင္းတရားနွင့္ညီေလွ်ာ္စြာစစ္ေၾကာစီရင္မည့္ေန့ရက္ကိုခ်ိန္းခ်က္ေတာ္မူျပီ။ထိုသူကိုေသျခင္းမွထေျမာက္ေစေတာ္မူေသာအားျဖင့္
ခပ္သိမ္းေသာလူတို့အားယံုေလာက္ေသာသက္ေသကိုျပေတာ္မူျပီ။တမန္ေတာ္၀တၳဳ ၁၇း၃၁။
၅။ ခ၇စ္ေတာ္ၾကြလာေတာ္မူေသာအခါ မည္သူဆံုးရႈံးမည္၊မည္သူကယ္တင္ျခင္းရမည္ဟူေသာတရားစီရင္ျခင္းသည္ျပီးစီးမည္ေလာ။
မတရားေသာသူသည္မတရားသျဖင့္ျပဳေစဦး။ညစ္ညဴးေသာသူသည္
ညစ္ညဴးေစဦး။ေျဖာင့္မတ္ေသာသူသည္ေျဖာင့္မတ္ေစဦး။သန့္ရွင္းေသာသူသည္သန့္ရွင္းေစဦး။ငါသည္အလွ်င္အျမန္လာမည္။ငါသည္အက်ိဳး
အျပစ္ကိုေဆာင္ခဲ့သည္ျဖစ္၍လူအသီးသီးတို့အားမိမိတို့အက်င့္အတိုင္းဆပ္ေပးမည္။ဗ်ာဒိတ္က်မ္း၂၂း၁၁-၁၂။
မွတ္ခ်က္။
။ ဗ်ာဒိတ္ ၁၄း၆-၇ တြင္
တရားစီရင္ျခင္းနွင့္ေကာင္းကင္သန့္ရွင္းရာဌာနကိုေဆးေၾကာသုတ္သင္ျခင္းအေၾကာင္းတို့သည္တပါးတည္းျဖစ္သည္။(အခန္း၄၁
တြင္သန့္ရွင္းရာဌာနနွင့္၀တ္ျပဳျခင္းအေၾကာင္း
ၾကည့္ရန္)။ေကာင္းကင္တမန္သည္ဒံေယလအားရက္ေပါင္း၂၃၀၀ျပီးမွ
သန့္၇ွင္းရာဌာနကိုေဆးေၾကာသုတ္သင္မည္ဟုေျပာသည္။(ဒံေယလ၈း၁၄)ဤရက္ေပါင္း၂၃၀၀(နွစ္ေပါင္း၂၃၀၀သည္
ခရစ္ေတာ္မေပၚထြန္းမီ
သကၠရာဇ္၄၅၇
ခုနွစ္မွစ၍ခရစ္ေတာ္ေပၚထြန္းျပီးသည့္ေနာက္သကၠရာဇ္၁၈၄၄
တြင္ဆံုးသည္။(ဒံေယလအခန္း၁၇တြင္ ရက္ေပါင္း၂၃၀၀
အေၾကာင္းၾကည့္ရန္)သကၠရာဇ္၁၈၄၄ခုနွစ္ကစ၍ဗ်ာဒိတ္က်မ္း၁၄း၆-၇
တြင္ပထမေကာင္းကင္တမန္၏သတင္းတရားသည္ေဟာေျပာစျပဳေသာအခ်ိန္ေရာက္သည္။ကမၻာေပၚတြင္ရွိအရပ္ရပ္တို့၌ဤသတင္းတရားကိုဘာသာစကားအမ်ိဳးမ်ိဳးအားျဖင့္ယခုတိုင္ေဟာေျပာေနေသာေၾကာင့္
သက္ေသမ်ားစြာရွိၾက၍၎င္းနွင့္ဆိုင္ေသာအနာဂတၱိက်မ္းသည္ျပည့စံုျခင္းသို့ေရာက္ေလျပီ။
၆။ဒုတိယေကာင္းကင္တမန္သည္ဘာသတင္းစကားကိုၾကားေျပာသနည္း။
ေကာင္းကင္တမန္တပါးကလည္းဗာဗုလုန္ျမိဳ့ၾကီးျပိဳလဲျပီ။မိမိမတရားေသာေမထုန္၏အဆိပ္အေတာက္တည္းဟူေသာစပ်စ္ရည္ကိုလူမ်ိဳးအေပါင္းတို့အားတိုက္ေလျပီးေသာဗာဗုလုန္ျမိဳ့ၾကီးျပိဳလဲျပီဟု
လိုက္၍ေျပာဆို၏။ဗ်ာဒိတ္က်မ္း ၁၄း၈။
မွတ္ခ်က္။ဗာဗုလုန္အဓိပၸါယ္၊ရႈပ္ေထြးျခင္း။ယခုေခၚၾကေသာ
ခရစ္ယာန္အသင္းတို့သည္တစ္လံုးတ၀တည္းမဟုတ္၊ခရစ္ေတာ္ေနာက္ေတာ္ကိုလိုက္ေနေသာ
အသင္းသားမ်ားဟူ၍ဆိုၾကေသာ္လည္းေလာက
နွင့္ပူးတြဲလွ်က္ေနၾကသည္။ခရစ္ေတာ္နွင့္လက္တပ္သည္ဟူ၍ဆိုစဥ္တြင္ေလာကီနွင့္မတရားေသာေမထုန္ျပဳေသာေၾကာင့္ဒုတိယေကာင္းကင္တမန္သတင္းတရားသည္ဘုရားသခင္၏ေၾကာက္မက္ဖြယ္ျဖစ္ေသာ
(ဗာဗုလုန္ျမိဳ့ၾကီး
ျပိဳလဲျပီ) ဟူ၍ျခိမ္းေျခာက္ျခင္းကိုေၾကာ္ျငာသည္။ဗ်ာဒိတ္ ၁၇း၅ ၌
ဗာဗုလုန္ျမိဳ့သည္ျပည့္တန္ဆာတို့၏အမိဟုေခၚသည္။၎းအခန္းၾကီးကိုသတိနွင့္ဖတ္ပါလွ်င္ဗာဗုလုန္ျမိဳ့ၾကီးသည္
ေရာမပုပ္ရဟန္း
မင္းၾကီး၏အသင္းျဖစ္၍၊၎မွဖြားေသာသမီးတို့သည္ေရာမအသင္းထဲကထြက္ခြါၾကေသာ္လည္းေလာကနွင့္မတရားေသာေမထုန္ျပဳျခင္းမကင္းေသာအသင္းမ်ားျဖစ္ၾကသည္။ေပတရုသည္
ဗာဗုလုန္ျမိဳ့ေဟာင္းသို
့တစ္ခါမွ်မေရာက္စဖူး၊သို့ေသာ္ငါ့သားမာကုမွစ၍ဗာဗုလုန္၌ရွိေသာသင္တို့နွင့္အတူေရြးခ်ယ္ေတာ္မူေသာအသင္းေတာ္သည္သင္တို့ကိုနႈတ္ဆက္ၾက၏
ဟုေရာမျမိဳ့ကေရးသည္။(ရွင္ေပတရုၾသ၀ါဒစာပထမေစာင္ ၅း၁၃။
၎ေရာမျမိဳ့၌ရွိေသာအသင္းေတာ္ကိုဗာဗုလုန္ျမိဳ့၌ရွိေသာအသင္းေတာ္ဟူ၍ေခၚသည္။)
၇။တတိယေကာင္းကင္တမန္၏သတင္းစကားကား
အဘယ္သို့နည္း။ထိုမွတပါးတတိယေကာင္းကင္တမန္ကအၾကင္သူသည္သားရဲနွင့္သူ၏ရုပ္တုကိုးကြယ္၍သူ၏တံဆိပ္လက္မွတ္ကိုနဖူး၌ခံသည္ျဖစ္ေစလက္၌ခံသည္ျဖစ္ေစ၊ထိုသူသည္ဘုရားသခင္၏ေဒါသဖလား
၌ေလာင္းေသာအမ်က္ေတာ္စပ်စ္ရည္စစ္ကိုေသာက္ရလိမ့္မည္။သန့္ရွင္းေသာေကာင္းကင္တမန္တိ့ုေရွ့၊သိုးသူငယ္ေရွ့တြင္၊ကန့္နွင့္ေရာေသာမီးထဲမွာျပင္းစြာေသာညဥ္းဆဲျခင္းကိုခံရလိမ့္မည္။ထိုညဥ္းဆဲျခင္း၏
မီးခိုးသည္ကမၻာအဆက္ဆက္တက္လွ်က္ရွိ၏။သားရဲနွင့္သူ၏ရုပ္တုကိုကိုးကြယ္၍၊သူ၏နာမတံဆိပ္လက္မွတ္ကိုခံေသာသူတို့သည္ေန့ည၌မျပတ္သက္သာမရဟုလိုက္၍ၾကီးေသာအသံနွင့္ေျပာဆို၏။ဘုရားသခင္၏
ပညတ္တို့ကို၎၊ေယရႈ၏ယံုၾကည္ျခင္းက္ု၎၊ေစာင့္ေရွာက္ေသာသန့္ရွင္းသူတို့သည္ဤအရာကိုသည္းခံစရာအေၾကာင္းရွိ၏။ ဗ်ာဒိတ္က်မ္း ၁၄း၉-၁၂။
မွတ္ခ်က္။ဤသားရဲသည္
ဗ်ာဒိတ္၁၃း၁-၂ ၌ေဖၚျပသည္။ဤသားရဲသည္ပါပ
ရဟန္းမင္းၾကီးအသင္းျဖစ္ေၾကာင္းက်မ္းဆရာမ်ားတို့ကသေဘာတူၾကသည္။က်ားသစ္၊က်ားရဲအေၾကာင္းအနာဂတၱိစကားမ်ားတို့သည္
ပုပ္ရဟန္းအသင္းအားျဖင့္ျပည့္စံုသည္။သားရဲတံဆိပ္တည္းဟူေသာပုပ္ရဟန္းမင္းၾကီးတံဆိပ္အေၾကာင္းကိုတတိယေကာင္းကင္တမန္၏သတင္းတရားသည္လူအေပါင္းတို့အားသတိေပးႏႈိးေဆာ္သည္။
ထိုပုပ္ရဟန္းမင္းၾကီးအသင္းသည္စတုတၳပညတ္ေတာ္ ဥပုသ္ေန့ေနရာတြင္
တနဂၤေႏြေန့၌ကိုးကြယ္၀တ္ျပဳရန္ခရစ္ယာန္အသင္းမ်ားတို့အထဲမွာထားျခင္းသည္မိမိတန္ခိုး၏လကၡဏာ
တံဆိပ္ျဖစ္သည္ဟူ၍ၾကိမ္းပဌမေျပာဆိုသည္။ေရာမဗရင္၈်ီအသင္းကထုတ္ေသာဒူးေ၀းဓမၼအေမးအေျဖစာအဂၤလိပ္ဘာသာ(စာမ်က္ႏွာ၆၇တြင္ၾကည့္ရန္)။အေမး။အသင္းေတာ္သည္ပြဲေန့မ်ားနွင့္သန့္ရွင္းေသာေန့မ်ားတို့ကိုခန့္ထားနိုင္ေသာတန္ခိုးရွိေၾကာင္းအဘယ္သက္ေသျပနိုင္သနည္း။
အေျဖ။ဥပုသ္ သည္စေနေန့မွ တနဂၤေႏြေန့သို ့ေျပာင္းလဲေစျခင္းအားျဖင့္ျပသည္။ ဤေျပာင္းလဲျခင္းကို
ဘာသာကြဲမ်ားတို့သည္သေဘာတူၾကသျဖင့္
တနဂၤေႏြေန့ကိုက်ပ္တည္းစြာေစာင့္၍အသင္းေတာ္ခန့္ထားေသာအျခားေသာပြဲေန့မ်ားကိုမေစာင့္ၾကေသာေၾကာင့္သူတို့သည္မိမိတို့ကိုမိမိတို့
ဆန့္က်င္ဖက္ျပုၾက၏။
ထို့ေၾကာင့္တတိယေကာင္းကင္တမန္သတင္းတရားသည္စတုတၳပညတ္ေတာ္တြင္ရွိဥပုသ္ေနရာတြင္တနဂၤေႏြေန့သြင္း၍၎ေန့တြင္ျငိမ္၀ပ္စြာမေစာင့္မခံယူရဟု
သတိေပး ႏႈိးေဆာ္ျခင္းျဖစ္သည္။
၈။သားရဲကိုကိုးကြယ္၍ သူ၏တံဆိပ္လက္မွတ္ကို ခံေသာသူတို့သည္အဘယ္သို့ေၾကာက္မက္ဖြယ္ေသာ
အျပစ္ဒဏ္ကိုခံရမည္နည္း။ထိုသူသည္ဘုရားသခင္၏ေဒါသဖလား၌ေလာင္းေသာအမ်က္ေတာ္စပ်စ္ရည္စစ္ကိုေသာက္ရလိမ့္မည္။သန့္ရွင္းေသာေကာင္းကင္တမန္တိ့ုေရွ့၊သိုးသူငယ္ေရွ့တြင္၊ကန့္နွင့္ေရာေသာမီးထဲမွာျပင္းစြာေသာညဥ္းဆဲျခင္းကိုခံရလိမ့္မည္။ထိုညဥ္းဆဲျခင္း၏မီးခိုးသည္ကမၻာအဆက္ဆက္တက္လွ်က္ရွိ၏။သားရဲနွင့္သူ၏ရုပ္တုကိုကိုးကြယ္၍၊သူ၏နာမတံဆိပ္လက္မွတ္ကိုခံေသာသူတို့သည္ေန့ည၌မျပတ္သက္သာမရၾက။ဗ်ာဒိတ္က်မ္း၁၄း၁၀း၁၁။မွတ္ခ်က္။ထို့ေၾကာင့္အလြန္ဂရုျပဳဖြယ္ျဖစ္ေသာတတိယေကာင္းကင္တမန္၏သတင္းစကားကိုခရစ္ယာန္အသင္းသားမ်ားနားလည္ဖို့ရန္။ဒံေယလအနာဂတၱိက်မ္း၇း၂၅ဗ်ာဒိတ္က်မ္း၁၂၊၁၃၊၁၄တို့ကိုသတိနွင္ေသခ်ာစြာေလ့က်က္အပ္သည္။
၉။ေကာင္းကင္တမန္၃ပါးတို့၏သတင္းတရားကိုေလာကီသားတို့အားေဟာေျပာေသာသူတို့သည္အဘယ္သို့ေသာသူတို့နည္း။
ဘုရားသခင္၏ပညတ္တို့ကို၎၊ေယရႈ၏ယံုၾကည္ျခင္းက္ု၎၊ေစာင့္ေရွာက္ေသာသန့္ရွင္းသူတို့သည္ဤအရာကိုသည္းခံစရာအေၾကာင္းရွိ၏။
ဗ်ာဒိတ္က်မ္း ၁၄း၆-၁၂။
မွတ္ခ်က္။ေကာင္းကင္တမန္သံုးပါးတို့၏သတင္းတရားသည္လူတို့အားေဟာေျပာေနစဥ္အခါ
ခရစ္ယာန္အမ်ားတို့သည္အသင္းတို့၌ကြဲျပားျခင္းရွိမည္အေၾကာင္းအထက္က်မ္းခ်က္ကျပသည္။ထိုခရစ္ယာန္အမ်ား
တို့သည္ေလာကနွင့္ပူးတြဲေနၾက၍ေရာမကထြက္ေသာခရစ္ယာန္တရားေတာ္မ်ားကိုသင္ေပးစဥ္ဘုရားသခင္၏ပညတ္တို့ကိုလည္းေကာင္း၊ေယရႈ၏ယံုၾကည္ျခင္းကိုလည္းေကာင္း၊ေစာင့္ေရွာက္ေသာသန့္ရွင္းသူတို့သည္
ရွိၾကမည္။ထိုသူတို့သည္ဗ်ာဒိတ္
၂၂း၁၄ တြင္
ပါေသာစကားထဲကခ်ီးမြမ္းျခင္းနွင့္ႏွစ္သိမ့္ျခင္းတို့ကိုရၾကမည္။(အသက္ပင္နွင့္ဆိုင္၍ျမိဳ့တံခါးအတြင္းသို့၀င္အံ့ေသာငွါပညတ္ေတာ္တို့ကိုက်င့္ေသာသူတို့သည္မဂၤလာရွိၾက၏။)
ထေျမာက္ရာေန႔ပဌမေန႔တႏွဂၤေႏြေန႔ကိုခရစ္ယာန္ဘာသာတို႔၏
ဥပုသ္ေန႔အျဖစ္သို႔ေျပာင္းလဲထားထာဝရဘုရားမိန္႔ေတာ္မူသည္ကား၊
ငါ၏ဥပုသ္ေန႔ကိုေစာင့္လွ်က္၊ငါႏွစ္သက္ေသာအရာကိုေရြးယူ၍၊
ငါ၏ပဋိိညာဥ္ကိုမွီဝဲေသာမိန္းမေလွ်ာတို႔အား၊ေဟရွာယအနာဂတိၱက်မ္း၅၆း၁း၄ဘုရားသခင္၏
အမွတ္တံဆိပ္
ျပန္လည္း၍ အဘယ္သူ ထုပ္ျခင္း ျဖစ္လာနိုင္မည္သနည္း။
ထိုသားရဲ၌ အာဏာစက္ကိုအပ္ေပးေသာ နဂါးကိုကိုး ကြယ္ၾက၏။ သားရဲကိုလည္း ကိုးကြယ္၍။ အဘယ္သူသည္ သားရဲႏွင့္တူသနည္း။ အဘယ္သူသည္ သူ႔ကိုစစ္ၿပိဳင္ႏိုင္သနည္းဟု ေျပာဆိုၾက၏။
နားရွိေသာသူမည္သည္ကား ၾကားပါေစ။
ပင္လယ္နား၌ သဲေပၚမွာငါရပ္၍၊ သားရဲတေကာင္သည္ ေခါင္းခုနစ္လံုး၊ ခ်ိဳဆယ္ေခ်ာင္းႏွင့္တကြ ခ်ိဳေပၚ၌ သရဖူဆယ္ဆူကို ေဆာင္းလ်က္၊ ေခါင္းေပၚ၌လည္း ဘုရားသခင္၏ အသေရေတာ္ကို ရႈတ္ခ်ေသာ နာမရွိလ်က္၊ ပင္လယ္ထဲက တက္သည္ကိုျမင္၏။
ထိုသို႔ ငါျမင္ေသာသားရဲသည္ က်ားသစ္ႏွင့္တူ၏။ သူ၏ေျခသည္ ဝံေျခကဲ့သို႔ျဖစ္၏။ သူ၏ႏႈတ္သည္လည္း ျခေသၤ့ႏႈတ္ကဲ့သို႔ျဖစ္၏။ နဂါးသည္ မိမိတန္ခိုးႏွင့္ မိမိပလႅင္ကို၎ ႀကီးစြာ ေသာအာဏာစက္ကို၎ သားရဲ၌အပ္ေပး၏။
သားရဲ၏ေခါင္းတလံုးသည္ ေသေအာင္ကြပ္မ်က္ၿပီးသကဲ့သို႔ ျဖစ္၍၊ ေသေစေသာဒဏ္ခ်က္သည္ ေပ်ာက္လ်က္ရွိ၏။ ေျမႀကီးသား အေပါင္းတို႔သည္ သားရဲေနာက္သို႔လိုက္၍ အံ့ၾသၾက၏။
ထိုသားရဲ၌ အာဏာစက္ကိုအပ္ေပးေသာ နဂါးကိုကိုး ကြယ္ၾက၏။ သားရဲကိုလည္း ကိုးကြယ္၍။ အဘယ္သူသည္ သားရဲႏွင့္တူသနည္း။ အဘယ္သူသည္ သူ႔ကိုစစ္ၿပိဳင္ႏိုင္သနည္းဟု ေျပာဆိုၾက၏။
ထိုသားရဲသည္လည္း ႀကီးစြာေသာစကားကို၎၊ ဘုရားသခင္ကို ျပစ္မွားေသာစကားကို၎ ေျပာတတ္ေသာႏႈတ္ႏွင့္ ျပည့္စံု၍ လေလး ဆယ္ႏွစ္လပတ္လံုး စီရင္ရေသာ အခြင့္ကို ရ၏။
ဘုရားသခင္ကို ျပစ္မွားေသာစကားအားျဖင့္ နာမေတာ္ႏွင့္ တဲေတာ္ကို၎၊ ေကာင္းကင္သားတို႔ကို၎ ျပစ္မွားျခင္းငွါ ႏႈတ္ကိုဖြင့္ထား၏။
သန္႔ရွင္းသူတို႔ကိုစစ္တိုက္၍ ႏိုင္ရေသာ အခြင့္ကုိရ၏။ အသီးအသီးဘာသာစကားကို ေျပာေသာလူအမ်ိဳးအႏႊယ္ခပ္သိမ္းတို႔ကို အုပ္စိုးရေသာ အခြင့္ကို လည္းရ၏။
ကြပ္မ်က္ေသာ သိုးသငယ္၏အသက္စာေစာင္၌ ကမၻာဦးကပင္ စာရင္းမဝင္ေသာ ေျမႀကီးသားအေပါင္း တို႔သည္ သားရဲကိုကိုးကြယ္ၾက၏။ ဗ်ာဒိတ္က်မ္း၁၃း ၁း၈
သူတပါးကို ဘမ္းဆီးယူသြားေသာ သူသည္ ကိုယ္တိုင္ဘမ္းဆီးယူသြားျခင္းကို ခံရလိမ့္မည္။ ထားျဖင့္သတ္တတ္ေသာသူသည္လည္း ကိုယ္တိုင္ထား ျဖင့္ေသရမည္။ ဤအရာ၌ သန္႔ရွင္းသူတို႔ သည္လည္း ခံရာအေၾကာင္း၊ ယံုၾကည္စရာအေၾကာင္းရွိ၏။
အျခားေသာ သားရဲတေကာင္သည္၊ သိုးသားငယ္၏ခ်ိဳႏွင့္ တူေသာခ်ိဳႏွစ္ေခ်ာင္းရွိ၍၊ နဂါးကဲ့သို႔ စကား ေျပာလ်က္၊ ေျမႀကီးထဲကထြက္သည္ကို ငါျမင္၏။
 |
| United States government |
ထိုသားရဲသည္ သူ႔အရင္ျဖစ္ေသာ ပဌမသားရဲ၏ အာဏာစက္ ရွိသမွ်ကို သံုးစြဲ၏။ ေသေစေသာဒဏ္ခ်က္ ေပ်ာက္ခဲ့ၿပီးေသာ ပဌမသားရဲကို ေျမႀကီးမွစ၍ ေျမႀကီးသားတို႔သည္ ကိုးကြယ္ေစျခင္းငွါ ျပဳ၏။
ႀကီးစြာေသာ နိမိတ္လကၡဏာတို႔ကိုလည္း ျပ၏။ လူတို႔မ်က္ေမွာက္၌ ေကာင္းကင္က ေျမႀကီးအေပၚသို႔ မီးကိုဆင္းေစ၏။
ပထမသားရဲေရွ႔၌ ျပပိုင္ေသာနိမိတ္ လကၡဏာတို႔အားျဖင့္ ေျမႀကီးသားတို႔ကို လွည့္ျဖား၏။ ထားႏွင့္ခုတ္ေသာဒဏ္ခ်က္ကို ခံရ၍ အသက္ရွင္ ေသးေသာသားရဲ၏ ရုတ္တုကိုလုပ္ေစျခင္းငွါ ေျမႀကီး သားတို႔ကိုမွာထား၏။
သားရဲ၏ရုတ္တုသည္ စကားေျပာႏိုင္မည္အေၾကာင္းႏွင့္၊ မိမိကိုမကိုးကြယ္ေသာသူ ရွိသမွ် တို႔ကို သတ္ျခင္းငွါ ျပဳႏိုင္မည္အေၾကာင္း၊ ရုတ္တု၌ အသက္ကိုသြင္းေပးရေသာ အခြင့္ကိုလည္းရ၏။
ေငြရတတ္ ေသာသူ၊ ဆင္းရဲေသာသူ၊ ကြၽန္ခံရေသာသူ၊ လြတ္ေသာသူ၊ အႀကီးအငယ္ရွိသမွ်တို႔သည္ လက္်ာလက္၌ျဖစ္ေစ၊ နဖူး၌ျဖစ္ေစ၊ တံဆိပ္လက္မွတ္ကို ခံေစျခင္းငွါ၎၊ထိုတံဆိပ္လက္မွတ္တည္းဟူေသာ သားရဲ၏နာမျဖစ္ေစ၊ နာမ၏အေရအတြက္ျဖစ္ေစ၊ တခုခုကိုမခံေသာသူတေယာက္မွ် မေရာင္းမဝယ္ေစျခင္းငွါ၎ စီရင္၏။ဤအရာ၌ ပညာရွိ၏ ဥာဏ္ရွိေသာသူသည္ သားရဲ၏အေရအတြက္ကို ေရတြက္ေစ။ လူ၏အေရအတြက္ျဖစ္၏။ ေျခာက္ရာေျခာက္ဆယ္ေျခာက္ လည္းျဖစ္၏။ဗ်ာဒိန္က်မ္း၁၃း ၉း၁၈
။ ဗ်ာဒိတ္ ၁၄း၁၄ တြင္ ဘာအေၾကာင္းၾကီးကိုေျပာသနည္း။ျခင္း၌၊ သတၱမေန႔ ဥပုသ္ေန႔ စေနေန႔ အစစ္အမွန္ျဖစ္ေၾကာင္း ျပန္လည္၍ မိုးမွန္ျပဳ ျပင္ရန္ ဘုရားသခင္သည္အလိုေတာ္ရွိသနည္း။
အေျဖ။သင္၏အမ်ဳိးအႏႊယ္သည္ ေရွးၿပိဳပ်က္ရာတုိ႔ကုိ ျပဳျပင္ၾကလိမ့္မည္။ ေရွးကာလ၌ တည္ဘူးေသာ တုိက္ျမစ္မ်ား အေပၚမွာထပ္ဆင့္၍ တည္ေဆာက္ၾကလိမ့္မည္။
သင္သည္လည္း ၿပိဳပ်က္ေသာၿမိဳ႔ရုိးကုိ ျပဳျပင္ေသာသူ၊ လူေနရာ လမ္းမ်ားကုိ ျပင္ဆင္ေသာသူဟူ၍ သမုတ္ျခင္းကုိခံရလိမ့္မည္။ သင္သည္ဥပုသ္ေန႔ကို မရႈတ္ခ်။ ငါသန္႔ရွင္း ေသာေန႔မွာ ကုိယ္အလုိသူ႔မလိုက္၊ ဥပုသ္ေန႔ကုိ ေမြ႔ေလ်ာ္ရာေန႔၊ ထာဝရဘုရားအဘုိ႔ သန္႔ရွင္းေသာေန႔၊ ရုိေသဘြယ္ေသာ ေန႔ဟူ၍ေခၚသျဖင့္ ကုိယ္အမႈကုိမျပဳ၊ ကုိယ္အလုိသုိ႔မလုိက္၊ ကုိယ္စကားကုိမေျပာဘဲေန၍ ထုိေန႔ကုိ ရုိေသလွ်င္၊သင္သည္ ထာဝရဘုရား၌ ေပ်ာ္ေမြ႔ရလိမ့္မည္။ ေျမႀကီးေပၚမွာျမင့္ေသာ အရပ္တုိ႔ကုိငါစီးေစ၍၊ သင့္အဘယာကုပ္၏ အေမြဥစၥာႏွင့္ ငါေကြၽးမည္ဟု ထာဝရဘုရား၏ ႏႈတ္ေတာ္ထြက္အမိန္႔ေတာ္ရွိ၏။ေဟရွာယအနာဂတိၱက်မ္း၅၈း၁၂း၁၄
ထာဝရဘုရားမိန္႔ေတာ္မူသည္ကား၊ တရားကိုေစာင့္၍ ေျဖာင့္မတ္စြာက်င့္ေလာ့။ ငါ၏ကယ္တင္ျခင္း ေက်းဇူးေရာက္ခ်ိန္ႏွင့္ ငါ၏ေျဖာင့္မတ္ျခင္းတရားတုိ႔ ထင္ရွားခ်ိန္ ေရာက္လုနီးၿပီ။
ထုိသို႔ျပဳေသာသူ၊ အၿမဲစြဲလမ္းေသာ လူသားသည္၊ ဥပုသ္ေန႔ကိုမရႈတ္ခ်။ ေစာင့္ေရွာက္၍ ဒုစရုိက္ကို မျပဳမည္အေၾကာင္း၊ မိမိလက္ကိုခ်ဳပ္တည္းလွ်င္လည္း မဂၤလာရွိ၏။
ထာဝရဘုရား၌မွီဝဲေသာ တပါးအမ်ဳိးသားက၊ ထာဝရဘုရားသည္ ငါ့ကိုမိမိလူမ်ဳိးႏွင့္ရွင္းလင္း ခြဲထားေတာ္ မူၿပီဟုမဆိုေစႏွင့္။ မိန္းမလွ်ာကလည္း၊ ငါသည္ေသြ႔ေျခာက္ေသာအပင္ျဖစ္သည္ဟု မဆိုေစႏွင့္။တဖန္ငါၾကည့္လွ်င္ ျဖဴေသာမိုးတိမ္ရွိ၏။လူသားေတာ္နွင့္တူေသာသူသည္ ေခါင္းေတာ္၌ ေရႊသရဖူကိုေဆာင္းလွ်က္ထက္ေသာတံစဥ္ကို ကိုင္လွ်က္ မိုးတိမ္ေပၚမွာထိုင္ေတာ္မူ၏။ ဗ်ာဒိတ္က်မ္း ၁၄း၁၄။
ေကာင္းကင္တမန္တပါးသည္ ဗိမာန္ေတာ္ထဲကထြက္၍ကိုယ္ေတာ္၏တံစဥ္ကိုလႊတ္၍ စပါးကိုရိတ္ေတာ္မူပါ။ရိတ္ရေသာအခ်ိန္ေရာက္ပါျပီ။ေျမၾကီး၌ရိတ္စရာစပါးမွည့္ပါျပီဟုမိုဃ္းတိမ္ေပၚမွာထိုင္ေသာသူကိုၾကီးေသာ
အသံနွင့္ဟစ္ေလ၏။မိုဃ္းတိမ္ေပၚမွာထိုင္ေသာသူသည္မိမိတံစဥ္ကိုေျမၾကီး၌သြင္း၍ေျမၾကီး၏စပါးကိုရိတ္ေတာ္မူ၏။ေကာင္းကင္တမန္တပါးသည္ေကာင္းကင္ဘံု၌ရွိေသာဗိမာန္ေတာ္ထဲကထြက္၍သူ၌လည္းထက္
ေသာတံစဥ္ပါ၏။မီးကိုအစိုးရေသာေကာင္းကင္တမန္တပါးသည္ယဇ္ပုလႅင္ထဲကထြက္၍ထက္ေသာတံစဥ္ပါေသာသူကိုၾကီးစြာေသာေၾကြးေၾကာ္ျခင္းနွင့္ ေခၚလွ်က္သင္၏ထက္ေသာတံစဥ္ကိုလႊတ္၍ေျမၾကီး၏စပ်စ္သီး
ျပြတ္တို့ကိုရိတ္ေလာ့။အသီးမွည့္ျပီဟုေျပာဆို၏။ေကာင္းကင္တမန္သည္လည္းမိမိတံစဥ္ကိုေျမၾကီး၌သြင္း၍ေျမၾကီး၏စပ်စ္သီးကိုရိတ္ျပီးမွ ဘုရားသခင္၏အမ်က္ေတာ္တည္းဟူေသာနယ္ရာတန္ဆာၾကီးထဲသို့ခ်ေလ
၏။ ျမို့ျပင္၌နယ္ရာတန္ဆာကိုဖိနင္း၍အေသြးသည္တဆယ္ေျခာက္ယူဇနာခရီးတေလွ်ာက္လံုး၌ျမင္းဇက္ၾကိုးကိုမွီသည္တိုင္ေအာင္နယ္ရာတန္ဆာထဲကထြက္ေလ၏။ ဗ်ာဒိတ္က်မ္း ၁၄း၁၅-၂၀။
၂။လူသားသည္ၾကြလာေတာ္မမူမီ ေလာကီသားအေပါင္းတိ့ုအား ဘာသတင္းတရားမ်ားေဟာၾကားၾကမည္နည္း။
အေျဖ။ေကာင္းကင္တမန္သံုးပါးတို့၏သတင္းတရားမ်ားေဟာရမည္။ေျမၾကီးေပၚမွာေနေသာသူတည္းဟူေသာအသီးသီးဘာသာစကားကိုေျပာေသာလူမ်ိဳးအႏြယ္ခပ္သိမ္းတို့အား
ထာ၀ရဧ၀ံေဂလိတရားကိုေဟာရေသာေကာင္းကင္တမန္ပါးက၊ဘုရားသခင္ကိုေၾကာက္ရြ့ံ၍ခ်ီးမြမ္းၾကေလာ့။တရားစီရင္ေတာ္မူေသာအခ်ိန္ေရာက္လာျ႔ပီ။ေကာင္းကင္ေျမၾကီး၊သမုဒၵရာ နွင့္စမ္းေရတြင္းတို့ကိုဖန္ဆင္း
ေတာ္မူေသာအရွင္ကိုကိုးကြယ္ၾကေလာ့ဟု၊ၾကီးေသာအသံနွင့္ေျပာဆို၍ေကာင္းကင္အလယ္၍ပ်ံ၀ဲလွ်က္ရွိသည္ကိုငါျမင္၏။ေကာင္းကင္တမန္တပါးကလည္းဗာဗုလုန္ျမိဳ့ၾကီးျပိဳလဲျပီ။မိမိမတရားေသာေမထုန္၏အဆိပ္
အေတာက္တည္းဟူေသာစပ်စ္ရည္ကိုလူမ်ိဳးအေပါင္းတို့အားတိုက္ေလျပီးေသာဗာဗုလုန္ျမိဳ့ၾကီးျပိဳလဲျပီဟုလိုက္၍ေျပာဆို၏။ထိုမွတပါး တတိယေကာင္းကင္တမန္ကအၾကင္သူသည္သားရဲနွင့္သူ၏ရုပ္တုကိုးကြယ္
၍သူ၏တံဆိပ္လက္မွတ္ကိုနဖူး၌ခံသည္ျဖစ္ေစလက္၌ခံသည္ျဖစ္ေစ၊ထိုသူသည္ဘုရားသခင္၏ေဒါသဖလား၌ေလာင္းေသာအမ်က္ေတာ္စပ်စ္ရည္စစ္ကိုေသာက္ရလိမ့္မည္။သန့္ရွင္းေသာေကာင္းကင္တမန္တိ့ုေရွ့၊
သိုးသူငယ္ေရွ့တြင္၊ကန့္နွင့္ေရာေသာမီးထဲမွာျပင္းစြာေသာညဥ္းဆဲျခင္းကိုခံရလိမ့္မည္။ထိုညဥ္းဆဲျခင္း၏မီးခိုးသည္ကမၻာအဆက္ဆက္တက္လွ်က္ရွိ၏။သားရဲနွင့္သူ၏ရုပ္တုကိုကိုးကြယ္၍၊သူ၏နာမတံဆိပ္လက္မွတ္
ကိုခံေသာသူတို့သည္ေန့ည၌မျပတ္သက္သာမရဟုလိုက္၍ၾကီးေသာအသံနွင့္ေျပာဆို၏။ဘုရားသခင္၏ပညတ္တို့ကို၎၊ေယရႈ၏ယံုၾကည္ျခင္းက္ု၎၊ေစာင့္ေရွာက္ေသာသန့္ရွင္းသူတို့သည္ဤအရာကိုသည္း
ခံစရာအေၾကာင္းရွိ၏။ ဗ်ာဒိတ္က်မ္း ၁၄း၆-၁၂။
ဤသတင္းတရားသည္ခရစ္ေတာ္ဒုတိယအၾကိမ္မေပၚထြန္းမီကာလ၌ေနာက္ဆံုးသတင္းတရားျဖစ္သည္။ထို့ေၾကာင့္ကိုယ္ေတာ္ၾကြလာေတာ္မူေသာအခါအသက္ရွင္လွ်က္ရွိေနေသာသူတို့သည္၎းသတင္းတရား
မ်ားကိုအထူးသတိျပဳ၍ဂရုစိုက္ျပီးလွ်င္ေလ့က်က္အပ္ၾကရသည္။
၃။ပထမေကာင္းကင္တမန္သည္ဘာသတင္းကိုေၾကာ္ျငာသနည္း။
ေျမၾကီးေပၚမွာေနေသာသူတည္းဟူေသာအသီးသီးဘာသာစကားကိုေျပာေသာလူမ်ိဳးအႏြယ္ခပ္သိမ္းတို့အားထာ၀ရဧ၀ံေဂလိတရားကိုေဟာရေသာေကာင္းကင္တမန္ပါးက၊ဘုရားသခင္ကိုေၾကာက္ရြ့ံ၍ခ်ီးမြမ္းၾကေလာ့။
တရားစီရင္ေတာ္မူေသာအခ်ိန္ေရာက္လာျ႔ပီ။ေကာင္းကင္ေျမၾကီး၊သမုဒၵရာ နွင့္စမ္းေရတြင္းတို့ကိုဖန္ဆင္းေတာ္မူေသာအရွင္ကိုကိုးကြယ္ၾကေလာ့ဟု၊ၾကီးေသာအသံနွင့္ေျပာဆို၍ေကာင္းကင္အလယ္၍ပ်ံ၀ဲလွ်က္ရွိ
သည္ကိုငါျမင္၏။ဗ်ာဒိတ္က်မ္း ၁၄း၆-၇။
၄။ဘုရားသခင္သည္တရားစစ္ေၾကာစီရင္မည့္အခ်ိန္ကိုခ်ိန္းခ်က္ေတာ္မူသေလာ။
အေၾကာင္းမူကားခန့္ထားေတာ္မူေသာသူအားျဖင့္ ေလာကီသားတို့ကိုေျဖာင့္မတ္ျခင္းတရားနွင့္ညီေလွ်ာ္စြာစစ္ေၾကာစီရင္မည့္ေန့ရက္ကိုခ်ိန္းခ်က္ေတာ္မူျပီ။ထိုသူကိုေသျခင္းမွထေျမာက္ေစေတာ္မူေသာအားျဖင့္
ခပ္သိမ္းေသာလူတို့အားယံုေလာက္ေသာသက္ေသကိုျပေတာ္မူျပီ။တမန္ေတာ္၀တၳဳ ၁၇း၃၁။
၅။ ခ၇စ္ေတာ္ၾကြလာေတာ္မူေသာအခါ မည္သူဆံုးရႈံးမည္၊မည္သူကယ္တင္ျခင္းရမည္ဟူေသာတရားစီရင္ျခင္းသည္ျပီးစီးမည္ေလာ။
မတရားေသာသူသည္မတရားသျဖင့္ျပဳေစဦး။ညစ္ညဴးေသာသူသည္ ညစ္ညဴးေစဦး။ေျဖာင့္မတ္ေသာသူသည္ေျဖာင့္မတ္ေစဦး။သန့္ရွင္းေသာသူသည္သန့္ရွင္းေစဦး။ငါသည္အလွ်င္အျမန္လာမည္။ငါသည္အက်ိဳး
အျပစ္ကိုေဆာင္ခဲ့သည္ျဖစ္၍လူအသီးသီးတို့အားမိမိတို့အက်င့္အတိုင္းဆပ္ေပးမည္။ဗ်ာဒိတ္က်မ္း၂၂း၁၁-၁၂။
မွတ္ခ်က္။ ။ ဗ်ာဒိတ္ ၁၄း၆-၇ တြင္ တရားစီရင္ျခင္းနွင့္ေကာင္းကင္သန့္ရွင္းရာဌာနကိုေဆးေၾကာသုတ္သင္ျခင္းအေၾကာင္းတို့သည္တပါးတည္းျဖစ္သည္။(အခန္း၄၁ တြင္သန့္ရွင္းရာဌာနနွင့္၀တ္ျပဳျခင္းအေၾကာင္း
ၾကည့္ရန္)။ေကာင္းကင္တမန္သည္ဒံေယလအားရက္ေပါင္း၂၃၀၀ျပီးမွ သန့္၇ွင္းရာဌာနကိုေဆးေၾကာသုတ္သင္မည္ဟုေျပာသည္။(ဒံေယလ၈း၁၄)ဤရက္ေပါင္း၂၃၀၀(နွစ္ေပါင္း၂၃၀၀သည္ ခရစ္ေတာ္မေပၚထြန္းမီ
သကၠရာဇ္၄၅၇ ခုနွစ္မွစ၍ခရစ္ေတာ္ေပၚထြန္းျပီးသည့္ေနာက္သကၠရာဇ္၁၈၄၄ တြင္ဆံုးသည္။(ဒံေယလအခန္း၁၇တြင္ ရက္ေပါင္း၂၃၀၀ အေၾကာင္းၾကည့္ရန္)သကၠရာဇ္၁၈၄၄ခုနွစ္ကစ၍ဗ်ာဒိတ္က်မ္း၁၄း၆-၇ တြင္ပထမေကာင္းကင္တမန္၏သတင္းတရားသည္ေဟာေျပာစျပဳေသာအခ်ိန္ေရာက္သည္။ကမၻာေပၚတြင္ရွိအရပ္ရပ္တို့၌ဤသတင္းတရားကိုဘာသာစကားအမ်ိဳးမ်ိဳးအားျဖင့္ယခုတိုင္ေဟာေျပာေနေသာေၾကာင့္
သက္ေသမ်ားစြာရွိၾက၍၎င္းနွင့္ဆိုင္ေသာအနာဂတၱိက်မ္းသည္ျပည့စံုျခင္းသို့ေရာက္ေလျပီ။
၆။ဒုတိယေကာင္းကင္တမန္သည္ဘာသတင္းစကားကိုၾကားေျပာသနည္း။
ေကာင္းကင္တမန္တပါးကလည္းဗာဗုလုန္ျမိဳ့ၾကီးျပိဳလဲျပီ။မိမိမတရားေသာေမထုန္၏အဆိပ္အေတာက္တည္းဟူေသာစပ်စ္ရည္ကိုလူမ်ိဳးအေပါင္းတို့အားတိုက္ေလျပီးေသာဗာဗုလုန္ျမိဳ့ၾကီးျပိဳလဲျပီဟု
လိုက္၍ေျပာဆို၏။ဗ်ာဒိတ္က်မ္း ၁၄း၈။
မွတ္ခ်က္။ဗာဗုလုန္အဓိပၸါယ္၊ရႈပ္ေထြးျခင္း။ယခုေခၚၾကေသာ ခရစ္ယာန္အသင္းတို့သည္တစ္လံုးတ၀တည္းမဟုတ္၊ခရစ္ေတာ္ေနာက္ေတာ္ကိုလိုက္ေနေသာ အသင္းသားမ်ားဟူ၍ဆိုၾကေသာ္လည္းေလာက
နွင့္ပူးတြဲလွ်က္ေနၾကသည္။ခရစ္ေတာ္နွင့္လက္တပ္သည္ဟူ၍ဆိုစဥ္တြင္ေလာကီနွင့္မတရားေသာေမထုန္ျပဳေသာေၾကာင့္ဒုတိယေကာင္းကင္တမန္သတင္းတရားသည္ဘုရားသခင္၏ေၾကာက္မက္ဖြယ္ျဖစ္ေသာ
(ဗာဗုလုန္ျမိဳ့ၾကီး ျပိဳလဲျပီ) ဟူ၍ျခိမ္းေျခာက္ျခင္းကိုေၾကာ္ျငာသည္။ဗ်ာဒိတ္ ၁၇း၅ ၌ ဗာဗုလုန္ျမိဳ့သည္ျပည့္တန္ဆာတို့၏အမိဟုေခၚသည္။၎းအခန္းၾကီးကိုသတိနွင့္ဖတ္ပါလွ်င္ဗာဗုလုန္ျမိဳ့ၾကီးသည္ ေရာမပုပ္ရဟန္း
မင္းၾကီး၏အသင္းျဖစ္၍၊၎မွဖြားေသာသမီးတို့သည္ေရာမအသင္းထဲကထြက္ခြါၾကေသာ္လည္းေလာကနွင့္မတရားေသာေမထုန္ျပဳျခင္းမကင္းေသာအသင္းမ်ားျဖစ္ၾကသည္။ေပတရုသည္ ဗာဗုလုန္ျမိဳ့ေဟာင္းသို ့တစ္ခါမွ်မေရာက္စဖူး၊သို့ေသာ္ငါ့သားမာကုမွစ၍ဗာဗုလုန္၌ရွိေသာသင္တို့နွင့္အတူေရြးခ်ယ္ေတာ္မူေသာအသင္းေတာ္သည္သင္တို့ကိုနႈတ္ဆက္ၾက၏ ဟုေရာမျမိဳ့ကေရးသည္။(ရွင္ေပတရုၾသ၀ါဒစာပထမေစာင္ ၅း၁၃။ ၎ေရာမျမိဳ့၌ရွိေသာအသင္းေတာ္ကိုဗာဗုလုန္ျမိဳ့၌ရွိေသာအသင္းေတာ္ဟူ၍ေခၚသည္။)
၇။တတိယေကာင္းကင္တမန္၏သတင္းစကားကား အဘယ္သို့နည္း။ထိုမွတပါးတတိယေကာင္းကင္တမန္ကအၾကင္သူသည္သားရဲနွင့္သူ၏ရုပ္တုကိုးကြယ္၍သူ၏တံဆိပ္လက္မွတ္ကိုနဖူး၌ခံသည္ျဖစ္ေစလက္၌ခံသည္ျဖစ္ေစ၊ထိုသူသည္ဘုရားသခင္၏ေဒါသဖလား
၌ေလာင္းေသာအမ်က္ေတာ္စပ်စ္ရည္စစ္ကိုေသာက္ရလိမ့္မည္။သန့္ရွင္းေသာေကာင္းကင္တမန္တိ့ုေရွ့၊သိုးသူငယ္ေရွ့တြင္၊ကန့္နွင့္ေရာေသာမီးထဲမွာျပင္းစြာေသာညဥ္းဆဲျခင္းကိုခံရလိမ့္မည္။ထိုညဥ္းဆဲျခင္း၏
မီးခိုးသည္ကမၻာအဆက္ဆက္တက္လွ်က္ရွိ၏။သားရဲနွင့္သူ၏ရုပ္တုကိုကိုးကြယ္၍၊သူ၏နာမတံဆိပ္လက္မွတ္ကိုခံေသာသူတို့သည္ေန့ည၌မျပတ္သက္သာမရဟုလိုက္၍ၾကီးေသာအသံနွင့္ေျပာဆို၏။ဘုရားသခင္၏
ပညတ္တို့ကို၎၊ေယရႈ၏ယံုၾကည္ျခင္းက္ု၎၊ေစာင့္ေရွာက္ေသာသန့္ရွင္းသူတို့သည္ဤအရာကိုသည္းခံစရာအေၾကာင္းရွိ၏။ ဗ်ာဒိတ္က်မ္း ၁၄း၉-၁၂။
မွတ္ခ်က္။ဤသားရဲသည္ ဗ်ာဒိတ္၁၃း၁-၂ ၌ေဖၚျပသည္။ဤသားရဲသည္ပါပ ရဟန္းမင္းၾကီးအသင္းျဖစ္ေၾကာင္းက်မ္းဆရာမ်ားတို့ကသေဘာတူၾကသည္။က်ားသစ္၊က်ားရဲအေၾကာင္းအနာဂတၱိစကားမ်ားတို့သည္
ပုပ္ရဟန္းအသင္းအားျဖင့္ျပည့္စံုသည္။သားရဲတံဆိပ္တည္းဟူေသာပုပ္ရဟန္းမင္းၾကီးတံဆိပ္အေၾကာင္းကိုတတိယေကာင္းကင္တမန္၏သတင္းတရားသည္လူအေပါင္းတို့အားသတိေပးႏႈိးေဆာ္သည္။ ထိုပုပ္ရဟန္းမင္းၾကီးအသင္းသည္စတုတၳပညတ္ေတာ္ ဥပုသ္ေန့ေနရာတြင္ တနဂၤေႏြေန့၌ကိုးကြယ္၀တ္ျပဳရန္ခရစ္ယာန္အသင္းမ်ားတို့အထဲမွာထားျခင္းသည္မိမိတန္ခိုး၏လကၡဏာ တံဆိပ္ျဖစ္သည္ဟူ၍ၾကိမ္းပဌမေျပာဆိုသည္။ေရာမဗရင္၈်ီအသင္းကထုတ္ေသာဒူးေ၀းဓမၼအေမးအေျဖစာအဂၤလိပ္ဘာသာ(စာမ်က္ႏွာ၆၇တြင္ၾကည့္ရန္)။အေမး။အသင္းေတာ္သည္ပြဲေန့မ်ားနွင့္သန့္ရွင္းေသာေန့မ်ားတို့ကိုခန့္ထားနိုင္ေသာတန္ခိုးရွိေၾကာင္းအဘယ္သက္ေသျပနိုင္သနည္း။
အေျဖ။ဥပုသ္ သည္စေနေန့မွ တနဂၤေႏြေန့သို ့ေျပာင္းလဲေစျခင္းအားျဖင့္ျပသည္။ ဤေျပာင္းလဲျခင္းကို
ဘာသာကြဲမ်ားတို့သည္သေဘာတူၾကသျဖင့္ တနဂၤေႏြေန့ကိုက်ပ္တည္းစြာေစာင့္၍အသင္းေတာ္ခန့္ထားေသာအျခားေသာပြဲေန့မ်ားကိုမေစာင့္ၾကေသာေၾကာင့္သူတို့သည္မိမိတို့ကိုမိမိတို့ ဆန့္က်င္ဖက္ျပုၾက၏။
ထို့ေၾကာင့္တတိယေကာင္းကင္တမန္သတင္းတရားသည္စတုတၳပညတ္ေတာ္တြင္ရွိဥပုသ္ေနရာတြင္တနဂၤေႏြေန့သြင္း၍၎ေန့တြင္ျငိမ္၀ပ္စြာမေစာင့္မခံယူရဟု သတိေပး ႏႈိးေဆာ္ျခင္းျဖစ္သည္။
၈။သားရဲကိုကိုးကြယ္၍ သူ၏တံဆိပ္လက္မွတ္ကို ခံေသာသူတို့သည္အဘယ္သို့ေၾကာက္မက္ဖြယ္ေသာ
အျပစ္ဒဏ္ကိုခံရမည္နည္း။ထိုသူသည္ဘုရားသခင္၏ေဒါသဖလား၌ေလာင္းေသာအမ်က္ေတာ္စပ်စ္ရည္စစ္ကိုေသာက္ရလိမ့္မည္။သန့္ရွင္းေသာေကာင္းကင္တမန္တိ့ုေရွ့၊သိုးသူငယ္ေရွ့တြင္၊ကန့္နွင့္ေရာေသာမီးထဲမွာျပင္းစြာေသာညဥ္းဆဲျခင္းကိုခံရလိမ့္မည္။ထိုညဥ္းဆဲျခင္း၏မီးခိုးသည္ကမၻာအဆက္ဆက္တက္လွ်က္ရွိ၏။သားရဲနွင့္သူ၏ရုပ္တုကိုကိုးကြယ္၍၊သူ၏နာမတံဆိပ္လက္မွတ္ကိုခံေသာသူတို့သည္ေန့ည၌မျပတ္သက္သာမရၾက။ဗ်ာဒိတ္က်မ္း၁၄း၁၀း၁၁။မွတ္ခ်က္။ထို့ေၾကာင့္အလြန္ဂရုျပဳဖြယ္ျဖစ္ေသာတတိယေကာင္းကင္တမန္၏သတင္းစကားကိုခရစ္ယာန္အသင္းသားမ်ားနားလည္ဖို့ရန္။ဒံေယလအနာဂတၱိက်မ္း၇း၂၅ဗ်ာဒိတ္က်မ္း၁၂၊၁၃၊၁၄တို့ကိုသတိနွင္ေသခ်ာစြာေလ့က်က္အပ္သည္။
၉။ေကာင္းကင္တမန္၃ပါးတို့၏သတင္းတရားကိုေလာကီသားတို့အားေဟာေျပာေသာသူတို့သည္အဘယ္သို့ေသာသူတို့နည္း။
ဘုရားသခင္၏ပညတ္တို့ကို၎၊ေယရႈ၏ယံုၾကည္ျခင္းက္ု၎၊ေစာင့္ေရွာက္ေသာသန့္ရွင္းသူတို့သည္ဤအရာကိုသည္းခံစရာအေၾကာင္းရွိ၏။ ဗ်ာဒိတ္က်မ္း ၁၄း၆-၁၂။
မွတ္ခ်က္။ေကာင္းကင္တမန္သံုးပါးတို့၏သတင္းတရားသည္လူတို့အားေဟာေျပာေနစဥ္အခါ ခရစ္ယာန္အမ်ားတို့သည္အသင္းတို့၌ကြဲျပားျခင္းရွိမည္အေၾကာင္းအထက္က်မ္းခ်က္ကျပသည္။ထိုခရစ္ယာန္အမ်ား
တို့သည္ေလာကနွင့္ပူးတြဲေနၾက၍ေရာမကထြက္ေသာခရစ္ယာန္တရားေတာ္မ်ားကိုသင္ေပးစဥ္ဘုရားသခင္၏ပညတ္တို့ကိုလည္းေကာင္း၊ေယရႈ၏ယံုၾကည္ျခင္းကိုလည္းေကာင္း၊ေစာင့္ေရွာက္ေသာသန့္ရွင္းသူတို့သည္
ရွိၾကမည္။ထိုသူတို့သည္ဗ်ာဒိတ္ ၂၂း၁၄ တြင္ ပါေသာစကားထဲကခ်ီးမြမ္းျခင္းနွင့္ႏွစ္သိမ့္ျခင္းတို့ကိုရၾကမည္။(အသက္ပင္နွင့္ဆိုင္၍ျမိဳ့တံခါးအတြင္းသို့၀င္အံ့ေသာငွါပညတ္ေတာ္တို့ကိုက်င့္ေသာသူတို့သည္မဂၤလာရွိၾက၏။)
ထေျမာက္ရာေန႔ပဌမေန႔တႏွဂၤေႏြေန႔ကိုခရစ္ယာန္ဘာသာတို႔၏ ဥပုသ္ေန႔အျဖစ္သို႔ေျပာင္းလဲထားထာဝရဘုရားမိန္႔ေတာ္မူသည္ကား၊ ငါ၏ဥပုသ္ေန႔ကိုေစာင့္လွ်က္၊ငါႏွစ္သက္ေသာအရာကိုေရြးယူ၍၊ ငါ၏ပဋိိညာဥ္ကိုမွီဝဲေသာမိန္းမေလွ်ာတို႔အား၊ေဟရွာယအနာဂတိၱက်မ္း၅၆း၁း၄ဘုရားသခင္၏ အမွတ္တံဆိပ္
ဘုရားသခင္၏ အမွတ္တံဆိပ္ ဗ်ာဒိတ္က်မ္း၌ပါရွိေသာဘုရားသခင္၏ အမွတ္တံဆိပ္ဘုရားသခင္၏လူတို့အားမွတ္ထားသည့္ဘုရားသခင္အွတ္ဆံဆိပ္အားအံ့ေၾသျခင္းရွိနိုင္မည္ေလာ့၊ ဘုရားသခင္၏လူမ်ိူးတို့တံဆိပ္ခပ္ျခင္းအရာတို့၌ဘုရားသခင္၏ေကာင္းကင္နိုင္ငံေတာ္တို့မပို့ေဆာင္နိုင္ဘူးလား ေလာကီသားအေပါင္တို့သည္အမ်ားေသာအားျဖင့္ဘုရားသခင္အၾကံအစီေတာ္နားမလည္နိုင္ေျခဘုရားသခင္တံဆိပ္ျခင္းသည္ ဘုရားသခင္၏စကားေတာ္ကိုနားေထာင္ျခင္းျဖစ္သည္ ဗ်ာဒိတ္က်မ္းစာ၌ဘုရားသခင္၏အၾကံစီေတာ္သည္ အဘယ္သို့အားျဖင့္ေလ့လာရွာေဖြျခင္းအသိဥဏ္တရားကိုေပးျခင္းဥာဏ္ပညာကိုေပးဘုရားသခင္သိကၽြမ္းျခင္း ဘုရားသခင္၏တံဆိပ္ေတာ္ကိုဘုရားသခင္၏လူတို့အားေမ့စရာဘြယ္ေသာျဖစ္ေစမလားမယံုၾကည္နိုင္ေလာက္ေအာင္ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္လိမ့္မည္သိုေသာ္ ထိုအရာတို့ ဟုတ္မွန္ေသာ အရာျဖစ္သည္ အေရးၾကီးေသာအခ်က္မ်ားပင္ျဖစ္ေပသည္ယခုအခ်ိန္ကာလ၌ဘုရားသခင္သည္ဘုရားသခင္၏လူမ်ိူးတို့အားေတြ့ျမင္ေတာ္မူ၏။အမ်ားေသာအားျဖင့္ေျပာဆိုၾကလိမ့္မည္ ၾကားရွိေသာအေလးအနက္မထားရွိဘဲယားတတ္ေသာနားလွ်င္မိမိတတ္မက္သည္အတိုင္းအမ်ားေသာအားျဖင့္ ဒ႑ာရီစကားမ်ားေနာက္သို့ လိုက္၍ေမ့ေမာေနၾကသည္။ဘုရားသခင္၏တံဆိပ္ခပ္ျခင္းအေၾကာင္းနွင့္ဆိုင္၍ ဘုရားသခင္ထံသို့ဆုေတာင္းျခင္းအားထိုအမႈအရားမ်ား နားလည္ေစရန္ဆုေတာင္း၍ဘုရားသခင္အားစိတ္ဝိညာဥ္အားအပ္နံရမည္။
၁။အဘယ္သို့အားျဖင့္ဘုရားသခင္ဤေလာက္ဖ်က္စီဘို့ အခ်ိန္ကာလေရႊ့ဆိုင္းေတာ္မူသနည္း
ထုိေနာက္မွေျမႀကီး၊ပင္လယ္၊သစ္ပင္မ်ားတို႔၌ေလမလာ ေစျခင္းငွါ၊ေကာင္းကင္တမန္ေလးပါးတို႔သည္ေျမ၏ေလးမ်က္ႏွာေလတို႔ကိုကိုင္၍၊ ေျမေလးမ်က္ႏွာ၌ရပ္ေနသည္ကိုငါျမင္၏။အသက္ရွင္ေတာ္မူေသာ ဘုရားသခင္၏တံဆိပ္ပါေသာေကာင္းကင္တမန္တပါးသည္ အေရွ႔မ်က္ႏွာကတတ္လာသည္ကိုငါျမင္၏။သူသည္လည္းေျမႏွင့္ပင္လယ္ကုိညွဥ္းဆဲရေသာအခြင့္ရွိေသာ ေကာင္းကင္တမန္ေလးပါးကိုအသံလႊင့္၍၊ငါတို႔ဘုရားသခင္၏ကြၽန္တို႔ကို နဖူး၌တံဆိပ္မခတ္မည္တိုင္ေအာင္၊ေျမ၊ပင္လယ္၊သစ္ပင္တို႔ကို မညွဥ္းဆဲပါႏွင့္ ဟုႀကီးေသာအသံႏွင့္ ေၾကြးေၾကာ္ ေလ၏။ ဗ်ာဒိတ္က်မ္း ၇း၁-၃
မွတ္ခ်က္။ဘုရားသခင္၏ လူမ်ိူးတို့သည္ နဖူး၌ တံဆိပ္မခပ္မွီ ဘုရားသခင္၏လူမ်ိူးတို့အားေလးသည္ေလာကီနိုင္ငံဖ်က္စီးျခင္းပေရာဖက္ျပုခ်က္တို့၌ေလသည္အဘယ္သို့အားျဖင့္ပံုေဆာင္သနည္း။အေျဖ
ေျမႀကီးစြန္းတိုင္ေအာင္အသံႏွံ႔ျပားလိမ့္မည္။ထာဝရဘုရားသည္လူအမ်ဳိးမ်ဳိးတို႔ႏွင့္တရားေတြ႔စရာအေၾကာင္းရွိ၍၊ခပ္သိမ္းေသာသတၱဝါတို႔ကိုအမႈလုပ္ေတာ္မူမည္။ဆိုးေသာသူတို႔ကိုထားႏွင့္ကြပ္မ်က္ေစျခင္းငွါအပ္ေတာ္မူမည္ဟု ထာဝရဘုရားမိန္႔ေတာ္မူ၏။ေကာင္းကင္ဗိုလ္ေျခအရွင္ထာဝရဘုရားမိန္႔ေတာ္မူသည္ကား၊
ေဘးသည္တျပည္မွတျပည္သို႔ကူးသြားလိမ့္မည္။ေျမႀကီးအစြန္းအနားတို႔မွ ျပင္းစြာေသာေလေဘြသည္ထလိမ့္မည္။ထုိအခါထာဝရဘုရားကြပ္မ်က္ ေတာ္မူျခင္းကုိရေသာသူတို႔သည္ ေျမႀကီးတဘက္မွတဘက္တုိင္
ေအာင္ ႏွံ႔ျပားၾကလိမ့္မည္။ သူတို႔ကုိမျမည္တမ္းရ။ မစုမပံုရ။ မသၿဂႋဳဟ္ရ။ ေျမေပၚမွာမစင္ကဲ့သုိ႔ျဖစ္ၾကလိမ့္မည္။ေယရမိယအနာဂတိၱက်မ္း ၂၅း၃၁-၃၃
မွတ္ခ်က္။ သမၼာက်မ္းစာ၌ ပေရာဖက္ျပုခ်က္တို့ ေလးဆိုေသာအနက္အဓိပၸါယ္မ်ားမွာစစ္ျဖစ္ျခင္းစစ္တိုက္ျခင္းတို့ကို ပံုေဆာင္ျခင္းျဖစ္သည္သမၼာက်မ္းစာ၌ေဖာ္ျပခ်က္မ်ားတြင္ စစ္ပြဲမ်ားေၾကာင္အေလာင္မ်ားကိုျမုတ္နံမည့္သူတဦးတေယာက္မွမရွိဘူးလို့ ဆိုလိုျခင္းျဖစ္သည္။အရပ္ေလးမ်က္ႏွာတို႔ကေလေလးမ်ိဳးကို
ဧဒံျပည္သို႔ငါေဆာင္ခဲ့မည္။ထိုေလတို႔ေရွ႕မွာျပည္သားမ်ားကိုငါလႊင့္မည္၊၊ထိုသို႔ႏွင္ထုတ္ေသာဧလံျပည္သား
မေရာက္ေသာတိုင္းႏိုင္ငံတခုမွ်မရွိရ။ဧလံျပည္သားတို႔ကိုရန္သူတိုု႔ေရွ႕မွာ၎၊သူတို႔အသက္ကိုရွာေသာလူတို႔ေရွ႕မွာ၎ငါေၾကာက္လန္႔ ေစ၍ျပင္းစြာေသာငါ၏ေရွ႕မွာငါ၏အမ်က္တည္းဟူေသာ ေဘးဥပဒ္တို႔အေပၚသို႔ေရာက္ေစမည္၊သူတုိ႔ကိုမဖ်က္ဆီးမွီတိုင္အာင္သူတို႔ေနာက္သို႔ထားကိုလႊတ္လိုက္မည္ဟုထာဝရဘုရားမိန္႔ေတာ္မူ၏၊ေယရမိယအနာဂတိၱိက်မ္း၄၉း၃၆-၃၇
၂။ဘုရားသခင္၏ သိတင္းစကား တံဆိပ္ခပ္ျခင္း ထိုသိတင္းစကားေတာ္သည္ အေလာကီနိုင္ငံအရပ္ရပ္ သို့ ေဟာေျပာရမည္ေလာ့။
မိုဃ္းတိမ္ေပၚမွာ ထိုင္ေသာသူသည္ မိမိတံစဥ္ကို ေျမႀကီး၌သြင္း၍ ေျမႀကီး၏စပါးကို ရိတ္ေတာ္မူ၏။ဗ်ာဒိတ္က်မ္း ၁၄း၆
မွတ္ခ်က္။ကၽြန္ေတာ္တို့သည္ဘုရားသခင္၏၊အမွတ္တံဆိပ္ကိုေလာကီသားအေပါင္းတို့ ေတြ့ျမင္ရၾကသည္သို့ ကၽြန္ပ္တို့ဘုရားသခင္၏ သားသမီးတို့ပင္အလြန္အမတန္မွအေရးၾကီးလွေပသည္ ေယရႈခရစ္ေတာ္ဒုတိယအၾကိမ္း ခရစ္ေတာ္ၾကြမလာမွီ ကၽြန္ပ္တို့ကို သမၼာက်မ္းစာ ဘုရားသခင္ႏႈတ္ထြက္တရားေတာ္မွ၌ ေတြ့ရွိနားလည္ရေပလိမ့္မည္။ တံဆိပ္ခပ္ျခင္း တံဆိပ္ တံတိပ္အမွတ္အသားအသံုးျပုျခင္း၌တူညီေပးလိမ္မည္
ေကာင္းကင္သံုးပါးတို့၏ သိတင္းစကား ေလာကီနိုင္ငံအရပ္ရပ္တို့၌ထိုသိတင္းစကားကိုေဟာေျပာရလိမ္မည္ ။အေျဖ။အေရဖ်ားလွီးျခင္းကိုမခံဘဲယံုၾကည္ေသာသူတို႔သည္ ေျဖာင့္မတ္ျခင္းရွိသည္ဟုမွတ္စရာအေၾကာင္းရွိေစျခင္းငွါ၊ ေရာမၾသဝါဒစာ ၄း၁၁
ထာဝရဘုရားကေယရုရွလင္ၿမိဳ႔အလယ္၌ေရွာက္သြားေလာ့။ ၿမိဳ႔ထဲ၌ ျပဳသမွ်ေသာစက္ဆုပ္ရြံ႕ရွာဘြယ္အမႈတို႔ေၾကာင့္၊ ညည္းတြားငိုေၾကြးေသာသူတို႔၏နဖူးကိုထိုးမွတ္ေလာ့ဟူ၍င္း၊ ေယဇေက်လအနာဂတၱိက်မ္း၉း၄
အသက္ရွင္ေတာ္မူေသာဘုရားသခင္၏တံဆိပ္ပါေသာေကာင္းကင္တမန္ တပါးသည္အေရွ႔မ်က္ႏွာကတတ္လာသည္ကိုငါျမင္၏။သူသည္လည္းေျမႏွင့္ပင္လယ္ကုိညွဥ္းဆဲရေသာအခြင့္ရွိေသာ ေကာင္းကင္တမန္ေလးပါးကိုအသံလႊင့္၍၊ငါတို႔ဘုရားသခင္၏ကြၽန္တို႔ကို နဖူး၌တံဆိပ္မခတ္မည္တိုင္ေအာင္၊ေျမ၊ပင္လယ္၊သစ္ပင္တို႔ကို မညွဥ္းဆဲပါႏွင့္ဟုႀကီးေသာအသံႏွင့္ေၾကြးေၾကာ္ေလ၏။ဗ်ာဒတ္က်မ္း ၇း၂-၃
၃။ ဓမၼာသစ္က်မ္း ၌ တံဆိပိခပ္ျခင္း၏ ပံုေဆာင္ျခင္း အေျဖ။ ေရာမၾသဝါဒစာ ၄း၁၁
အေရဖ်ားလွီးျခင္း ကိုမခံဘဲ ယံုၾကည္ေသာသူ တို႔သည္ ေျဖာင့္မတ္ျခင္းရွိသည္ဟု မွတ္စရာအေၾကာင္း ရွိေစျခင္းငွါ၊အေျဖ။ ဗ်ာဒတ္က်မ္း ၇း၂-၃
အသက္ရွင္ေတာ္မူေသာဘုရားသခင္၏တံဆိပ္ပါေသာေကာင္းကင္တမန္ တပါးသည္အေရွ႔မ်က္ႏွာကတတ္လာသည္ကိုငါျမင္၏။သူသည္လည္းေျမႏွင့္ပင္လယ္ကုိညွဥ္းဆဲရေသာအခြင့္ရွိေသာ ေကာင္းကင္တမန္ေလးပါးကိုအသံလႊင့္၍၊ငါတို႔ဘုရားသခင္၏ကြၽန္တို႔ကို နဖူး၌ တံဆိပ္မခတ္မည္တိုင္ေအာင္၊ေျမ၊ပင္လယ္၊သစ္ပင္တို႔ကို မညွဥ္းဆဲပါႏွင့္ဟုႀကီးေသာအသံႏွင့္ေၾကြးေၾကာ္ေလ၏။
ေရြးႏႈတ္ျခင္းေန႔ရက္တိုင္ေအာင္သင္တို႔ကိုတံဆိပ္ခတ္ေတာ္မူေသာ ဘုရားသခင္၏သန္႔ရွင္းေသာဝိညာဥ္ေတာ္ကိုစိတ္မနာ ေစၾကႏွင့္။ဧဖက္ၾသဝါဒစာ၄း၃၀
ထာဝရဘုရားကေယရုရွလင္ၿမိဳ႔အလယ္၌ေရွာက္သြားေလာ့။ ၿမိဳ႔ထဲ၌ျပဳသမွ်ေသာစက္ဆုပ္ရြံ႕ရွာဘြယ္အမႈတို႔ေၾကာင့္၊ ညည္းတြားငိုေၾကြးေသာသူတို႔၏နဖူးကိုထိုးမွတ္ေလာ့ဟူ၍င္း၊ ေယဇေက်လအနာဂတၱိက်မ္း
မွတ္ခ်က္။ဘုရားသခင္၌သစၥာရွိျခင္း။ဘုရားသခင္ကၽြန္တိုသည္ ဘုရားသခင္၌တစံုခုကိုခံယူျခင္း၊တံဆိပ္ခပ္ျခင္းဗ်ာဒိတ္က်မ္းအတြင္ ဘုရားသခင္၏အုပ္ခ်ူပ္ျခင္းနွင့္ဘုရားသခင္နွစ္သက္ေတာ္မူေသာအရာတစံု
တခုခု ျဖစ္သည္
၄။ေလာကီရွင္ဘုရင္တို့၏။အမွတ္တံဆိပ္အဘယ္သို့ျဖစ္သနည္း
ေလာကီအရွင္ဘုရင္တို့အမွတ္တံဆိပ္လာကီအရွင္ဘုရင္တို့အုပ္ခ်ုပ္ျခင္းတန္ခိုးအာဏာေသာ၎ ေလာကီဘုရင္တပါးပါးကေသာ္၎သူ၏။အုပ္ခ်ုပ္ျခင္း၏ အမွတ္တံဆိပ္လကၡဏာတခုျဖစ္သည္ သားရဲ၏အမွတ္တံဆိပ္ တႏွဂၤေႏြေန့ ပထေမေန့ ပါပ၏ အမွတ္တံဆိပ္၆၆၆
၅။ထိုသို့ဘုရားသခင္ မွတ္တံဆိပ္ ပညတ္ေတာ္တရား သမၼာက်မ္းစာ၌ပါရွိေသာပညတ္တရားပင္ျဖစ္သည္
ဥပုသ္ေန႔ကိုသန္႔ရွင္းေစျခင္းငွါ၊ထုိေန႔ရက္ကိုေအာက္ေမ့ေလာ့။ ေျခာက္ရက္ပတ္လံုးအလုပ္မ်ဳိးကိုၾကိဳးစား၍လုပ္ေဆာင္ေလာ့။
သတၱမေန႔ရက္သည္သင္၏ဘုရားသခင္ထာဝရဘုရား၏ ဥပုသ္ေန႔ျဖစ္၏။ထိုေန႔၌သင္မွစ၍သင္၏သားသမီး၊ကြၽန္ေယာက္်ား မိန္းမ၊တိရစာၦန္။သင္၏တံခါးအတြင္း၌ေနေသာဧည့္သည္ အာဂႏၱဳသည္အလုပ္မလုပ္ရ။အေၾကာင္းမူကား၊ထာဝရဘုရားသည္မိုဃ္းေကာင္းကင္၊ ေျမႀကီး၊ သမုဒၵရာ၊အရပ္ရပ္၌ရွိသမွ်တို႔ကိုေျခာက္ရက္ တြင္ဖန္ဆင္း၍သတၱမေနရက္၌ျငိမ္ဝပ္စြာေနေတာ္မူ၏။ ထုိေၾကာင့္ ထာဝရဘုရားသည္သတၱမေန႔ရက္ကို ေကာင္းႀကီးေပး၍သန္႔ရွင္းေစေတာ္မူ၏။ထြက္ေျမာက္ရာက်မ္း၂၀း၈၁၁
ဘုရားသခင္၏အမွတ္တံဆိပ္ပညတ္ေတာ္စတၳဳပညတ္ သတၳမေန့ ဥပုသ္ေန့ စေနေန့
မွတ္ခ်က္။ ေျမႀကီးေပၚမွာေနေသာသူတည္း ဟူေသာ အသီးအသီးဘာသာစကားကို ေျပာေသာ လူအမ်ိဳး အႏႊယ္ ခပ္္သိန္းတို႔အား ထာဝရဧဝံေဂလိတရားကို ေဟာရေသာ ေကာင္းကင္တမန္တပါးက၊ ၇ ဘုရား သခင္ကို ေၾကာက္ရြံ႔၍ ခ်ီးမြမ္းၾကေလာ့၊ တရားစီရင္ေတာ္မူေသာအခ်ိန္ ေရာက္လာၿပီ။ ေကာင္းကင္၊ ေျမႀကီး၊ သမုဒၵရာႏွင့္ စမ္းေရတြင္းတို႔ကို ဖန္ဆင္းေတာ္မူေသာ အရွင္ကိုကိုးကြယ္ၾကေလာ့ဟု ဗ်ာဒိတ္က်မ္း ၁၄း၆-၇ ၌ေဖာ္ျပခ်က္မွာဖန္ဆင္းအရွင္။
(က)ရာထူ ဘုရား ဖန္ဆင္းအရွင္
၆။ဘုရားသခင္၏အမွတ္တံဆိပ္တိၾကစြာမွန္စြာအဘယ္သိုအရာျဖစ္သနည္း
အေျဖ။ထိုသို႔ေစာင့္လွ်င္၊ငါႏွင့္ဣသေရလအမ်ိဳးသားစပ္ၾကား၌ ထာဝရလကၡဏာသက္ေသျဖစ္လိမ့္မည္။အေၾကာင္းမူကား ထာဝရဘုရား သည္ မိုဃ္းေကာင္းကင္ႏွင့္ ေျမႀကီးကို ေျခာက္ရက္တြင္ဖန္ဆင္း၍၊ သတၱမေန႔ရက္၌ ၿငိမ္ဝပ္စြာေနလ်က္၊ အားျဖည့္ေတာ္မူသည္ဟု ေမာေရွအား မိန္႔ေတာ္မူ၏။ထြက္ေျမာက္က်မ္း ၃၁း၁၇
ထိုမွတပါး ငါထာဝရဘုရား သည္ သူတို႔ကို သန္႔ရွင္းေစသည္ဟု သူတို႔သည္ သိမည္အေၾကာင္း၊ ငါႏွင့္သူတို႔စပ္ၾကားမွာလကၡဏာသက္ေသျခင္းေစျခင္းငွါ၊ ငါ၏ဥပုသ္ေန႔တို႔ကိုငါခန္႔ထား၏။ေယဇေက်လအနာဂတၱိက်မ္း ၂၀း၁၂
အသက္ၾကီးေသာသူနွစ္ဆယ္ေလးပါးတို့သည္ပလႅင္ေပၚမွာထိုင္၍၊ကမၻာအဆက္ဆက္အသက္ရွင္ေတာ္မူေသာသူကိုကိုးကြယ္လ်က္၊အိုထာဝရဘုရား၊ကိုယ္ေတာ္သည္ခပ္သိမ္းေသာအရာတို႔ကိုဖန္ဆင္းေတာ္မူၿပီ။ထိုအရာ
တို႔သည္အလိုေတာ္ေၾကာင့္ျဖစ္၍ဖန္ဆင္းလ်က္ရွိၾကပါ၏။ထိုေၾကာင့္၊ကိုယ္ေတာ္သည္ဘုန္းအသေရတန္ခိုးေတာ္ကိုခံစားထိုက္ေတာ္မူ၏ဟုေလွ်ာက္ဆို၍၊ပလႅင္ေတာ္ေရွ႔၌မိမိတို႔သရဖူမ်ားကိုခ်ထားၾက၏။ဗ်ာဒိတ္က်မ္း၄း၁၀-၁၁
မွတ္ခ်က္။ဘုရားသခင္၏ဘြဲနာမေတာ္သည္ ဖန္ဆင္းအရွင္ဘုရားသခင္သည္ဖန္ဆင္းျပီးေသာေန့၌အမွတ္
ထိုသို႔ေကာင္းကင္ေျမႀကီးႏွင့္တကြ၊ခပ္သိမ္းေသာတန္ဆာတို႔သည္ ၿပီးစီးလ်က္ရွိၾက၏။ သတၱမေန႔ရက္ ေရာက္လွ်င္၊ ဘုရားသခင္သည္ဖန္ဆင္းေသာအမႈကိုလက္စသတ္ေတာ္မူခဲ့ၿပီးသည္ျဖစ္၍၊ ဖန္ဆင္းသမွ်ေသာအမႈအရာတို႔သည္ျပီးစီးျပီးမွ၊ထိုသတၱမေန႔၌ ၿငိမ္ဝပ္စြာေနေတာ္မူ၏။ထိုသတၱမေန႔ကိုဘုရားသခင္သည္ ေကာင္းႀကီးေပး၍သန္႔ရွင္းေစေတာ္မူ၏။အေၾကာင္းမူကား၊ဖန္ဆင္းျပဳျပင္ေတာ္
မူေသာ အမႈအရာအလံုးစံုတို႔သည္ျပီးစီးေသာေၾကာင့္၊ ထိုေန႔ရက္၌ျငိမ္ဝပ္စြာေနေတာ္မူ၏။အေၾကာင္းမူကား၊ ထာဝရဘုရားသည္မိုဃ္းေကာင္းကင္၊ေျမႀကီး၊သမုဒၵရာ၊ အရပ္ရပ္၌ရွိသမွ်တို႔ကိုေျခာက္ရက္တြင္ဖန္ဆင္း၍သတၱမေနရက္၌ ၿငိမ္ဝပ္စြာေနေတာ္မူ၏။ထုိေၾကာင့္ထာဝရဘုရားသည္ သတၱမေန႔ရက္ကိုေကာင္းႀကီးေပး၍သန္႔ရွင္းေစေတာ္မူ၏။
ဧဝံေဂလိတရားကိုေဟာရေသာေကာင္းတပါး၏သတိင္စကား
ေျမႀကီးေပၚမွာေနေသာသူတည္းဟူေသာအသီးအသီးဘာသာစကားကို ေျပာေသာလူအမ်ိဳးအႏႊယ္ခပ္္သိန္းတို႔အားထာဝရဧဝံေဂလိတရားကို ေဟာရေသာေကာင္းကင္တမန္တပါးက၊ဘုရားသခင္ကို ေၾကာက္ရြံ႔၍ခ်ီးမြမ္းၾကေလာ့၊တရားစီရင္ေတာ္မူေသာအခ်ိန္ ေရာက္လာၿပီ။ေကာင္းကင္၊ေျမႀကီး၊သမုဒၵရာႏွင့္စမ္းေရတြင္းတို႔ကို
ဖန္ဆင္းေတာ္မူေသာ အရွင္ကိုကိုးကြယ္ၾကေလာ့ဟု ႀကီးေသာအသံႏွင့္ ေျပာဆို၍ ေကာင္းကင္အလယ္၌ ပ်ံဝဲလ်က္ရွိသည္ကိုငါျမင္၏။သို႔ျဖစ္၍ဣသေရလအမ်ိဳးသားအစဥ္အဆက္တို႔သည္၊ထာဝရပဋိိညာဥ္ျဖစ္ေစျခင္းငွါ၊ဥပုသ္ေန႔ရက္အစဥ္အတိုင္းဥပုသ္ေစာင့္ရၾကမည္။ထိုသို႔ေစာင့္လွ်င္၊ငါႏွင့္ဣသေရလအမ်ိဳးသားစပ္ၾကား၌ထာဝရလကၡဏာသက္ေသ ျဖစ္လိမ့္မည္။အေၾကာင္းမူကား ထာဝရဘုရားသည္မိုဃ္းေကာင္းကင္ႏွင့္ ေျမႀကီးကို ေျခာက္ရက္တြင္ဖန္ဆင္း၍၊သတၱမေန႔ရက္၌ၿငိမ္ဝပ္စြာေနလ်က္၊
အားျဖည့္ေတာ္မူသည္ဟု ေမာေရွအား မိန္႔ေတာ္မူ၏။
၇။ဘုရားသခင္၏ အမွတ္တံဆိပ္လူသားအေေယာက္စီတိုင္းအေပၚအဘယ္သု့အခ်ိန္ကာလျဖစ္မည္သနည္း
ငါတို႔ဘုရားသခင္၏ကြၽန္တို႔ကို နဖူး၌ တံဆိပ္မခတ္မည္တိုင္ေအာင္၊ ေျမ၊ ပင္လယ္၊ သစ္ပင္တို႔ကို မညွဥ္းဆဲပါႏွင့္ ဟုႀကီးေသာအသံႏွင့္ ေၾကြးေၾကာ္ ေလ၏။ ဗ်ာဒိတ္က်မ္း ၇း၄
ငါတို႔သခင္ေယရႈခရစ္အားျဖင့္ကယ္လႊတ္ေတာ္မူေသာဘုရားသခင္၏ေက်းဇူးေတာ္ႀကီးလွေပ၏။ထုိသို႔စိတ္ဝိညာဥ္အားျဖင့္ဘုရားသခင္၏တရားေတာ္အလိုသို႔၎၊ဇာတိပကတိအားျဖင့္အျပစ္တရားအလုိသို႔၎၊ငါလိုက္တတ္၏။
မွတ္ခ်က္။နဖူ၌.ပံုေဆာင္ျခင္း၏.အနက္အဓိပၸါယ္.စဥ္းစားတတ္ေသာဥာဏ္ရွိျခင္း၊ဘုရားသခင္၏အလိုေတာ္ကၽြန္ပ္တို့ ဘုရားသခင္၏ တမန္ေတာ္ဟူ၍ေသာ္၎ဘုရားသခင္ကိုယံုၾကည္သူဟူ၍ ေသာ္၎.ဘုရားသခင္၏ ပညတ္ေတာ္ စတၳုပညတ္ျဖစ္ေသာ သတၳမေန့ ဘုရားသခင္၏ ဥပုသ္ေန့ ထိုေန့ လက္ခံ၍ ေစာင့္ေရွာက္ရမည္။
၈။ဘုရားသခင္၏ သန့္ရွင္ေသာ ဥပုသ္ေတာ္ေန့ထိုသို႔ ေကာင္းကင္ေျမႀကီးႏွင့္တကြ၊ ခပ္သိမ္းေသာ တန္ဆာတို႔သည္ ၿပီးစီးလ်က္ရွိၾက၏။ သတၱမေန႔ရက္ေရာက္လွ်င္၊ဘုရားသခင္သည္ဖန္ဆင္းေသာအမႈကိုလက္စသတ္ေတာ္မူခဲ့ၿပီးသည္ျဖစ္၍၊ဖန္ဆင္းသမွ်ေသာ အမႈအရာတို႔သည္ ၿပီးစီး ၿပီးမွ၊ ထိုသတၱမေန႔၌ ၿငိမ္ဝပ္စြာေနေတာ္မူ၏။
ထိုသတၱမေန႔ကိုဘုရားသခင္သည္ ေကာင္းႀကီးေပး၍သန္႔ရွင္းေစ ေတာ္မူ၏။အေၾကာင္းမူကား၊ဖန္ဆင္းျပဳျပင္ေတာ္မူေသာအမႈအရာအလံုးစံုတို႔သည္ ၿပီးစီးေသာေၾကာင့္၊ ထိုေန႔ရက္၌ ၿငိမ္ဝပ္စြာေနေတာ္မူ၏။
ဤအေၾကာင္းအရာကား၊ထာဝရအရွင္ဘုရားသခင္ ေကာင္းကင္ႏွင့္ ေျမႀကီးကိုဖန္ဆင္းေတာ္မူေသာ ေန႔၊ ဖန္ဆင္းရာကာလ၌ ေကာင္းကင္ႏွင့္ေျမႀကီး၏ မူလအတၳဳပၸတၱိေပတည္းကမၻာဦးက်မ္း ၂း၁-၄
မွတ္ခ်က္။ ထာဝရ ဘုရားသခင္သည္ ေျခာက္အတြင္း ဖန္ဆင္း သတၳမေန့ ခုနွစ္ရက္ေျမာက္ေသာေန့၌ထာဝရဘုရားသခင္ေကာင္းၾကီးေပး၍သန့္ရွင္ေသာေန့ ျငိမ္ဝပ္ရေသာေန့ျခစ္သည္
၉။ဘုရားသခင္၏ ဥပုသ္ေန့ အဘယ္သို့ရွိသနည္း
(က)သတၳမေန့ အသင္၏ဘုရားသခင္၏ -------သတၱမေန႔ရက္သည္သင္၏ဘုရားသခင္ထာဝရဘုရား၏ ဥပုသ္ေန႔ျဖစ္၏(ခ)သင္မွစ၍သင္၏သားသမီး၊ကြၽန္ေယာက္်ား မိန္းမ၊တိရစာၦန္။သင္၏တံခါးအတြင္း၌ေနေသာဧည့္သည္ အာဂႏၱဳသည္ အလုပ္မလုပ္ရ
(ဂ)ထာဝရဘုရားသည္ မိုဃ္းေကာင္းကင္၊ ေျမႀကီး၊ သမုဒၵရာ၊ အရပ္ရပ္၌ ရွိသမွ်တို႔ကို ေျခာက္ရက္ တြင္ ဖန္ဆင္း၍ သတၱမေနရက္၌ ၿငိမ္ဝပ္စြာေနေတာ္မူ၏။
(ဃ) ေျမႀကီးေပၚမွာေနေသာသူတည္း ဟူေသာ အသီးအသီးဘာသာစကားကို ေျပာေသာ လူအမ်ိဳး အႏႊယ္ ခပ္္သိန္းတို႔အားထာဝရဧဝံေဂလိတရားကို ေဟာရေသာေကာင္းကင္တမန္တပါးက၊ဘုရားသခင္ကို ေၾကာက္ရြံ႔၍ခ်ီးမြမ္းၾကေလာ့၊(င)တရားစီရင္ေတာ္မူေသာအခ်ိန္ ေရာက္လာၿပီ။ ေကာင္းကင္၊ ေျမႀကီး၊ သမုဒၵရာႏွင့္ စမ္းေရတြင္းတို႔ကို ဖန္ဆင္းေတာ္မူေသာ အရွင္ကိုကိုးကြယ္ၾကေလာ့ဟု ႀကီးေသာအသံႏွင့္ ေျပာဆို၍ ေကာင္းကင္အလယ္၌ ပ်ံဝဲလ်က္ ရွိသည္ကို ငါျမင္၏။တရာက္မွာ အဘယ္န နာရီရွိလဲ ၂၄ နာရီ အဘယ္အခိ်န္က စတြက္လဲ ည ၁၂နာရွိလား သမၼာက်မ္းစာအဘယ္စတြက္လဲ ေအေျဖ။
အလင္းကို ေန႔ဟူေသာအမည္ျဖင့္၎၊ ေမွာင္မိုက္ကိုညဥ့္ဟူေသာအမည္ျဖင့္၎၊ ေခၚေဝၚသမုတ္ေတာ္မူ၍၊ ညဦးႏွင့္နံနက္သည္ ပဌမေန႔ရက္ျဖစ္ေလ၏။ဥပုသ္ေန႔လြန္၍ခုနစ္ရက္တြင္ ပဌမေန႔ရက္မိုဃ္းလင္းအံ့ဆဲဆဲအခ်ိန္၌၊မာဂဒလမာရိႏွင့္အျခားေသာမာရိသည္ သခ်ႋဳင္းေတာ္ကို အၾကည့္အရႈသြားၾက၏။
အေလာင္းေတာ္ကိုခ်၍ ပိတ္ေခ်ာႏွင့္ပတ္ရစ္ၿပီးလွ်င္၊ တေယာက္ကိုမွ်၏မသၿဂႋဳဟ္ဘူးေသာေက်ာက္သခၤ်ဳိင္းတြင္း၌ ထားေလ၏။ ထုိေန႔ကားအဘိတ္ေန႔ျဖစ္၍ ဥပုသ္ေန႔ အခ်ိန္နီးသတည္း။ဂါလိလဲျပည္ကကုိယ္ေတာ္ႏွင့္အတူ လာေသာ မိန္းမမ်ားသည္သခၤ်ဳိင္းေတာ္ကို၎၊ အေလာင္းေတာ္ကိုအဘယ္သို႔ထားသည္ကို၎ အၾကည့္အရႈလုိက္လာၾက၏။ထုိေနာက္မွျပန္သြားၿပီးလွ်င္ ဆီေမႊးႏွင့္ နံ႔သာမ်ဳိးကိုျပင္ဆင္၍ပညတ္ေတာ္အတိုင္း ဥပုသ္ေန႔၌ အလုပ္မလုပ္ဘဲေနၾက၏။
၁၀။ဘုရားသခင္၏ သတၳမေန့ သည္အသင္အတြက္ ဘုရားသခင္ အဘယ္သို့ျပုသနည္း
(က)ထိုသို႔ ေကာင္းကင္ေျမႀကီးႏွင့္တကြ၊ ခပ္သိမ္းေသာ တန္ဆာတို႔သည္ ၿပီးစီးလ်က္ရွိၾက၏။ (ခ)သတၱမေန႔ရက္ေရာက္လွ်င္၊ဘုရားသခင္သည္ဖန္ဆင္းေသာအမႈကိုလက္စသတ္ေတာ္မူခဲ့ၿပီးသည္ျဖစ္၍၊
(ဂ)ဖန္ဆင္းသမွ်ေသာ အမႈအရာတို႔သည္ ၿပီးစီး ၿပီးမွ၊ ထိုသတၱမေန႔၌ ၿငိမ္ဝပ္စြာေနေတာ္မူ၏။(ဃ)ထိုသတၱမေန႔ကိုဘုရားသခင္သည္ေကာင္းႀကီးေပး၍ သန္႔ရွင္းေစေတာ္မူ၏။(င)အေၾကာင္းမူကား၊ဖန္ဆင္းျပဳျပင္ေတာ္မူေသာအမႈအရာအလံုးစံုတို႔သည္ၿပီးစီးေသာေၾကာင့္၊ထိုေန႔ရက္၌ၿငိမ္ဝပ္စြာေနေတာ္မူ၏။(စ)ဤအေၾကာင္းအရာကား၊ထာဝရအရွင္ဘုရားသခင္ ေကာင္းကင္ႏွင့္ ေျမႀကီးကိုဖန္ဆင္းေတာ္မူေသာ ေန႔၊(ဆ) ဖန္ဆင္းရာကာလ၌ ေကာင္းကင္ႏွင့္ေျမႀကီး၏ မူလအတၳဳပၸတၱိေပတည္း
၁၁။ဘုရားသခင္သည္ေကာင္းၾကီးေပး၍ထိုေန့၌အဘယ္မွ်ပတ္လံုးတည္ရွိေတာ္မူသနည္း
သို႔ျဖစ္၍ကိုယ္ေတာ္ကြၽန္၏အမ်ိဳးအႏႊယ္သည္ေရွွ႔ေတာ္၌ အစဥ္အၿမဲတည္ပါမည္အေၾကာင္းေကာင္းႀကီးေပးျခင္းငွါ ႏူးညြတ္ေသာစိတ္ ရွိေတာ္မူပါ။ အိုထာဝရဘုရား၊ ကိုယ္ေတာ္သည္ ေကာင္းႀကီးေပးေတာ္မူလွ်င္၊ ေကာင္းႀကီးမဂၤလာကိုအစဥ္အၿမဲခံရပါလိမ့္မည္ဟုဆုေတာင္းသတည္း။ရာဇဝင္ခ်ဳပ္ပဌမေစာင္၁၇း၂၇
၁၂။ဘုရားသခင္သည္ဥပုသ္ေန့အဘယ္သူ့အတြက္ဖန္ဆင္ေတာ္မူသည္း
ထိုမွတပါးဥပုသ္ေန႔သည္လူအဘို႔ျဖစ္၏။လူသည္ဥပုသ္ေန႔အဘို႔ျဖစ္သည္မဟုတ္။ သို႔ျဖစ္၍ လူသားသည္ ဥပုသ္ေန႔ကိုပင္အစိုးရသည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
၁၃။ထာဝရဘုရားသခင္သည္အဘယ္သို့အမိန့္ေတာ္ကိုေပးေတာ္မူသနည္း။
ဥပုသ္ေန႔ကိုသန္႔ရွင္းေစျခင္းငွါ၊ထုိေန႔ရက္ကိုေအာက္ေမ့ေလာ့။ေျခာက္ရက္ ပတ္လံုး အလုပ္မ်ဳိးကို ႀကိဳးစား၍လုပ္ေဆာင္ေလာ့။
သတၱမ ေန႔ရက္သည္ သင္၏ဘုရားသခင္ထာဝရဘုရား၏ ဥပုသ္ေန႔ျဖစ္၏။ ထိုေန႔၌ သင္မွစ၍ သင္၏သားသမီး၊ ကြၽန္ေယာက္်ား မိန္းမ၊ တိရစာၦန္။ သင္၏တံခါးအတြင္း၌ ေနေသာ ဧည့္သည္ အာဂႏၱဳသည္ အလုပ္မလုပ္ရ။
အေၾကာင္းမူကား၊ ထာဝရဘုရားသည္ မိုဃ္းေကာင္းကင္၊ ေျမႀကီး၊ သမုဒၵရာ၊ အရပ္ရပ္၌ ရွိသမွ်တို႔ကို ေျခာက္ရက္ တြင္ ဖန္ဆင္း၍ သတၱမေနရက္၌ ၿငိမ္ဝပ္စြာေနေတာ္မူ၏။ ထုိေၾကာင့္ ထာဝရဘုရားသည္ သတၱမေန႔ရက္ကို ေကာင္းႀကီးေပး၍ သန္႔ရွင္းေစေတာ္မူ၏။ထြက္ေျမာက္ရာက်မ္း ၂၀း၈-၁၁
၁၄။ဓမၼာသစ္က်မ္း၌ ဥပုသ္ေန့ ပညတ္ေတာ္ဆယ္ပါး၌ တပါး ပါးကိုပယ္ဖ်က္ျခင္းရွိသနည္း
ပညတၱိက်မ္း၌ အငယ္ဆံုးေသာ ဗိႏၾၶြဳတလံုးပ်က္စီးလြယ္သည္ထက္၊ ေကာင္းကင္ႏွင့္ေျမႀကီးပ်က္စီးလြယ္၏။ရွင္လုကာခရစ္ဝင္က်မ္း ၂း၁၆
ပညတၱိက်မ္း၊အနာဂတၱိက်မ္းမ်ားကိုဖ်က္ပယ္ျခင္းငွါငါလာသည္ဟုမထင္ၾကႏွင့္။ဖ်က္ပယ္ျခင္းငွါငါလာသည္
မဟုတ္။ ျပည့္စံုျခင္းငွါ ငါလာသည္တည္း။ငါအမွန္ဆိုသည္ကား၊ ေကာင္းကင္ႏွင့္ ေျမႀကီးမပ်က္စီးမွီ တိုင္ေအာင္၊ ပညတၱိက်မ္း၌ အငယ္ဆံုးေသာစာလံုး ဗိႏၶဳတလံုးမွ်ျပည့္စံုျခင္းသို႔ မေရာက္မီွမပ်က္စီးရ။ရွင္မ၍ဲခရစ္ဝင္က်မ္း ၅း၁၇-၁၈
အခ်င္းခ်င္းခ်စ္ျခင္းေမတၱာမွတပါးအဘယ္ေၾကြးမွ်မတင္ေစႏွင့္။သူတပါးကိုခ်စ္ေသာသူသည္အက်င့္တရားႏွင့္ျပည့္စံုၿပီ။အေၾကာင္းမူကား၊သူ႔မယားကိုမျပစ္မွားႏွင့္၊လူအသက္ကိုမသတ္ႏွင့္၊သူ႔ဥစၥာကိုမခိုးႏွင့္၊မမွန္ေသာသက္ေသကို မခံႏွင့္၊သူ႔ဥစၥာကိုတပ္မက္လိုခ်င္ေသာစိတ္မရွိေစႏွင့္ဟူေသာပညတ္မွစ၍အျခားေသာပညတ္ရွိသမွ်တုိ႔သည္၊
ကိုယ္ႏွင့္စပ္ဆိုင္ေသာသူကို ကိုယ္ႏွင့္အမွ်ခ်စ္ေလာ့ ဟူေသာ ပညတ္တခု၌ အပါအဝင္ ျဖစ္ၾက၏။
ခ်စ္ျခင္းေမတၱာရွိေသာသူသည္ ကိုယ္ႏွင့္စပ္ဆိုင္ေသာသူ၏ အက်ိဳးကိုမဖ်က္ဆီးတတ္။ ထိုေၾကာင့္၊ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာသည္ အက်င့္တရားျပည့္စံုရာ ျဖစ္သတည္း။ေရာမၾသဝါဒစာ၁၃း၈-၁၀
၁၅။ေယရႈခရစ္ေတာ္နွင့္ တမန္ေတာ္ရွင္ေပါလု အဘယ္ေန့ ဥပုသ္ေစာင့္လဲ
ၾကီးပြါးေတာ္မူရာနာဇရက္ၿမိဳ႔သို႔ျပန္ေရာက္လွ်င္၊ ထံုးစံေတာ္ရွိသည္ အတိုင္း ဥပုသ္ေန႔၌တရားစရပ္ သို႔ဝင္၍ က်မ္းစာကုိဘတ္ရြတ္ျခင္းငွါထေတာ္မူ၏။ရွင္လုကာခရစ္ဝင္က်မ္း ၄း၁၆
ေပါလုသည္ မိမိထံုးစံရွိသည္အတုိင္း ထုိစရပ္သို႔ဝင္၍၊ ဥပုသ္ေန႔သံုးရက္တြင္ က်မ္းစာကိုအမွီျပဳ၍ ထုိသူတို႔ႏွင့္ ေဆြးေႏႊးႏွီးေႏွာသျဖင့္၊ တမန္ေတာ္ဝတၳဳ ၁၇း၂
(က)ေယရႈခရစ္ေတာ္ဘယ္ေန့လဲ ပထမေန့လား နွဂၤေႏြေန့လား သတၳမေန့ ဥပုသ္ေန့ လား ?
(ခ)တမန္ေတာ္ရွင္ေပါလုဘယ္ေန့လဲ ပထမေန့လား နွဂၤေႏြေန့လာ သတၳမေန့ ဥပုသ္ေန့ လား ?
၁၆။ကၽြန္ပ္ေယရႈခရစ္ေတာ္ သတၳမေန့ ဥပုသ္ေန့ ေစာင့္ထိန္းသည္သိရွိေနာက္ အဘယ္သို့ျပုမည္သနည္း
အေၾကာင္းမူကား၊ ထိုသို႔အလိုငွါ သင္တို႔ကိုေခၚေတာ္မူၿပီ၊ခရစ္ေတာ္သည္ငါတို႔အတြက္ခံေတာ္မူသည္ျဖစ္၍ေျခေတာ္ရာကို ေရွာက္လိုက္ေစျခင္းငွါ ပံုသက္ေသကိုထားေတာ္မူၿပီ။ ရွင္ေပတရုၾသဝါဒစာပဌမေစာင္၂း၂၁
(က)ေယရႈခရစ္ေတာ္ သတၳမေန့ ဥပုသ္ေန့ကိုေစာင့္ရင္လိုက္ ေစာင့္ေရာက္ပါ(ခ) ေယရႈခရစ္ေတာ္ ရွင္ျပန္ထေျမာက္ေန့ ကိုေျပာင္းလဲျခင္း သမၼာက်မ္းစာမွာရွိရင္လိုက္က်င့္ပါ
၁၇။ခရစ္ယာန္မဟုတ္ေသာ တပါးအမ်ိူးသားတို့သည္ ဥပုသ္ေန့ သတၳမေန့ဥပုသ္ေစာင့္ထိန္းျခင္းရွိသနည္း
လူမ်ားတို႔သည္ တရားစရပ္မွထြက္သြားၾကစဥ္၊ ထိုအေၾကာင္းအရာတို႔ကို မိမိတို႔အား ေနာက္ဥပုသ္ ေန႔၌ေဟာေျပာပါမည္အေၾကာင္း ေတာင္းပန္ၾက၏။ တမန္ေတာ္ဝတၳဳ ၁၃း၄၂
၁၈။ေယရႈခရစ္ေတာ္သည္ ရွင္ျပန္ထေျမာက္ျပီးေနာက္ သတၳမေန့ဥပုသ္ေစာင့္ေရွာက္ဘို့ရန္အၾကံစီရွိသနည္း။
သင္တို႔ေျပးရေသာအခ်ိန္သည္ ေဆာင္းကာလ၌မက်၊ ဥပုသ္ေန႔၌လည္းမက်မည္ အေၾကာင္း ဆုေတာင္းၾကေလာ့။ ရွင္မႆဲခရစ္ဝင္ ၂၄း၂၀
မွတ္ခ်က္။ေယရႈခရစ္ေတာ္ သည္တျပည့္မ်ား အထူသတိေပးအခ်က္ကိုေတြရွိရသည္ အသင္တို့ေျပးရကာလ၌ ဥပုသ္ေန့၌လည္းမၾကမည္အေၾကာင္း ဆုေတာင္ပါဟူ၍ အထူဘဲသတိေပးျခင္ျဖစ္သည္
၁၉။ဘုရားသခင္ ကၽြန္တို့သည္ ေယရႈကိုယံုၾကည္ျခင္းအားအဘယ္သို့ရွိၾကသနည္း
ဘုရားသခင္၏ ပညတ္တို႔ကို၎၊ ေယရႈ၏ယံုၾကည္ျခင္းကို၎၊ ေစာင့္ေရွာက္ေသာ သန္႔ရွင္းသူတို႔သည္ ဤအရာ၌သည္းခံစရာ အေၾကာင္းရွိ၏။ ဗ်ာဒိတ္က်မ္း ၁၄း ၁၂
နဂါးသည္ မိန္းမကိုအၿငိဳး ထား၏။ ဘုရားသခင္၏ ပညတ္ေတာ္တို႔ကိုက်င့္၍၊ ေယရႈ၏သက္ေသ ခံေတာ္မူခ်က္ကို စြဲလန္းေသာ သူတည္းဟူေသာ ထိုမိန္းမ၌ၾကြင္းေသာ အမ်ိဳးအႏႊယ္ကို စစ္တိုက္ျခင္းငွါသြား၏။ ဗ်ာဒိတိက်မ္း ၁၂း ၁၇
ဘုရားသခင္၏ပညတ္ေတာ္တို့သည္အဘယ္သို့ရွိသနည္း
ဥပုသ္ေန႔ကို သန္႔ရွင္းေစ ျခင္းငွါ၊ ထုိေန႔ရက္ကို ေအာက္ေမ့ေလာ့။
ေျခာက္ရက္ ပတ္လံုး အလုပ္မ်ဳိးကို ႀကိဳးစား၍ လုပ္ေဆာင္ေလာ့။
သတၱမ ေန႔ရက္သည္ သင္၏ဘုရားသခင္ထာဝရဘုရား၏ ဥပုသ္ေန႔ျဖစ္၏။ ထိုေန႔၌ သင္မွစ၍ သင္၏သားသမီး၊ ကြၽန္ေယာက္်ား မိန္းမ၊ တိရစာၦန္။ သင္၏တံခါးအတြင္း၌ ေနေသာ ဧည့္သည္ အာဂႏၱဳသည္ အလုပ္မလုပ္ရ။
အေၾကာင္းမူကား၊ ထာဝရဘုရားသည္ မိုဃ္းေကာင္းကင္၊ ေျမႀကီး၊ သမုဒၵရာ၊ အရပ္ရပ္၌ ရွိသမွ်တို႔ကို ေျခာက္ရက္ တြင္ ဖန္ဆင္း၍ သတၱမေနရက္၌ ၿငိမ္ဝပ္စြာေနေတာ္မူ၏။ ထုိေၾကာင့္ ထာဝရဘုရားသည္ သတၱမေန႔ရက္ကို ေကာင္းႀကီးေပး၍ သန္႔ရွင္းေစေတာ္မူ၏။ ထြက္ေျမာက္ရာက်မ္း ၂၀း၈-၁၁
၁၉။ပညတ္တရားေတာ္တို့အဘယ္သိ့အားျဖင့္လြန္က်ူးၾကသနည္း
ဒုစရုိက္ကို ျပဳေသာသူမည္သည္ကား၊ ပညတ္ေတာ္ကိုလြန္က်ဴး၏။ ဒုစရုိက္သည္ကား ပညတ္ေတာ္ ကိုလြန္ က်ဴးျခင္းျဖစ္သတည္း။ ရွင္ေယာဟန္ၾသဝါဒစာပဌမေစာင္ ၃း၄
အျပစ္တရား၏အခကား ေသျခင္းေပတည္း။ ဘုုရားသခင္ ေပးေတာ္မူေသာ ဆုေက်းဇူး ေတာ္ကား၊ ငါတို႔သခင္ ေယရႈခရစ္အားျဖင့္ ထာဝရအသက္ ေပတည္း။ေရာမၾသဝါဒစာ ၆း၂၃
၂၁။ဘုရားသခင္ အျပစ္တရားကိုအဘယ္သို့မိန့္ သနည္း
အသံမေလ်ာ့ဘဲ ေၾကြးေၾကာ္ေလာ့။ တံပုိးသံကဲ့သုိ႔ အသံကုိလႊင့္၍၊ ယာကုပ္အမ်ဳိးသားျဖစ္ေသာငါ၏ လူတုိ႔အား၊ သူတုိ႔ဒုစရုိက္အျပစ္ကုိ ေဘာ္ျပေလာ့။ ေဟရွာယအနာဂတိၱက်မ္း ၅၈း၁
သင္သည္လည္း ၿပိဳပ်က္ေသာၿမိဳ႔ရုိးကုိ ျပဳျပင္ေသာသူ၊ လူေနရာ လမ္းမ်ားကုိ ျပင္ဆင္ေသာသူဟူ၍ သမုတ္ျခင္းကုိခံရလိမ့္မည္။သင္သည္ဥပုသ္ေန႔ကို မရႈတ္ခ်။ ငါသန္႔ရွင္း ေသာေန႔မွာ ကုိယ္အလုိသူ႔မလိုက္၊ ဥပုသ္ေန႔ကုိ ေမြ႔ေလ်ာ္ရာေန႔၊ ထာဝရဘုရားအဘုိ႔ သန္႔ရွင္းေသာေန႔၊ ရုိေသဘြယ္ေသာ ေန႔ဟူ၍ေခၚသျဖင့္ ကုိယ္အမႈကုိမျပဳ၊ ကုိယ္အလုိသုိ႔မလုိက္၊ ကုိယ္စကားကုိမေျပာဘဲေန၍ ထုိေန႔ကုိ ရုိေသလွ်င္၊
ေဟရွာယအနာဂတိၱက်မ္း ၅၈း၁၃
၂၂းေကာင္းကင္သစ္နွင့္ေျမၾကီသစ္၌ ဥပုသ္ေစာင့္ဘို့ရွိေသးသနည္း
ငါဖန္ဆင္းေသာ ေကာင္းကင္သစ္ႏွင့္ ေျမႀကီးသစ္သည္ ငါ့ေရွ႔၌ တည္သကဲ့သို႔၊ သင္တို႔၏အမ်ိဳးအႏႊယ္ ႏွင့္ သင္တို႔၏ နာမသည္လည္း တည္ရလိမ့္မည္ဟု ထာဝရ ဘုရားမိန္႔ေတာ္မူ၏၊၊
လူသတၱဝါအေပါင္းတို႔သည္ငါ့ေရွ႔မွာကိုးကြယ္ျခင္းငွါလဆန္းေန႔ ႏွင့္ဥပုသ္ေန႔အစဥ္အတိုုင္းလာၾကလိမ့္မည္ဟု
ထာဝရဘုရား မိန္႔ေတာ္မူ၏၊၊ ေဟရွာယအနာဂတိၱက်မ္း ၆၆း၂၂-၂၃
၂၃။အဘယ္သို့အားျဖင့္ ဥပုသ္ေန့ရွိျခင္းျဖစ္သညန္း
ငါ့ကိုခ်စ္လွ်င္ငါပညတ္တို႔ကို ေစာင့္ေရွာက္ၾကေလာ့။ ငါသည္ခမည္းေတာ္ကိုေတာင္း၍၊ ရွင္ေယာဟန္ခရစ္ဝင္ ၁၄း၁၅
၂၄။ကၽြန္ပ္တို့သည္ ဖန္ဆင္းအရွင္ကိုအဘယ္သို့အားကၽြန္ပ္၏သခင္ဖန္ဆင္းအရွင္ဟူ၍သိရွိနိုင္မည္သနည္း
(က)ဥပုသ္ေန႔ကို သန္႔ရွင္းေစ ျခင္းငွါ၊ ထုိေန႔ရက္ကို ေအာက္ေမ့ေလာ့။ဥပုသ္ေန့ကိုအဘယ္ေၾကာင့္ေအာက္
ျခင္းရွိရမည္သနည္း။ ေျခာက္ရက္ ပတ္လံုး အလုပ္မ်ဳိးကို ႀကိဳးစား၍ လုပ္ေဆာင္ေလာ့။
(ခ)သတၱမ ေန႔ရက္သည္ သင္၏ဘုရားသခင္ထာဝရဘုရား၏ ဥပုသ္ေန႔ျဖစ္၏။အဘယ္သူ့ ဥပုသ္ေန့လဲ(ဂ)ထိုေန႔၌ သင္မွစ၍ သင္၏သားသမီး၊ ကြၽန္ေယာက္်ား မိန္းမ၊ တိရစာၦန္။ သင္၏တံခါးအတြင္း၌ ေနေသာ ဧည့္သည္ အာဂႏၱဳသည္ အလုပ္မလုပ္ရ။(ဃ) အေၾကာင္းမူကား၊ ထာဝရဘုရားသည္ မိုဃ္းေကာင္းကင္၊ ေျမႀကီး၊ သမုဒၵရာ၊ အရပ္ရပ္၌ ရွိသမွ်တို႔ကိုေျခာက္ရက္ တြင္ ဖန္ဆင္း၍ သတၱမေနရက္၌ ၿငိမ္ဝပ္စြာေနေတာ္မူ၏။ ထုိေၾကာင့္ ထာဝရဘုရားသည္ သတၱမေန႔ရက္ကို ေကာင္းႀကီးေပး၍ သန္႔ရွင္းေစေတာ္မူ၏။
၂၅။အယ္ေၾကာင့္ ဝမ္းေျမာင္ျခင္းနွင့္ ဥပုသ္ေန့ ေစာင္ေရွာက္ရမည္သနည္း
ထိုမွတပါး ဥပုသ္ေန႔သည္ လူအဘို႔ျဖစ္၏။ လူသည္ ဥပုသ္ေန႔အဘို႔ျဖစ္သည္မဟုတ္။ သို႔ျဖစ္၍ လူသားသည္ ဥပုသ္ေန႔ကိုပင္အစိုးရသည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ရွင္မာကုခရစ္ဝင္ ၂း၂၇-၂၈
အစအဦး၌ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ရွိ၏။ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္သည္ ဘုရားသခင္ႏွင့္အတူရွိ၏။ ႏႈတ္က ပတ္ေတာ္ သည္လည္း ဘုရားသခင္ျဖစ္ေတာ္မူ၏။ ထိုႏႈတ္ကပတ္ေတာ္သည္ အစအဦး၌ ဘုရားသခင္ႏွင့္ အတူရွိ၏။
ထိုႏႈတ္ကပတ္ေတာ္သည္ ခပ္သိမ္းေသာအရာတို႔ကို ဖန္ဆင္းေတာ္မူ၏။ ဖန္ဆင္းေတာ္ မူျခင္းႏွင့္ကင္းလြတ္လ်က္ ျဖစ္ေသာအရာတစံုတခုမွ်မရွိ။ ရွင္ေယာဟန္ခရစ္ဝင္ ၁း၁-၃
ေရွးလြန္ေလၿပီးေသာအခါပေရာဖက္မ်ားအားျဖင့္ဘုိးေဘးတို႔အားအထပ္ထပ္အနည္းနည္းဗ်ာဒိတ္ ေပးေတာ္မူေသာဘုရားသခင္သည္၊ ဤေနာက္ဆံုးကာလအခါ မိမိသားေတာ္အားျဖင့္ငါတုိ႔အားဗ်ာဒိတ္ ေတာ္ေပးေတာ္မူၿပီ။ ထုိသားေတာ္ကုိ အလံုးစံုတို႔၏ အေမြခံသခင္အရာ၌ ခန္႔ထားေတာ္မူ၏။ သားေတာ္အားျဖင့္လည္းေလာကဓာတ္တို႔ကို တည္ေတာ္မူ၏။ ေဟျဗဲၾသဝါဒစာ ၁း၁-၂
ကုန္ႏိုင္ေသာခရစ္ေတာ္၏ၾကြယ္ဝျပည့္စံုျခင္း၏ဧဝံေဂလိတရားကိုတပါးအမ်ိဳးသားတို႔အား ေဟာေျပာျခင္းငွါ၎၊အလံုးစံုတို႔ကို ေယရႈခရစ္အားျဖင့္ဖန္ဆင္းေတာ္မူေသာဘုရားသခင္၌ေရွးကပ္ကာလပတ္လံုးဝွက္ထားလ်က္
ရွိေသာ ထိုနက္နဲေသာအရာ ႏွင့္စပ္ဆိုင္ေသာ သာသနာသည္ အဘယ္သို႔ျဖစ္သည္ကို လူအေပါင္းတို႔အား ထင္ရွားေစျခင္းငွါ၎၊ သန္႔ရွင္းသူ အေပါင္းတို႔တြင္ အငယ္ဆံုးေသာသူထက္သာ၍ ငယ္ေသာငါအား ထိုေက်းဇူးေတာ္ကို ေပးေတာ္မူသည္။ ဧဖက္ၾသဝါဒစာ ၃း၉
ေမွာင္မိုက္တန္ခိုးမွလည္း ငါ့တို႔ကိုႏႈတ္၍၊ ခ်စ္ေတာ္မူေသာ သားေတာ္၏ ႏိုင္ငံထဲသို႔ သြင္းေတာ္မူ၏။ ထိုသားေတာ္၏ အေသြးအားျဖင့္ အျပစ္လႊတ္ေတာ္မူျခင္းတည္း ဟူေသာ ေရြးႏႈတ္ေတာ္မူျခင္း ေက်းဇူးကို ငါတို႔သည္ ခံရၾက၏။ထိုသားေတာ္သည္ မ်က္ျမင္မရေသာ ဘုရားသခင္၏ ပံုသဏၭာန္ေတာ္ျဖစ္၏။ ေဝေနယ်သတၱာဝါ အေပါင္းတို႔တြင္လည္း သားဦးျဖစ္ေတာ္မူ၏။
အေၾကာင္းမူကား၊ ထိုသားေတာ္သည္ ေကာင္းကင္ေပၚ၊ ေျမႀကီး ေပၚမွာ ရွိသမွ်ေသာ ရူပအရာ၊ အရႈပအရာ၊ ရာဇပလႅင္ျဖစ္ေစ၊ အစိုးရျခင္းတန္ခိုးျဖစ္ေစ၊ အထြဋ္အျမတ္ျဖစ္ေစ၊ အာဏာ စက္ျဖစ္ေစ၊ ခပ္သိမ္းေသာအရာတို႔ကို ဖန္ဆင္းေတာ္မူ၏။ ထိုသခင္အားျဖင့္၎၊ ထိုသခင္အဘို႔ အလိုငွါ၎၊ ခပ္သိမ္းေသာအရာတို႔သည္ ဖန္ဆင္းလ်က္ျဖစ္ၾက၏။သားေတာ္သည္လည္း ခပ္သိမ္းေသာ အရာမျဖစ္မွီ ျဖစ္ေတာ္မူ၍ ခပ္သိမ္းေသာအရာတို႔သည္ တန္ခိုးေတာ္အားျဖင့္သာ တည္ၾက၏။ ေကာေလာသဲၾသဝါဒစာ ၁း၁၃-၁၇
၂၆။ထိုသခင္၌ အဘယ္သို့ သစၥာရွိၾကမည္သနည္း
ငါ့ကိုခ်စ္လွ်င္ငါပညတ္တို႔ကို ေစာင့္ေရွာက္ၾကေလာ့။ ငါသည္ခမည္းေတာ္ကိုေတာင္း၍၊ ရွင္ေယာဟန္ခရစ္ဝင္ ၁၄-၁၅
ငါတုိ႔သည္ ဘုရားသခင္ကုိ ခ်စ္၍၊ ပညတ္ေတာ္တို႔ ကိုေစာင့္ၾကလွ်င္၊ ဘုရားသခင္၏ သားတို႔ကုိ ခ်စ္ၾကသည္ကိုငါတို႔ သိရၾက၏။ ပညတ္ေတာ္ တို႔ကုိ ပညတ္ေတာ္တို႔ကုိ ေစာင့္ျခင္းအရာသည္ ဘုရားသခင္ကို ခ်စ္ရာေရာက္၏။ ပညတ္ေတာ္တို႔ကုိ ေစာင့္ခဲသည္မဟုတ္။ ခ်စ္ၾကသည္ကုိ ငါတို႔သိရၾက၏ရွင္ေယာဟန္ၾသဝါဒစာပဌမေစာင္ ၅း၂-၃
ထိုသခင္ကို ကိုယ္တိုင္သိကြၽမ္း သည္ကို အဘယ္သို႔ သိရသနည္း ဟူမူကား၊ ပညတ္ေတာ္တို႔ကို ေစာင့္ေရွာက္လွ်င္ သိရသတည္း။ထိုသခင္ကိုငါသိ၏ဟု ပညတ္ေတာ္တို႔ကို မေစာင့္ဘဲလ်က္ ဆိုေသာသူသည္ မုသာကိုသံုးေသာသူျဖစ္၍ ထိုသူ၌ သစၥာမရွိ။ထိုသခင္၏စကားေတာ္ကို နားေထာင္ေသာသူမည္သည္ကား၊ ဘုရားသခင္ကို ခ်စ္ျခင္းေမတၱာႏွင့္ အမွန္ျပည့္စံု၏။ ငါတို႔သည္ ထိုသခင္ရွိ ေၾကာင္းကို ထိုသို႔အားျဖင့္ သိရၾက၏။
ထိုသခင္၌ ငါသိ၏ဟု ဆိုေသာသူသည္၊ ထိုသခင္က်င့္ေတာ္မူသည္ နည္းတူ က်င့္ရမည္။ရွင္ေယာဟန္ၾသဝါဒစာပဌမေစာင္ ၂း၃-၆
သိုျဖစ္လွ်င္၊ ယံုၾကည္ျခင္း အားျဖင့္ ငါတို႔သည္ ပညတ္တရားကို ပယ္ၾကသေလာ။ အလွ်င္းမပယ္၊ သာ၍ တည္ေစ၏။ေရာမၾသဝါဒစာ ၃း၃၁
